Moller’s: Παραπλανητικές έκρινε το Πρωτοδικείο Αθηνών τις διαφημίσεις της

Το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών έκρινε με την υπ’ αριθμόν 201/2021 παραπλανητικές δύο διαφημίσεις της Moller’s και τις απαγόρευσε. Η υπόθεση δικάστηκε μετά από συλλογική αγωγή της Ε.Κ.ΠΟΙ.ΖΩ.

Η απαγόρευση αφορά τα ζελεδάκια Moller’s στην οποία πρωταγωνιστεί ένας μικρός μαθητής και διαφήμιση για το μουρουνέλαιο Moller’s που εκτυλίσσεται σε ιστιοφόρο και πρωταγωνιστεί μία κοπέλα.

Και οι δύο διαφημίσεις είχαν προβληθεί σε μεγάλους τηλεοπτικούς σταθμούς το φθινόπωρο του 2019. Η απόφαση τονίζει τόσο την ελληνική νομοθεσία για τις παραπλανητικές διαφημίσεις και τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές, όσο και τους ειδικούς Ευρωπαϊκούς Κανονισμούς και τις αντίστοιχες υπουργικές αποφάσεις, σχετικά με την επισήμανση των συμπληρωμάτων διατροφής και τη διαφήμισή τους, αλλά και σχετικά με τους ισχυρισμούς υγείας που επιτρέπεται να περιλαμβάνουν οι διαφημίσεις αυτές, ώστε να μην παραπλανώνται οι καταναλωτές.

To Δικαστήριο έκρινε ότι σε καμία διαφήμιση Moller’s δεν αναφέρεται η συνιστώμενη ημερήσια δόση κατανάλωσης και η κατανάλωση γίνεται χωρίς περιορισμό, ενώ ειδικά για τα ζελεδάκια που απευθύνονται σε παιδιά, η κατανάλωση διαφημίζεται χωρίς την επίβλεψη ενήλικα.

Η παραβίαση της νομοθεσίας για τη διαφήμιση με τα ζελεδάκια Moller’s εντοπίζεται επίσης στο ότι δεν υπάρχει αναφορά στο ότι:

1. πρέπει να φυλάσσονται μακριά από τα παιδιά,
2. αποδίδονται στα ζελεδάκια ιδιότητες πρόληψης ανθρώπινης νόσου και μείωσης του κινδύνου εκδήλωσης ασθένειας,
3. γίνεται μνεία γενικών ευεργετικών αποτελεσμάτων για την υγεία, ενώ οι ισχυρισμοί αυτοί που περιλαμβάνονται στη διαφήμιση δεν είναι μεταξύ των επιτρεπόμενων εγκεκριμένων ισχυρισμών υγείας.

Με το περιεχόμενο αυτό η διαφήμιση δεν είναι σύμφωνη με τους ευρωπαϊκούς κανονισμούς. Με τις εσφαλμένες πληροφορίες και την παράλειψη ουσιωδών πληροφοριών στις διαφημίσεις αυτές ο μέσος καταναλωτής παραπλανάται ως προς τα κύρια χαρακτηριστικά του προϊόντος και τα οφέλη του στην υγεία.

Το Δικαστήριο έκρινε ότι οι διαφημίσεις παραβιάζουν τις διατάξεις του νόμου περί προστασίας του Καταναλωτή και έρχονται σε αντίθεση με τον Ελληνικό Κώδικα Διαφήμισης και τις απαιτήσεις επαγγελματικής ευσυνειδησίας που αυτός επιβάλει.