Μαύρο…

Αν υπάρχει κάτι πιο τρομακτικό από τις κινήσεις του Μπογδάνου και την υπουργοποίηση του Πλεύρη, αυτό δεν είναι άλλο από τους βουλευτές της Ν.Δ., εκείνους που δεν είναι ακροδεξιοί, αλλά παρακολουθούν την κατάσταση… σαν να μην τρέχει τίποτα.

Όμως, ακόμη και από αυτούς, χειρότερη γροθιά στο στομάχι είναι η συμπεριφορά κάποιων υπουργών και παρατρεχάμενων του Μαξίμου.

Για παράδειγμα:

Κάποιος Γεραπετρίτης. Προέρχεται από το (δημιούργημα του κατεστημένου για να γίνει ανάχωμα προς τους ψηφοφόρους που ήθελαν να πάνε στον ΣΥΡΙΖΑ) «Ποτάμι». Τότε είχαν βαλθεί όλοι να λένε για ένα κόμμα κεντρώο και με προοδευτικό πρόσημο. Όταν όμως ο Γεραπετρίτης κάθεται στο ίδιο υπουργικό συμβούλιο με τον Πλεύρη, τον Άδωνι και τον Βορίδη, τότε ενδόμυχα λέει και ο απλός πολίτης τη γνωστή λαϊκή ρήση: «Ό,τι σκ@τά και το φτυάρι».

Μία από τα ίδια και για τον προερχόμενο από το εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ –αυτό που μάλλον θέλει να αναβιώσει ο Ανδρέας Λοβέρδος- Πιερρακάκη (λυπάμαι δεν θυμάμαι το όνομά του και δεν έχει καμία σημασία).

Και θα καταλήξω στον Πατέλη.

Τον οποίο γνωρίζουμε από τις δηλώσεις του πως είναι ομοφιλόφυλος (και καλά κάνει ο άνθρωπος), γιατί το έργο που κάνει δεν το ξέρουμε. Δεν λέω ότι δεν κάνει. Ότι δεν το ξέρουμε λέω…

Θα περίμενε κάποιος από ένα άτομο με τέτοιες ευαισθησίες να μη συναγελάζεται με τους Μπογδάνους, τους Πλεύρηδες και τα λοιπά άτομα με φασιστική νοοτροπία και λόγο, που είναι στην αυλή του Κ. Μητσοτάκη.

Κι όμως το κάνει.

Ποιος;

Ένας άνθρωπος που -φαντάζομαι πως- έχει γνωρίσει στο πετσί του τον ρατσισμό για αυτό που είναι.

Έναν ρατσισμό που εκφράζουν ο Πλεύρης, ο Μπογδάνος και τα άλλα καλόπαιδα της Ν.Δ.

Πως είναι δυνατόν, κ. Πατέλη, να συναγελάζεσαι με αυτούς;

Λυπάμαι που θα το πω, αλλά, «όμοιος τον όμοιο και η κοπριά στα λάχανα».

Είμαι ο τελευταίος που θα δώσει συμβουλές στους ψηφοφόρους οποιουδήποτε κόμματος.

Αλλά θα το κάνω.

Δεν θα πω να μην ψηφίσετε Ν.Δ.

Αλλά εφόσον ψηφίσετε, ρίξτε μαύρο σε αυτά τα άτομα.

Προσβάλουν τη νοημοσύνη μας…