Μητσοτάκης: Συγγνώμη κατόπιν εορτής με ανάρτηση-πρόκληση

Με μια ανάρτηση πρόκληση για τη κοινή λογική και το συλλογικό αίσθημα ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιχείρησε να απολογηθεί για τη σιδηροδρομική τραγωδία σε δεύτερο χρόνο.

To κείμενο, που απλά υπέγραψε για να ανέβει στους προσωπικούς λογαριασμούς του διαδικτύου, πέραν των καθοδηγούμενων συναισθηματισμών, βρίθει πολιτικής μικροψυχίας και επιχειρημάτων προεκλογικής χειραγώγησης, σε μια στιγμή που όλη η κοινωνία, όλος ο ελληνικός λαός περίμενε πραγματικά λόγια καρδιάς από τον πρωθυπουργό του.

Η συγγνώμη του Κ. Μητσοτάκη μπορεί να είναι με κεφαλαία γράμματα στην ανάρτηση είναι όμως μισή και υστερόβουλή, αφού σε αυτήν συμπεριλαμβάνονται κι άλλοι, συνυπεύθυνοι κατά τον κ. Μητσοτάκη, και οι οποίοι, απ’ όσο γνωρίζουμε, δεν έχουν αναλάβει κάποιο μερίδιο ευθύνης για να αισθανθούν την ανάγκη να ζητήσουν συγχώρεση από τους νεκρούς, τις οικογένειες τους, τους Έλληνες.

Στη συνέχεια της de profundis ανάρτησης, ο… άλλος Κυριάκος έρχεται να διαψεύσει τον πρωθυπουργό Μητσοτάκη που στο διάγγελμα του -και στην υπερασπιστική επικοινωνιακή γραμμή που την ακολούθησε- έδειξε σχεδόν αποκλειστικά υπεύθυνο το ανθρώπινο λάθος του σταθμάρχη και δευτερευόντως τον παραιτηθέντα υπουργό Μεταφορών Κ. Αχ. Καραμανλή. Τώρα προφανώς κατόπιν των συμβουλών του Γκρίνμπεργκ και των άλλων επικοινωνιολόγων του Μαξίμου σημείωσε πως «δεν μπορούμε, δεν θέλουμε και δεν πρέπει να κρυφτούμε πίσω από το ανθρώπινο σφάλμα», για να προκαλέσει εκ νέου στη συνέχεια με αναφορά στο ψηφιακό επιτελικό κράτος που δεν πρόλαβε να ολοκληρωθεί, «το γεγονός ότι το Ψηφιακό Σύστημα Ελέγχου θα λειτουργεί πλήρως μέσα στους επόμενους μήνες δεν είναι δικαιολογία. Το αντίθετο. Κάνει τον πόνο μου ακόμα μεγαλύτερο που δεν προφτάσαμε να το ολοκληρώσουμε πριν συμβεί το κακό».

Τι κι αν έγινε «η στραβή στη βάρδια του», ο ίδιος αφήνει αιχμές στους προκατόχους του, αυτούς μαζί με τους οποίους ζήτησε συγγνώμη πιο πάνω, κι ας είχε προγραμματισμένο σόου στο διοικητήριο τηλεματικής της Θεσσαλονίκης σε μια ανατριχιαστική συγκυρία με το δυστύχημα των Τεμπών. Και το ολοκληρώνει, ξεδιπλώνοντας την υπερασπιστική γραμμή στη γνωστή τακτική του «φταίνε οι άλλοι», βάζοντας μπροστά τη Δικαιοσύνη, τον Γεραπετρίτη που θα βρει τρόπο να γίνουν με ασφάλεια τα δρομολόγια μέχρι να ολοκληρωθεί το σύστημα της τηλεδιοίκησης, την Ευρώπη και τα άλλα κόμματα ώστε «όσα δεν έγιναν τόσα χρόνια πρέπει να τα κάνουμε τώρα και γρήγορα». Είπαμε, στους θριάμβους πρώτος, στις πανωλεθρίες κάπου εκεί στο βάθος…