Νίκος Ανδρουλάκης: Σταθερά στο δρόμο της “θεσμικής αντιπολίτευσης”

Σε μια περίοδο που οι δημοσκοπήσεις στέλνουν ουκ ολίγα μηνύματα στο ΠΑΣΟΚ και την ηγεσία του, ο Νίκος Ανδρουλάκης επιχειρεί να κρατήσει ζωντανό το στόχο της “πολιτικής αλλαγής” με νέες βολές κατά της κυβέρνησης από το βήμα της Περιφερειακής Διάσκεψης Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης του ΠΑΣΟΚ στην Κομοτηνή.

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης τόνισε ότι “σε όλες τις χώρες έγιναν τραπέζια διαλόγου και τέθηκαν περιφερειακές προτεραιότητες. Στην Ελλάδα όλα σχεδιάστηκαν και υλοποιήθηκαν μέσα από ένα συγκεντρωτικό, επιτελικό δήθεν κράτος που δεν είναι τίποτα άλλο από την παρέα του σημερινού Πρωθυπουργού” και πρόσθεσε “Μπορεί να συνεχίσει να πορεύεται η χώρα με αυτή τη νοοτροπία χωρίς να σέβεται ούτε την τοπική αυτοδιοίκηση, ούτε και τις αγωνίες των ανθρώπων της περιφέρειας;”.

Ο κ. Ανδρουλάκης σημείωσε ότι “η χώρα μας πρέπει να αλλάξει. Το κράτος πρέπει να αλλάξει. Γιατί πολύ απλά αλλάζει ο κόσμος. Δεν είμαστε σε μια εποχή με δεδομένη την ασφάλεια, την ανάπτυξη και την ευμάρεια” και εξήγησε ότι “η αλλαγή των συσχετισμών, η νίκη του Τραμπ, οι μεγάλες γεωπολιτικές προκλήσεις, οι συνεχιζόμενες κρίσεις της τελευταίας δεκαπενταετίας στην οικονομία, την ενέργεια, το μεταναστευτικό, δείχνουν ότι τα κράτη πρέπει να επενδύσουν στην ανθεκτικότητα. Και ανθεκτικότητα χωρίς ανθεκτική οικονομία δεν μπορεί να υπάρξει”.

Καταλόγισε στην κυβέρνηση ότι δεν διαθέτει σχέδιο ανατροπής των παθογενειών λέγοντας “Και το πραγματικό δίλημμα των επόμενων εθνικών εκλογών δεν θα είναι “Μητσοτάκης ή χάος” όπως εύχεται ο σημερινός Πρωθυπουργός. Αλλά το δίλημμα των επόμενων εκλογών θα είναι “ή μια απ’ τα ίδια με τη συντηρητική πολιτική της Νέας Δημοκρατίας που οδήγησε, εδώ που οδήγησε την κοινωνία ή ΠΑΣΟΚ με το πρόγραμμα που θα φτιάξουμε όλοι μαζί σε κάθε γωνία της Ελλάδας”. Ένα πρόγραμμα ανατρεπτικό, προοδευτικό και συγκεκριμένο”.

Αναφερόμενος στην τραγωδία των Τεμπών, είπε ότι “τις τελευταίες εβδομάδες είδαμε πρωτοφανείς σε μέγεθος συγκεντρώσεις σε όλη την Ελλάδα. Δεν είχε συμβεί κάτι αντίστοιχο εδώ και μισό αιώνα μεταπολίτευσης. Γιατί δεν συνέβη στην αρχή της τραγωδίας και συνέβη δύο χρόνια μετά; Γιατί ο κόσμος περίμενε. Περίμενε η νεολαία, οι γονείς, οι πολίτες ότι θα πληρώσει κάποιος και θα αλλάξει το κράτος. Ούτε το κράτος αλλάζει, ούτε πληρώνει κανείς. Και έχουμε συνεχώς ατιμωρησία της διαφθοράς” σημειώνοντας ότι το ΠΑΣΟΚ έλαβε πολύ συγκεκριμένες θεσμικές πρωτοβουλίες βάσει των πορισμάτων της δικαιοσύνης.

“Με το αίτημα για σύσταση προανακριτικής επιτροπής για τον κ. Καραμανλή, με την προανακριτική για τον κ. Τριαντόπουλο και με την πρόταση δυσπιστίας πέρυσι για τα χαλκευμένα ηχητικά του σταθμάρχη, που λίγες ώρες μετά την τραγωδία είχαν προτεραιότητα να τα διανείμουν σε φιλικά μέσα για να δημιουργήσουν στην κοινωνία την εντύπωση ότι φταίει μόνο ένα πρόσωπο και όλοι άλλοι δεν έχουν καμία ευθύνη” είπε και συμπλήρωσε “Και τώρα, το πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ που ήταν κόλαφος, αποκάλυψε τα ψεύδη του ίδιου του κ. Μητσοτάκη και των στελεχών του, επί δύο χρόνια”.

Και σε μια προσπάθεια να διασκεδάσει τις χαμηλές δημοσκοπικές πτήσεις του ΠΑΣΟΚ επισήμανε “Καταλαβαίνω ότι ο δρόμος (σ.σ. της θεσμικής αντιπολίτευσης) αυτός δεν είναι εύκολος. Ίσως κάποιοι λένε ότι δεν είναι επικοινωνιακός. Ίσως κάποιοι άλλοι προσθέτουν ότι δεν φέρνει γρήγορα εκλογικά αποτελέσματα. Δεν έχουμε όμως άλλο δρόμο. Οι νοοτροπίες του πελατειακού κράτους, του διχαστικού λόγου και μιας πολιτικής χωρίς πρόγραμμα μας έφεραν στα μνημόνια”.

Και αναρωτήθηκε “Στα ίδια πάλι θα πάμε; Στα ίδια είναι η Νέα Δημοκρατία, γιατί μένει αμετανόητη. Στα ίδια μένουν κόμματα που κυβέρνησαν και δεν καταλαβαίνουν ότι αυτό το μείγμα πολιτικής προσέγγισης δεν πάει τη χώρα πουθενά. Γι’ αυτό για μένα πρέπει να βαδίσουμε στον δύσκολο δρόμο της πολιτικής αξιοπρέπειας, του πολιτικού ήθους και της συγκεκριμένης πολιτικής πρότασης”.

Και ως προς το σχέδιο του ΠΑΣΟΚ, είπε ότι τρεις βασικούς πυλώνες:

– Την αναγέννηση του κοινωνικού κράτους, της υγείας και της παιδείας.
– Την ανταγωνιστική και ανθεκτική παραγωγική βάση.
– Την ενίσχυση των θεσμών, της δικαιοσύνης και τη μεταρρύθμιση του πολιτικού συστήματος.