Νέα χρονιά, ίδια διαμάχη

Τι σημασία μπορεί να έχει ένα νούμερο! Αν μιλάμε για τον πληθωρισμό της Ευρωζώνης και το απρόσμενα σημαντικό άλμα του, σαφώς έχει τεράστια σημασία δεδομένου ότι συνδέεται άμεσα με την κατεύθυνση της στρατηγικής της ΕΚΤ και τον αέναο πόλεμο που μαίνεται ανάμεσα στα περιστέρια και τα γεράκια, εντός και εκτός του συμβουλίου.

Πραγματικά, η ανακοίνωση από την Eurostat αναφορικά με τα νέα στοιχεία του πληθωρισμού φούντωσε και πάλι τη συζήτηση γύρω από την (κατά τους Γερμανούς) υπερβολικά γενναιόδωρη νομισματική πολιτική της ΕΚΤ. Συγκεκριμένα ο πληθωρισμός το Δεκέμβριο εκτοξεύθηκε στο 1,1%, ήτοι σχεδόν στο διπλάσιο επίπεδο σε σχέση με το Νοέμβριο και στο υψηλότερο σημείο εδώ και πάνω από τρία χρόνια, δίδοντας λαβή στους σκληροπυρηνικούς να επαναφέρουν στην επικαιρότητα τις ενστάσεις τους για την επιτοκιακή πολιτική της κεντρικής τράπεζας και το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης. 

Χαρακτηριστικά αναφέρουμε την αντίδραση της γερμανικής οικονομικής εφημερίδας «Handelsblatt» που έσπευσε να προσθέσει τη φωνή της στους επικριτές με ένα πρωτοσέλιδο υπό τον τίτλο «παγιδευμένοι κάτω από τα χαμηλά επιτόκια». Ανάλογη ήταν η αντίδραση και του γενικού γραμματέα του οικονομικού συμβουλίου της Καγκελαρίας, Βόλφγκανγκ Στάιγκερ, ο οποίος επεσήμανε ότι «το υποτιθέμενο φάσμα του αποπληθωρισμού δεν μπορεί πλέον να λειτουργεί ως δικαιολογία για τη νομισματική πολιτική (της ΕΚΤ) και τις επιπτώσεις της (στην οικονομία της Ευρωζώνης)».

Βεβαίως, η ΕΚΤ και ο Μάριο Ντράγκι δεν έχουν δείξει μέχρι τώρα να πτοούνται από τις πιέσεις των Γερμανών και των συμμάχων τους. Και το ίδιο πιθανότατα θα ισχύσει και τώρα, ειδικά με δεδομένο ότι η ΕΚΤ θα θελήσει πολύ περισσότερα στοιχεία για να ανακόψει ή να αλλάξει πορεία. Άλλωστε, η αύξηση του πληθωρισμού αποδόθηκε κυρίως στις πετρελαϊκές τιμές, οι οποίες οδεύουν προς σταθεροποίηση μετά την απόφαση του ΟΠΕΚ (το Νοέμβριο) να προχωρήσει σε μείωση της παραγωγής, που οι ειδικοί του κλάδου θεωρούν ότι θα αρχίσει να γίνεται αισθητή στην αγορά τους πρώτους μήνες της νέας χρονιάς.

Πρωταρχικός στόχος της ΕΚΤ παραμένει η σταθερότητα των τιμών, όμως εν μέσω κρίσης έχει σαφώς αναλάβει ζωτικό ρόλο για τη στήριξη των αγορών και των βαλλόμενων οικονομιών της Ευρωζώνης. Ένας στόχος που δεν έχει επιτευχθεί, αν λάβουμε υπόψη τα συνεχιζόμενα αδύναμα στοιχεία από το μέτωπο των ρυθμών ανάπτυξης, γεγονός που έπαιξε ρόλο και στην απόφαση του συμβουλίου, υπό την οδηγία του Μάριο Ντράγκι, να δώσει το πράσινο φως για την επέκταση του προγράμματος QE, κατά εννέα μήνες, έως το Δεκέμβριο του 2017.