Μήπως, γινόμαστε Πορτογαλία; (1)

To ταξίδι από την Λισαβόνα στην Αθήνα, διαρκεί κοντά τέσσερις ώρες. Συνήθως μένεις καθηλωμένος περισσότερο στο αεροπλάνο γιατί η κίνηση και στα δύο αεροδρόμια εν μέσω θέρους είναι μεγάλη, οπότε και οι καθυστερήσεις ευνόητες. Γνώστης αυτού του γεγονότος το μόνο που μπορούσα να κάνω είναι να εξοπλιστώ με υπομονή με ένα βιβλίο ή πολλές εφημερίδες για να αξιοποιήσω την ώρα μου.

Μαζί μου είχα πάρει όλες τις τοπικές εφημερίδες. Αλλά συνήθως όταν γυρίζω στην Ελλάδα από το εξωτερικό ζητώ από τις αεροσυνοδούς, ελληνική εφημερίδα. Αυτή τη φορά έτυχε να μου φέρουν «ΤΑ ΝΕΑ». Ένα «χτύπημα» στην πρώτη σελίδα συγκέντρωσε την προσοχή μου: «Τα διδάγματα της Πορτογαλίας. Πως έγινε μια χώρα σέξι;». Αναφερόταν στα αποτελέσματα μιας έρευνας της ΔιαΝΕΟσις, την οποία αν δεν έτυχε να δείτε σε κάποιο μέσο ενημέρωσης, μπορείτε να διαβάσετε και στο dianeosis.com.

Από ένα γύρισμα της μοίρας, έλαχε να ζω την πορτογαλική πραγματικότητα, πολύ στενά εδώ και δέκα περίπου χρόνια. Για μένα επομένως η έρευνα δεν έλεγε κάτι νέο. Άλλωστε το ζω στην καθημερινότητα της χώρας από απλά πράγματα: Τα διαθέσιμα προς ενοικίαση σπίτια για τους ντόπιους δεν επαρκούν λόγω της προσφοράς τους μόνο στους τουρίστες. Και αυτό παρά την ασταμάτητη ανοικοδόμηση της πορτογαλικής πρωτεύουσας. Ένα δίκλινο σε ξενοδοχείο τριών αστέρων δεν το βρίσκεις πια κάτω από 100 ευρώ τη βραδιά, οι τιμές του φαγητού σε κάποια adega (κουτούκι) του κέντρου δεν απέχουν κατά πολύ του AtariBaby το οποίο διευθύνει ο lisboeta (αλλά εξ Κολωνού προερχόμενος) σεφ Άκης Κωνσταντινίδης.

Για να δώσω μια πλήρη εικόνα: Τα πάντα στον τομέα της παροχής υπηρεσιών προς τουρίστες είναι πλέον ακριβά, αν εξαιρεθούν οι αστικές συγκοινωνίες που και φθηνές είναι και βολεύουν τους πάντες. Αλλά αυτές υπάρχουν και για τους ντόπιους. Αυτοί οι ντόπιοι ενώ πριν μερικά χρόνια δέχονταν τις ορδές των τουριστών με ικανοποίηση, σήμερα δυστροπούν διαβάζοντας ότι φέτος ο τουρισμός στην πρωτεύουσα της Πορτογαλίας θα υπερβεί τα 6 εκατ, επισκέπτες. «Χάνουμε την πόλη μας», σκέπτονται πολλοί από αυτούς και όχι άδικα.

Αλλά δεν είναι μόνο ο τουρισμός που έκανε φέτος την Πορτογαλία σέξι και ανάγκασε τον βλοσυρό Σόιμπλε να αποκαλέσει τον υπουργό Οικονομικών και Πρόεδρο του Eurogroup Μάριο Σεντένο ως «Ρονάλντο» της ευρωπαϊκής οικονομίας. Η απογείωση της χώρας οφείλεται κυρίως στις εξαγωγές, ήδη φθάνουν στο 42% του ΑΕΠ και ο στόχος είναι να υπερβούν το 50% μέχρι το 2025. Τα αποτελέσματα είναι εκπληκτικά: Επενδύοντας στην καινοτομία, σήμερα η Πορτογαλία είναι η δεύτερη μεγαλύτερη εξαγωγική δύναμη της Ευρώπης , στα παπούτσια που έχουν γίνει από τα ακριβότερα brandsστον κόσμο.

Μήπως πρέπει να… αντιγράψουμε τους πορτογάλους, αναρωτήθηκα ολοκληρώνοντας την ανάγνωση της έρευνας. Βρήκα την απάντηση, ανοίγοντας την Vida Economica την μεγαλύτερη εβδομαδιαία οικονομική εφημερίδα της χώρας. Εκεί στην τέταρτη σελίδα διάβασα μια είδηση που δεν φιλοξένησε, κανένα μέσο ενημέρωσης στην Ελλάδα. Παραθέτω τον τίτλο: «Πορτογαλία και Ελλάδα, συνεργάζονται στο πρόγραμμα που ακολουθεί την ολοκλήρωση του προγράμματος στήριξης». Επρόκειτο για συνάντηση μεταξύ ειδικών των υπουργείων Οικονομικών το δύο χωρών που πραγματοποιήθηκε την περασμένη Παρασκευή με στόχο την ανταλλαγή τεχνικής συνεργασίας, μετά από πρωτοβουλία των κ. Σεντένο και Τσακαλώτου.

Δεν μπορεί κάτι καλό θα βγει…

(1) Και δεν το έχουμε «πάρει χαμπάρι» ;