Ο μπελάς του Φραγκιαδάκη

Είναι κοινό μυστικό πια στην Εθνική ότι ο Λεωνίδας Φραγκιαδάκης έχει βρει κακό μπελά με τη «σκληρή» Νορβηγίδα, Μαριάν Όουκλαντ, που προεδρεύει της Επιτροπής Αμοιβών και της Επιτροπής Υποψηφιοτήτων και έχει ως προσφιλές χόμπι τελευταία να «κόβει» υποψήφια ανώτατα στελέχη που έχει προτείνει ο διευθύνων σύμβουλος της τράπεζας.

Το αν πράττει ορθώς η Νορβηγίδα σε κάθε περίπτωση, σηκώνει αρκετή συζήτηση. Για παράδειγμα, το πρώην στέλεχος του γραφείου της ABN Amro στην Ελλάδα, που προοριζόταν για κορυφαία θέση στην Εθνική, μάλλον ορθώς «κόπηκε», γιατί η προηγούμενη εμπειρία του ήταν αναντίστοιχη με τις απαιτήσεις της θέσης.

Αυτό, όμως, που πρέπει να καταλάβει ο κ. Φραγκιαδάκης είναι ότι, καλώς ή κακώς, στους οργανισμούς που λέγονται «συστημικές τράπεζες» δεν μπορεί πια κάθε διευθύνων σύμβουλος να στήνει δικό του «μαγαζί», επιλέγοντας κατά το δοκούν τα κορυφαία στελέχη. Υπάρχουν πια νόμοι, κανόνες και θεσμικές διαδικασίες για όλα αυτά. Άβολοι; Ίσως. Δυσάρεστοι; Πιθανότατα. Αλλά είναι κανόνες και πρέπει να γίνονται σεβαστοί.