OLAF: Πιάνει δουλειά στο ελληνικό ποδόσφαιρο
Γράφει ο Βασίλης Ταλαμάγκας
Αλυσιδωτές φαίνεται ότι θα είναι οι αντιδράσεις στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, και κατ’ επέκταση στο ελληνικό, μετά την αλλαγή τού σχετικού ευρωπαϊκού κανονισμού.
Σύμφωνα με τον νέο Κανονισμό 2024/1624 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, σχετικά με την πρόληψη της χρησιμοποίησης του χρηματοπιστωτικού συστήματος για τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες ή για τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας, για πρώτη φορά στους υπόχρεους φορείς εντάσσονται μεταξύ των άλλων και οι ποδοσφαιρικές ομάδες, αλλά και οι πράκτορες ποδοσφαίρου.
Στον Κανονισμό αναφέρεται ότι, οι δραστηριότητες των επαγγελματικών ποδοσφαιρικών συλλόγων και των πρακτόρων ποδοσφαίρου εκτίθενται σε κινδύνους νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και στα βασικά αδικήματά της, κάτι που οφείλεται σε διάφορους παράγοντες εγγενείς στον τομέα του ποδοσφαίρου, όπως η παγκόσμια δημοφιλία του αθλήματος, τα σημαντικά ποσά, οι ταμειακές ροές και τα οικονομικά συμφέροντα που εμπλέκονται, η συχνότητα των διασυνοριακών συναλλαγών και οι ενίοτε αδιαφανείς ιδιοκτησιακές δομές.
Όλοι οι εν λόγω παράγοντες εκθέτουν το ποδόσφαιρο σε δυνητικές καταχρήσεις από εγκληματικά στοιχεία που επιδιώκουν τη νομιμοποίηση παράνομων κεφαλαίων και, ως εκ τούτου, καθιστούν το άθλημα επιρρεπές στη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες.
Ποιοι κινδυνεύουν
Στους βασικούς τομείς που διατρέχουν κίνδυνο συγκαταλέγονται, για παράδειγμα, οι συναλλαγές με επενδυτές και χορηγούς, συμπεριλαμβανομένων διαφημιστών, και η μεταγραφή παικτών.
Οι επαγγελματικοί ποδοσφαιρικοί σύλλογοι και οι πράκτορες ποδοσφαίρου θα πρέπει να θεσπίσουν ισχυρά μέτρα για την καταπολέμηση της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, μεταξύ των οποίων η άσκηση δέουσας επιμέλειας ως προς τον πελάτη, όσον αφορά επενδυτές, χορηγούς, συμπεριλαμβανομένων των διαφημιστών, και άλλους εταίρους και αντισυμβαλλομένους με τους οποίους συναλλάσσονται.
Οι δραστηριότητες των επαγγελματικών ποδοσφαιρικών συλλόγων που ανταγωνίζονται στις υψηλότερες κατηγορίες των εθνικών ποδοσφαιρικών διοργανώσεων, τους καθιστούν πιο εκτεθειμένους σε υψηλότερους κινδύνους νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και των βασικών αδικημάτων της, σε σύγκριση με τους ποδοσφαιρικούς συλλόγους που αγωνίζονται σε χαμηλότερες κατηγορίες.
Κρύβονται καλύτερα
Για παράδειγμα, οι κορυφαίοι ποδοσφαιρικοί σύλλογοι προβαίνουν σε ουσιαστικότερες χρηματοοικονομικές συναλλαγές, όπως μεταγραφές ποδοσφαιριστών υψηλής αξίας και συμφωνίες χορηγίας, ενδέχεται να έχουν πιο σύνθετες εταιρικές δομές με πολλαπλά επίπεδα ιδιοκτησίας και είναι πιθανότερο να πραγματοποιούν διασυνοριακές συναλλαγές. Οι εν λόγω παράγοντες καθιστούν τους εν λόγω κορυφαίους συλλόγους ελκυστικότερους για τους εγκληματίες και προσφέρουν περισσότερες ευκαιρίες απόκρυψης παράνομων κεφαλαίων.
Κατά συνέπεια, τα κράτη-μέλη θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να εξαιρούν τους επαγγελματικούς ποδοσφαιρικούς συλλόγους που αγωνίζονται στην υψηλότερη κατηγορία από τις υποχρεώσεις τού Κανονισμού μόνο σε περιπτώσεις αποδεδειγμένα χαμηλού κινδύνου και υπό την προϋπόθεση ότι, ο κύκλος εργασιών των συλλόγων αυτών για καθένα από τα δύο προηγούμενα έτη είναι μικρότερος των 5 εκατ. ευρώ ή του ισόποσου σε εθνικό νόμισμα.
Όλα τα παραπάνω δείχνουν ότι, ο κλοιός για τους «γνωστούς και μη εξαιρετέους» σφίγγει από παντού…
