Μαξίμου: Όσα συζητιούνται πίσω από τις κλειστές πόρτες

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης προχώρησε στην πιο light επιλογή για να κατευνάσει την οργή της κοινωνίας, στον ανασχηματισμό της κυβέρνησής του, με τα αποτελέσματα να είναι λίγο έως πολύ γνωστά και απογοητευτικά.

Η παραίτηση Δοξιάδη εντός 48ωρου, το σφυροκόπημα στον υφυπουργό Ενέργειας Νίκο Τσάφο για τις αντεθνικές αναρτήσεις του στο παρελθόν, η κριτική σε Ευθυμίου – Λοβέρδο, αλλά και για τη μετακίνηση του Μάκη Βορίδη στο Μετανάστευσης, σε συνδυασμό με τη διατήρηση του εγκλήματος των Τεμπών στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας, προκαλούν συνεχώς τρικυμία στο Μαξίμου. Και αν συνυπολογιστεί πως υπάρχουν καμιά δεκαριά βουλευτές της πλειοψηφίας «στα κάγκελα», με απρόβλεπτες στο μέλλον κινήσεις, τα «σκληρά» σενάρια για την επόμενη ημέρα επανέρχονται: Πρόωρες εκλογές το φθινόπωρο ή άνοιγμα της συζήτησης περί διαδοχής Μητσοτάκη «εν πλω», μέσα στον επόμενο χρόνο, ώστε να «προλάβει» να διεκδικήσει και την προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου μετά τη λήξη της «μισής θητείας» Κόστα.

«Παραιτήσου»

Η προτροπή προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη να παραιτηθεί ακούγεται ολοένα και περισσότερο από διάφορες πλευρές, από τους πολίτες στις διαδηλώσεις, από τον Ανδρουλάκη και από τον Φάμελλο μέχρι και από τον πρώην βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας και νυν ανεξάρτητο Μάριο Σαλμά. Και η αλήθεια είναι πως οι σκέψεις για ρηξικέλευθες λύσεις δεν έχουν απομακρυνθεί. Το σενάριο των πρόωρων καλπών το φθινόπωρο παίζει, με το σύστημα Μαξίμου να αναζητεί ένα «ξέφωτο» που θα μπορεί να ευνοήσει το κόμμα και να κινηθεί ψηλότερα εκλογικά απ’ ό,τι σήμερα δημοσκοπικά. Θεωρητικά μια τέτοια ευκαιρία θα μπορούσε να είναι ένα… ανέφελο καλοκαίρι με μια καλή τουριστική κίνηση, χωρίς εντάσεις στη γειτονιά και με σχετικά ήρεμο διεθνές περιβάλλον. Παράλληλα, οι πρόωρες εκλογές μπορούν να λειτουργήσουν και σαν «μπαμπούλας» στους διαμαρτυρόμενους «γαλάζιους» βουλευτές, πολλοί από τους οποίους δεν θα επανεκλεγούν.

Στα θετικά για αυτούς που «βλέπουν» αυτό το σχέδιο προσμετράται το ότι στο εξάμηνο που μεσολαβεί θα έχει εμπεδωθεί το νέο κυβερνητικό έργο, με δεδομένο πως θα επιτευχθεί ένα μίνιμουμ στόχων που καθορίζονται αυτές τις μέρες. Όμως και πάλι οι προσδοκίες είναι περιορισμένες για ικανοποιητικό ποσοστό, με το βασικό επιχείρημα αυτών που προωθούν το σενάριο να είναι πως «στη συνέχεια θα πέσουμε και πιο κάτω». Μέχρι να υπάρξει σαφής κατάληξη, ο πρωθυπουργός συνεχίζει να βάζει ως εκλογικό προορισμό το 2027, με τον αστερίσκο να συγκρατηθεί η δημοσκοπική πτώση του κόμματος και του ίδιου.

Το «δαχτυλίδι» στον Χατζηδάκη

Η ραγδαία φθορά του πολιτικού κεφαλαίου του ίδιου του πρωθυπουργού είναι αυτό που προβληματίζει ίσως περισσότερο το περιβάλλον του. Ακόμα και σε προηγούμενες κυβερνητικές κρίσεις λόγω κάποιας πολιτικής απόφασης, όπως το νομοσχέδιο για την ισότητα στον γάμο, ο Κυρ. Μητσοτάκης έμενε δημοσκοπικά αλώβητος. Τώρα αυτό έχει ανατραπεί με τις περισσότερες έρευνες να δείχνουν απώλειες ακόμα και πλέον των δέκα μονάδων στη δημοφιλία του, ενώ στην καταλληλότητα για πρωθυπουργό, ο σημερινός πρωθυπουργός βλέπει την πλάτη του… «Κανένα».

Υπό αυτό το πρίσμα επανέρχεται το σενάριο και της αλλαγής πρωθυπουργού εν πλω, με τον Κυρ. Μητσοτάκη να ξαναβλέπει το σχέδιο της ευρωπαϊκής προοπτικής του. Υπενθυμίζουμε τη σχεδόν προεξοφλημένη «μισή θητεία» του σημερινού προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Αντόνιο Κόστα, καθώς το ΕΛΚ έχει ξεκαθαρίσει πως στο δεύτερο μισό της θητείας των οργάνων της Ε.Ε. θέλει μέλος από τις τάξεις του να διαδεχθεί τον Πορτογάλο Σοσιαλδημοκράτη. Υπενθυμίζεται πως ο Κυρ. Μητσοτάκης ήταν ο διαπραγματευτής για λογαριασμό του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (μαζί με τον Πολωνό Ντ. Τουσκ) στις ζυμώσεις με τα άλλα ευρωπαϊκά κόμματα για το μοίρασμα των ηγετικών θέσεων της Ένωσης.

Για την επόμενη ημέρα, ο κ. Μητσοτάκης ετοιμάζει τον Κωστή Χατζηδάκη για διάδοχό του. Η αναβάθμιση του πρώην υπουργού Οικονομικών σε αντιπρόεδρο της κυβέρνησης και η συνεχής παρουσία του δίπλα στον πρωθυπουργό δεν αφήνει περιθώριο παρερμηνειών για το ποιος θέλει να τον διαδεχθεί. Μητσοτάκης και Χατζηδάκης συμφωνούν απόλυτα για το πού θέλουν να πάνε το καράβι, υπάρχει πολυετής στενή συνεργασία και αμοιβαία εμπιστοσύνη. Με τον Κ. Χατζηδάκη στο τιμόνι, ο Κυρ. Μητσοτάκης θα συνεχίσει να είναι «παρών» στα πράγματα της χώρας και σε περίπτωση που ανέλθει στο ευρωπαϊκό αξίωμα θα μπορεί να βοηθήσει πολύ στην προσπάθεια του κόμματος να επανεκλεγεί στην κυβέρνηση. Δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής πως ο εκτελεστικός αντιπρόεδρος της κυβέρνησης τυγχάνει της πλήρους υποστήριξης του γερμανικού παράγοντα, εκτίμηση που έχει κερδίσει τα πολλά τελευταία χρόνια, τόσο κατά την παραμονή του στις Βρυξέλλες όσο και για τη συμβολή του στις ιδιωτικοποιήσεις των μεγάλων δημόσιων εταιρειών, με κορωνίδα το deal ΟΤΕ – Deutsche Telekom.

Μια τέτοια εξέλιξη φέρνει εκτός νυμφώνος, τουλάχιστον σε αυτή τη διαδοχή, το πουλέν της διακυβέρνησης Μητσοτάκη, τον διάδοχο του Κ. Χατζηδάκη στη Νίκης, Κυριάκο Πιερρακάκη. Ο κ. Πιερρακάκης παραμένει εκ των δημοφιλέστερων και αποτελεσματικότερων υπουργών αλλά φαίνεται πως έχει αποδεχθεί πως «δεν είναι η σειρά του» σε αυτό το παιχνίδι διαδοχής.

Ο Δένδιας 

Αντιθέτως, αυτός που θεωρεί πως τώρα είναι η ώρα του είναι ο δημοφιλέστερος βάσει δημοσκοπήσεων υπουργός και πρώτος με ρεκόρ σταυρών βουλευτής, ο Νίκος Δένδιας. Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας έχει ανοίξει εδώ και καιρό δική του περπατησιά, διαφοροποιούμενος με την κεντρική γραμμή όπου δεν συμφωνεί ή αποστασιοποιημένος όπου χρειάζεται, προβάλλοντας εαυτόν ως τον ιδεολογικό κληρονόμο και θεματοφύλακα της παραδοσιακής Νέας Δημοκρατίας. Παράλληλα διατηρεί και ενισχύει τη σχέση του με την άλλη πλευρά του Ατλαντικού σε αυτήν τη φάση, που είναι και ιδιαιτέρως κρίσιμο.