Μύκονο και Σαντορίνη θέλουν να κάνουν την Σέριφο

Η προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς συγκρούεται με την τουριστική ανάπτυξη τύπου Μυκόνου και Σαντορίνης στην Σέριφο. Από την μία η ολοκληρωμένη μελέτη για τη διάσωση και ανάδειξη των μεταλλευτικών μνημείων του νησιού που κατάρτισε το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο σε συνεργασία με το Δήμο Σερίφου  και από την άλλη μία έγκριση από το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων προκειμένου ιδιώτης να συντηρήσει την σκάλα των εγκαταλελειμμένων μεταλλείων με επόμενο βήμα όπως λέγεται την τουριστική ανάπτυξη της εν λόγω περιοχή.

Οι κάτοικοι θέλουν να προστατέψουν το νησί τους. Βλέπουν θετικά την  πρόταση του Δήμου για την δημιουργία υπαίθριου μουσείου και πάρκου στη νοτιοδυτική περιοχή, κοντά στις μεταλλευτικές εγκαταστάσεις του Μεγάλου Λιβαδίου, πρόταση που συνυπολογίζει την ανάγκη για τη διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς μαζί με την τουριστική ανάπτυξη, χωρίς όμως να θυσιάζεται η αυθεντικότητα του τόπου.  Από την άλλη δεν μπορούν να φανταστούν πως ένας ιδιώτης θα συντηρήσει κάποια από τα μνημεία των μεταλλείων όχι όλα χωρίς να περιμένει να αποκομίσει κέρδος μίας και διαθέτει πολλές και μεγάλες εκτάσεις στην περιοχή.

«Ζητούμε να διασωθεί η πολιτιστική κληρονομιά του νησιού μας και να μην χρησιμοποιηθεί με σκοπό να καταστήσει τον τόπο μας ελκυστικό μόνο για μια μικρή, ελίτ ομάδα τουριστών. Η κληρονομιά μας, τα μνημεία μας  ανήκουν σε όλους και θέλουμε να είναι προσβάσιμα σε κατοίκους και επισκέπτες», δηλώνει στην One Voice η εκπρόσωπος του Συλλόγου Μεγάλου Λιβαδιού Ευαγγελία Δουγέκου.

«Είναι όλο το νοτιοδυτικό νησί. Μία απροστάτευτη τεράστια έκταση, με εκατοντάδες αρχαία, μεσαιωνικά και νεότερα μνημεία είναι έτοιμη να παραδοθεί στο real estate και να «αναπτυχθεί» με πρότυπο τη Μύκονο και τη Σαντορίνη» τονίζει με ανάρτησή του ο Καθηγητής ΕΜΠ Νίκος Μπελαβίλας, Διευθυντής του Εργαστηρίου Αστικού Περιβάλλοντος και επικεφαλής του έργου του Μουσείου Μεταλλείας-Μεταλλουργίας Λαυρίου.

Το master plan του υπαίθριου μουσείου μεταλλείων και του τοπιακού πάρκου της νοτιοδυτικής Σερίφου εκπονήθηκε, μετά από ανάθεση του Δήμου Σερίφου και υπό την επιστημονική ευθύνη του Καθηγητή ΕΜΠ Νίκου Μπελαβίλα, Διευθυντή του Εργαστηρίου Αστικού Περιβάλλοντος και επικεφαλής του έργου του Μουσείου Μεταλλείας-Μεταλλουργίας Λαυρίου.

Σε πολλά νησιά του Αιγαίου η ανεξέλεγκτη ανάπτυξη και τουριστική εκμετάλλευση έχουν θέσει σε κίνδυνο την πολιτιστική κληρονομιά και την αυθεντικότητα του νησιωτικού τοπίου. Η Σέριφος, με την πλούσια μεταλλευτική ιστορία της, έχει ιδιαίτερη αξία για την Ελλάδα ως παράδειγμα βιομηχανικής κληρονομιάς και φυσικής ομορφιάς και άμεσα τέτοια μνημεία της θα πρέπει να χαρακτηριστούν ως βιομηχανικά μνημεία προκειμένου να διασωθούν. Η ευαισθητοποίηση των νησιωτών και η συνεργασία με ομάδες πανεπιστημιακών καθηγητών μπορεί να οδηγήσει σε μια συντονισμένη προσπάθεια προστασίας και ανάδειξης, που θα ωφελήσει τόσο την τοπική κοινωνία.