Μεγάλη νίκη των “Κίτρινων Γιλέκων” – Αναστολή των μέτρων ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός

Η αδιαλλαξία του Ελιζέ απέναντι στα δίκαια αιτήματα του κινήματος των κίτρινων γιλέκων είχε προκαλέσει αλγεινή εντύπωση σε κοινό και media, ενώ έδινε εύκολα και άφθονα πυρά στην αντιπολίτευση. Έτσι, έστω και με χαρακτηριστική καθυστέρηση η κυβέρνηση αναγκάστηκε τελικά να υποχωρήσει, προσφέροντας μια τεράστια ηθική και ουσιαστική νίκη στο λαϊκό κίνημα. 

Πριν από λίγο ο πρωθυπουργός, Εντουάρ Φιλίπ, ανακοίνωσε προσωπικά με τηλεοπτικό του διάγγελμα την επιβολή μορατόριουμ στις αυξήσεις στους φόρους των καυσίμων που επρόκειτο να δρομολογηθούν από 1η Ιανουαρίου. Βεβαίως, μιλάμε για αναστολή του μέτρου, ώστε να προχωρήσουν οι διαβουλεύσεις με τις θιγόμενες κοινωνικές ομάδες και το κίνημα και όχι απαραιτήτως για κατάργηση. Όμως, το γεγονός από μόνο του συνιστά τεράστια νίκη, δεδομένου ότι είναι η πρώτη φορά στους 18 μήνες διακυβέρνησης του Εμανουέλ Μακρόν, που ο κεντρώος, αλλά με νεοφιλελεύθερες οικονομικές απόψεις Γάλλος πρόεδρος, υποχρεώνεται να κάνει πίσω.

Θυμίζουμε ότι το κίνημα των κίτρινων γιλέκων, το οποίο δεν έχει σαφή ηγεσία και δεν συνδέεται με κάποιο πολιτικό φορέα ή συνδικάτο, δημιουργήθηκε αυθόρμητα από άτομα που θίγονταν άμεσα από το μέτρο και δυνάμωσε ταχύτατα μέσα από τα social media. Όμως, μέσα στις μόλις τρεις εβδομάδες ζωής του, ήταν σαφές ότι αγκάλιαζε ένα ευρύ φάσμα άκρως δυσαρεστημένων πολιτών, που όχι μόνο θίγονταν από την κάθετη αύξηση της τιμής των καυσίμων που θα επηρέαζε το πορτοφόλι τους, αλλά δυσφορούσαν συνολικά για την κατεύθυνση της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης. Μεγάλο μέρος της δυσαρέσκειας δε, στρεφόταν προσωπικά κατά του Μακρόν, τον οποίο πολύς κόσμος πίστεψε και ψήφισε ξεπερνώντας κομματικές αγκυλώσεις χρόνων και ο οποίος τον απογοήτευσε με τις επιλογές του, που μοιάζουν να προστατεύουν τα συμφέροντα των λίγων και εκλεκτών.

Ειδικά η μέχρι τώρα στάση απείθειας του Μακρόν απέναντι στο κίνημα και τις κινητοποιήσεις, που έλαβαν τόσο σοβαρό χαρακτήρα (ειδικά με τα γεγονότα του Σαββάτου στο Παρίσι) που πλέον συγκρίνονταν από τα γαλλικά media με το Μάη του ’68, είχαν κάνει τα πράγματα ακόμη χειρότερα. Η απήχηση του Μακρόν είχε υποστεί νέα βουτιά, ενώ το 72% του κοινού, ανεξαρτήτως κομματικής προέλευσης, τάσσονταν σθεναρά υπέρ των αιτημάτων του κινήματος. Όμως, αυτό που ήταν σαφές ήταν ότι το κίνημα δεν επρόκειτο να υποχωρήσει, προσανατολιζόμενο σε νέες δυναμικές κινητοποιήσεις το ερχόμενο Σαββατοκύριακο στο Παρίσι (πέρα από αυτές που ήδη «έτρεχαν» σε άλλες πόλεις).

Από το γύρο των διαβουλεύσεων που έγιναν από τον πρωθυπουργό, το τελευταίο διήμερο, με έτερους πολιτικούς ηγέτες και στελέχη, η σοβαρότητα της κατάστασης επισημάνθηκε από όλους. Έτσι, το Ελιζέ υποχρεώθηκε με… βαριά καρδιά να κάνει ένα σημαντικό βήμα πίσω, παρά το γεγονός ότι ακόμη και τώρα, αυτός που πήρε πάνω του την απόφαση και ανακοίνωσε την υπαναχώρηση της κυβέρνησης ήταν ο πρωθυπουργός.