Να γιατί η Παναγία έχει πάντα χιούμορ κι ο Χριστός είναι ο Διόνυσος

Η Παναγία έχει χιούμορ.

Πόσο μάλλον ο Ιησούς Χριστός που είναι υιός του ίδιου του Θεού.

Ο Θεός, γενικώς, είναι υπεράνω.

Αν τα παρακολουθεί -που τα παρακολουθεί- όλα αυτά θα τον ενδιαφέρει, μάλλον, το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα παρά η (υπερ)ένταση της πίστης.

Ούτε κομπλεξικός και σκοταδιστής είναι ο Θεός, ούτε μπορεί τα προσβληθεί από ένα καλλιτεχνικό δρώμενο. Γι αυτό άλλωστε χειροκρότησε χαμογελώντας – όπως κι ο γιός του -με το που διέκρινε την παρωδία στο διάσημο έργο του Λεονάρντο ντα Βίντσι “Μυστικός Δείπνος.”

Δεν επικοινώνησα (ακόμη) μαζί Του, αλλά είμαι βέβαιος ότι με τον ίδιο τρόπο αντέδρασε και με την ίδια παρωδία στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών στο Παρίσι.

Το σκετς περιελάμβανε 18 ερμηνευτές που πόζαραν πίσω από ένα μακρύ τραπέζι με παρόμοιο τρόπο όπως απεικονίζονται ο Ιησούς και οι 12 απόστολοί του στον πίνακα του ντα Βίντσι.

Ανάμεσα στους ερμηνευτές ήταν, drag queens, ένα τρανσέξουαλ μοντέλο και ένας γυμνός τραγουδιστής, που υποδυόταν τον θεό Διόνυσο, γεγονός που προκάλεσε την καταδίκη της Καθολικής Εκκλησίας.

Ο «γυμνός μπλε άντρας» ο οποίος πρωταγωνίστησε στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων, δηλαδή ο γνωστός εκκεντρικός καλλιτέχνης, ηθοποιός και τραγουδιστής, Philippe Katerine- μακιγιαρισμένος με αδιάβροχη μπογιά σε απόχρωση του μπλε του ουρανού και πασπαλισμένος με κίτρινο γκλίτερ -ως θεός Διόνυσος, θεός της γονιμότητας, της έκστασης και του κρασιού προκάλεσε οργή σε πιστούς Χριστιανούς.

Ομως ο Θεός πάντα συγχωρεί γιατί είναι η πηγή του χιούμορ.

Οι πιστοί όχι.

Οι πιστοί μπορούν να πιστεύουν ότι γουστάρουν.

Κανείς δεν έχει δικαίωμα να προσβάλει την πίστη τους.

Γι αυτό καλώς οι διοργανωτές ζήτησαν συγνώμη από τους Χριστιανούς που βρήκαν προσβλητικό το σκετς.

Οι πιστοί μπορούν και πρέπει να αντιδρούν σε ότι τους ενοχλεί και, νοιώθουν, πως τους προσβάλει.

Οχι βεβαίως να δολοφονούν 12 ανθρώπους στην καρδιά του Παρισιού επειδή οι σκιτσογράφοι του σατιρικού περιοδικού Charlie Hebdo δημοσίευσαν σκίτσα του Προφήτη Μωάμεθ…

Ούτε να φωνάζουν «Αλλαχού Ακμπάρ» αποκεφαλίζουν τον καθηγητή ιστορία του κολεγίου του Κονφλάν-Σεντ-Ονορέ επειδή είχε δείξει κι εκείνος σε μαθητές του σκίτσα του προφήτη Μωάμεθ… Μιλάμε για κόσμιες Χριστιανικές αντιδράσεις…

Ως εκ τούτου θα παρακλούσα να διαβάσετε το παρακάτω πριν με αφορίσετε όπως τον Πολάκη.

 

 

Τι σχέση έχει ο Ιησούς Χριστός με τον Διόνυσο της ανωτέρω παρωδίας; Ιδού!

Το θείο βρέφος γεννήθηκε πράγματι στη φάτνη, αλλά ήταν ο Διόνυσος…

Έγραψα στις 28 Δεκεμβρίου, 2022 ΕΔΩ!

Επειδή δεν μου αρέσει το αίσθημα της α-συνέχειας.

Επειδή δεν υπάρχει κανένας λόγος να μπερδευόμαστε.

Λέγω και ερρώ:

Το θείο βρέφος γεννήθηκε πράγματι στη φάτνη, αλλά το… 330 π.Χ. και ήταν ο Διόνυσος, που αποκαλούνταν «σωτήρ» και «θείο βρέφος» και γεννήθηκε από την παρθένο Σεμέλη.

Ήταν ο «καλός ποιμήν», του οποίου οι ιερείς κρατούν την ποιμενική ράβδο, όπως συνέβαινε και με τον Όσιρη.

Το συγκεκριμένο γλυπτό ανάγλυφο απεικονίζει αφιέρωμα του Νεοπτόλεμου από τον δήμο Μελίτης και χρονολογείται περίπου στο 330 π.Χ.

Εικονίζεται το Σπήλαιο του Πάνα ως φάτνη, όπου ο Ερμής παραδίδει το θείο βρέφος Διόνυσο στις Νύμφες, υπό το βλέμμα του Διός, του Απόλλωνος και της Δήμητρας.

Σταδιακά λοιπόν τα γενέθλια του θεού Ήλιου μετατράπηκαν σε γενέθλια του Υιού του Θεού.

Οι Έλληνες γιόρταζαν τον Διόνυσο αλλά και τον Φωτοφόρο Απόλλωνα-Ηλίου παριστάνοντας τον πάνω στο ιπτάμενο άρμα του, να μοιράζει το φως.

Το άρμα έγινε έλκηθρο, τα άλογα έγιναν τάρανδοι και το «δώρο» του φωτός που μοίραζε στους ανθρώπους… έγινε κυριολεκτικά «μοίρασμα δώρων».

«Το χριστουγεννιάτικον δένδρον συμβολίζει την αιωνιότητα της ζωής, διότι δεν γηράσκει και δεν χάνει, επομένως, την νεότητά του. Το δένδρον όμως των Χριστουγέννων δεν το ευρίσκω, εγώ τουλάχιστον, ως ξενικήν συνήθειαν, ως νομίζεται γενικώς, αλλ’ εν μέρει ως αρχαίαν ελληνικήν. Είναι, δηλαδή, υπολείμματα της περιφήμου “ειρεσιώνης”, και της “ικετηρίας” των αρχαίων Ελλήνων, και μάλιστα των αρχαίων Αθηναίων. Ήσαν δε η μεν ικετηρία κλάδος ελαίας, από του οποίου εκρέμων ποκάρια μαλλιού, και έφερον αυτόν όσοι ήθελον να ικετεύσουν τον Θεόν ομαδικώς, δια την απαλλαγήν του τόπου από δεινού τινός κακού, π.χ. από νοσήματος, πανώλους, χολέρας ή ομοίου», γράφει ο Φίλιππος Βρετάκος.

Εκτός όμως της ημέρας της γέννησης και πολλές από τις παραδόσεις που συνδέονται με τα Χριστούγεννα (ανταλλαγή δώρων, στολισμοί, κάλαντα, Χριστουγεννιάτικο δέντρο κλπ.) έχουν τις ρίζες τους σε παλαιότερες θρησκείες.

Πιο συγκεκριμένα τα κάλαντα!

Πίσω από τα κάλαντα κρύβεται ένα αρχαίο ελληνικό έθιμο με το όνομα Ειρεσιώνη, που αναφέρεται ήδη από τον Όμηρο, ο οποίος ευρισκόμενος στην Σάμο, σκάρωσε διάφορα τραγούδια τα οποία μαζί με μια ομάδα παιδιών τα τραγουδούσαν στα σπίτια των πλουσίων ευχόμενοι πλούτο, χαρά και ειρήνη.

Τα παιδιά γύριζαν από σπίτι σε σπίτι, κρατώντας κλαδιά ελιάς ή δάφνης στολισμένα με μαλλί (σύμβολο υγείας και ομορφιάς) και καρπούς κάθε λογής, τραγουδώντας για καλύτερη τύχη και γονιμότητα της γης.

Τα κάλαντα ήταν η εορτή των Ελλήνων τον μήνα Πυανοψιών.

Τα Πυανέψια προς τιμήν της σκυράδος Αθηνάς και του Απόλλωνα και αργότερα του Διονύσου γιόρταζαν την γονιμότητα του χρόνου που έφευγε και την συνέχιση της γονιμότητας του επόμενου χρόνου.

Όλο το διήμερο των εορτών της πρωτοχρονιάς που λεγόταν κάλαντα άναβαν φανάρια έξω από το σπίτι τους και τραγουδούσαν συνέχεια.

Το κόψιμο, δε, της βασιλόπιτας αποτελεί εξέλιξη του αρχαιοελληνικού εθίμου του εορταστικού άρτου, τον οποίο οι αρχαίοι Έλληνες πρόσφεραν στους θεούς σε μεγάλες αγροτικές γιορτές, όπως τα Θαλύσια και τα Θεσμοφόρια.

Το συγκεκριμένο γλυπτό ανάγλυφο απεικονίζει αφιέρωμα του Νεοπτόλεμου από τον δήμο Μελίτης και χρονολογείται περίπου στο 330 π.Χ. Εικονίζεται το Σπήλαιο του Πάνα ως φάτνη, όπου ο Ερμής παραδίδει το θείο βρέφος Διόνυσο στις Νύμφες, υπό το βλέμμα του Διός, του Απόλλωνος και της Δήμητρας.

Οι Έλληνες γιόρταζαν τον Διόνυσο αλλά και τον Φωτοφόρο Απόλλωνα-Ηλίου παριστάνοντας τον πάνω στο ιπτάμενο άρμα του, να μοιράζει το φως.

Το άρμα έγινε έλκηθρο, τα άλογα έγιναν τάρανδοι και το «δώρο» του φωτός που μοίραζε στους ανθρώπους… έγινε κυριολεκτικά «μοίρασμα δώρων».

Το Συμπόσιο των Θεών και όχι ο Μυστικός Δείπνος ήταν η έμπνευση για το σόου με τον μπλε Διόνυσο, λένε τώρα οι Γάλλοι.

Ο πίνακας του Jan Harmensz van Biljert ζωγραφίστηκε το 1635, αναπαριστά τον γάμο του Πηλέα και της Θέτιδος, και βρίσκεται στο μουσείο Μανίν στη Ντιζόν. Στο «Συμπόσιο των Θεών» του Ολανδού Jan Harmensz van Biljert βλέπουμε τους Ολύμπιους θεούς να γιορτάζουν για τον γάμο. Στο κέντρο του τραπεζιού βρίσκεται ο Απόλλωνας (και όχι ο Χριστός), ενώ ο Διόνυσος κάνει αυτό που ξέρει καλά: πίνει, τρώει, γλεντάει, έστω κι αν δεν είναι… μπλε.

Ο Jan Harmensz van Biljert επηρεάστηκε από την τεχνη του Καραβάτζιο.

O καλλιτεχνικός διευθυντής της τελετής έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων 2024 στο Παρίσι, Τομά Ζολί / Φωτ.: Instagram

«Δεν ήθελα να σοκάρω. Το θέαμα που παρουσίασε στο γαλλικό και παγκόσμιο κοινό είχε στόχο να προωθήσει τις δημοκρατικές ιδέες της συμπερίληψης, της ένταξης, της καλοσύνης, της γενναιοδωρίας και της αλληλεγγύης. Ήθελα να στείλω ένα μήνυμα αγάπης, ένταξης, καθόλου για να διχάσω. Την εχθρότητα τη γνωρίζω από την παιδική μου ηλικία γιατί ήμουν θύμα παρενόχλησης. Πάντα ήθελα να καταπολεμήσω αυτήν την εχθρότητα μέσω του θεάτρου, που τιμά τη μοναδικότητα του καθενός. Η βούλησή μου είναι να πούμε ότι είμαστε ένα πελώριο “εμείς”. Στη Γαλλία έχουμε το δικαίωμα να αγαπούμε ο ένας τον άλλον, όπως επιθυμούμε, να αγαπιόμαστε με όποιον θέλουμε, στη Γαλλία έχουμε το δικαίωμα να πιστεύουμε και να μην πιστεύουμε. Στη Γαλλία έχουμε πολλά δικαιώματα».

Η Γαλλική Καθολική Εκκλησία αντιδρά στην αναπαράσταση του «Μυστικού Δείπνου» στην τελετή έναρξης:

«Παρότι η τελετή προσέφερε υπέροχες στιγμές σε όλον τον κόσμο, ωστόσο, περιλάμβανε και σκηνές χλευασμού της Χριστιανοσύνης» τονίζεται σε ανακοίνωση

 

Πάνω από 8 στους 10 Γάλλους χαρακτήρισαν επιτυχημένη την Τελετή Έναρξης

Δημοσκόπηση της Harris Interactive, τα αποτελέσματα της οποίας δόθηκαν στη δημοσιότητα από την Οργανωτική Επιτροπή των Ολυμπιακών Αγώνων την Κυριακή, έδειξε ότι πάνω από 85% των Γάλλων χαρακτήρισε την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του 2024 «επιτυχημένη». Η έρευνα διεξήχθη διαδικτυακά στις 27 Ιουλίου σε δείγμα 1.488 ατόμων, αντιπροσωπευτικό του γαλλικού πληθυσμού ηλικίας 18 ετών και άνω. Το 44% των Γάλλων θεώρησε την τελετή στον Σηκουάνα «πολύ» επιτυχημένη και το 42% «αρκετά επιτυχημένη».
Μόνο το 5% των ερωτηθέντων θεώρησε την Τελετή Έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων 2024 «καθόλου επιτυχημένη». Το 77% είχε «πολύ θετική» ή «αρκετά θετική» εικόνα για τους Ολυμπιακούς Αγώνες και το 83% θεώρησε ότι ήταν καλό που η τελετή πραγματοποιήθηκε στον Σηκουάνα. Το 79% ήταν «αισιόδοξοι» για την επιτυχία των Αγώνων, έναντι 21% που ήταν «απαισιόδοξοι».

Οι διοργανωτές των Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι ζήτησαν συγγνώμη από θεατές που προσβλήθηκαν από την ενότητα που ερμηνεύτηκε ως παρωδία του Μυστικού Δείπνου του Ντα Βίντσι.

Ο Μυστικός Δείπνος του Ντα Βίντσι

Το «Συμπόσιο των Θεών» του Jan Harmensz van Biljert που αναπαριστά τον γάμο του Πηλέα και της Θέτιδος.

Στο έργο βλέπουμε τους Ολύμπιους θεούς να γιορτάζουν για τον γάμο. Στο κέντρο του τραπεζιού βρίσκεται ο Απόλλωνας (και όχι ο Χριστός), ενώ ο Διόνυσος κάνει αυτό που ξέρει καλά: πίνει, τρώει, γλεντάει, έστω κι αν δεν είναι… μπλε. Η τεχνοτροπία του Biljert θυμίζει Ντα Βίντσι.

Η αλήθεια είναι πως ο Ολλανδός ζωγράφος πέρασε ένα μέρος της ζωής του στη Ρώμη και, όπως πολλοί ακόμα συνάδελφοί του, επηρεάστηκε από την τεχνη του Καραβάτζιο. Σύμφωνα με ειδικούς της τέχνης ο πίνακας το «Συμπόσιο των Θεών», υπήρξε η πραγματική πηγή έμπνευσης για τον σκηνοθέτη της τελετής έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Παρισιού, Τομά Ζολί.