Maximou News…

Μπορεί το Μαξίμου να “τάισε” για τα καλά τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης με 40 και πλέον εκατομμύρια στο όνομα της πανδημίας, ωστόσο όπως εξελίσσονται τα πράγματα εδώ και ένα χρόνο φαίνεται ότι έχει χάσει το στοίχημα της έγκυρης ενημέρωσης των πολιτών, καθώς ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης εμμέσως πλην σαφώς έθεσε θέμα αξιοπιστίας του “πομπού”.

Η πανδημία Covid-19, κατά τον πρωθυπουργό ανέδειξε “τη μεγάλη δυναμική που δυστυχώς έχουν οι θεωρίες συνομωσίας, οι αντιεπιστημονικές προσεγγίσεις και οι φήμες οι οποίες με πολύ μεγάλη ταχύτητα αναπαράγονται, κυρίως στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης”, σημειώνοντας ότι “χρειάζεται η αρωγή της επιστημονικής κοινότητας” και απευθύνοντας έκκληση “πολιτικής και κομματικής ενότητας”.

Η αντιπολίτευση των social media -στο μέτωπο της πανδημίας και όχι μόνο- έχει εξελιχθεί σε εφιαλτη για το Μέγαρο Μαξίμου, σε σημείο να μεθοδεύει τον έλεγχο τους. Και το νομοσχέδιο που συζητείται αυτές τις ημέρες στη Βουλή και έχει να κάνει με τις τροποποιήσεις για 4η φορά (!) στον Ποινικό Κώδικα που ψηφίστηκε επί ΣΥΡΙΖΑ, “ανοίγει την πόρτα της λογοκρισίας και της “κρατικής αλήθειας”.

Αυτό καταγγέλλει η ίδια η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων, καθώς η κυβέρνηση με αφορμή τα fake news (ψευδείς ειδήσεις) επιχειρει να χειραγωγήσει ακόμη και την ενημέρωση μέσω διαδικτύου, παραπέμποντας σε αλήστου μνήμης εποχές και προκαλώντας την έντονη αντίδραση των κομμάτων της αντιπολίτευσης.

Η ΕΔΕ αναφέρει χαρακτηριστικά ότι η προτεινόμενη ρύθμιση του άρθρου 191 ΠΚ για τη διασπορά ψευδών ειδήσεων “μετατρέπει και πάλι το αδίκημα σε έγκλημα αφηρημένης διακινδύνευσης και πλέον δεν θα είναι αναγκαίο να επέλθει όντως το αποτέλεσμα του φόβου ή της ανησυχίας, αλλά θα αρκεί η δυνατότητα των ειδήσεων να προκαλέσουν ανησυχία ή φόβο” και “επιπλέον εισάγει στην αντικειμενική υπόσταση του αδικήματος την ικανότητα της ψευδούς είδησης να κλονίσει την εμπιστοσύνη του κοινού στην ευρύτερη “δημόσια τάξη”, κάτι που είναι “μέγεθος μη μετρήσιμο”, ενώ “η διάκριση από την αλήθεια είναι σε πολλές περιπτώσεις δύσκολη”.

“Πρέπει να αποφευχθεί πάση θυσία η θέσπιση μιας και μοναδικής κρατικής αλήθειας και η δίωξη κάθε αντίθετης άποψης, μια πρακτική που εύκολα μπορεί να εκπέσει σε λογοκρισία” τονίζει και επισημαίνει ότι “είναι προφανές ότι σκοπός της ρύθμισης είναι η δίωξη των “αιρετικών” απόψεων που διατυπώνονται στα ΜΜΕ” με αφορμή την πανδημία και “περιορίζει σημαντικά το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης και πληροφόρησης όπως αυτό αποτυπώνεται στα άρθρα 5 και 14 του Συντάγματος καθώς και στο άρθρο 11 παρ. 1 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης”.

Παράλληλα σημειώνει ότι η προτεινόμενη ρύθμιση “για πρώτη φορά τιμωρεί και τον πραγματικό ιδιοκτήτη και τον εκδότη του μέσου με το οποίο τελέστηκαν οι πράξεις, καθιερώνοντας έτσι ex officio ποινική ευθύνη στον βωμό της γενικοπροληπτικής λειτουργίας της ποινής και πλήττοντας καίρια την ελευθερία του Τύπου”.

Η κυβέρνηση έχοντας χάσει τον έλεγχο της πανδημίας, βαδίζει σε επικίνδυνες ατραπούς, θέτοντας εν αμφιβόλω τη λειτουργία του ίδιου του δημοκρατικού μας πολιτευματος, του οποίου η ελεύθερη έκφραση ιδεών και απόψεων αποτελεί βασική συνιστώσα.