O κύρ Αλέκος και ο κύριος Γιάννης

Πάντα η αντιπολίτευση είναι μια εύκολη υπόθεση. Ιδίως σε μια κυβέρνηση που βρίσκεται ήδη στον τέταρτο χρόνο της θητείας της και αντιμετωπίζει δυσκολίες. Αλλά, μπορεί να ασκηθεί με μέτρο και επιχειρήματα, άλλωστε για να λέμε και την αλήθεια, για αυτήν την κυβέρνηση, όπως τα έχει κάνει σε κάποιους τομείς μπορείς να διαλέξεις και την …πλευρά από την οποία θα της ασκήσεις κριτική.

Αλλά είπαμε κριτική: Γιατί αυτό που είδαμε, τις προηγούμενες μέρες στις εφημερίδες μόνο κριτική δεν ήταν. Χθες σκεφτόμουν να επιγράψω τη σημερινή μου παρέμβαση με τον τίτλο «Φταίνε όλοι για τις τράπεζες». Το συζήτησα με έναν φίλο και άλλαξα γνώμη. Όχι πως δεν συμβαίνει αυτό. Όμως είναι άδικο, να εξομοιώνουμε θύτες και θύματα.

Κάτι άλλο όμως, μου έκανε φοβερή εντύπωση: Σχεδόν όλες οι αντιπολιτευόμενες εφημερίδες είχαν τις προηγούμενες μέρες ειδικά «αφιερώματα» στον υπουργό Επικρατείας Αλέκο Φλαμπουράρη. Με αφορμή το γεγονός ότι ο κ.Φλαμπουράρης ανέλαβε εκ μέρους της κυβέρνησης και με εντολή του Πρωθυπουργού να παρακολουθεί το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, μερικές γραφίδες έδωσαν τα …ρέστα τους.

Δεν θα ήθελα να επαναλάβω από τις στήλες αυτές το εύρος των απαξιωτικών χαρακτηρισμών για το κυβερνητικό στέλεχος. Πολύ περισσότερο,  τον ηλικιακό ρατσισμό που μερικά από αυτά τα δημοσιεύματα αποπνέουν, από σχεδόν ομηλίκους του αρθρογράφους. Αυτά είναι θέματα, που πρέπει να απασχολήσουν άλλους, πλέον ειδικούς.

Εκείνο που προκαλεί έκπληξη είναι στα ίδια έντυπα στα οποία ασκείται κριτική στους ενδυματολογικούς …κώδικες του υπουργού Επικρατείας απουσιάζει οποιοδήποτε σχόλιο, για τον πλέον αρμόδιο για τις ελληνικές τράπεζες, τον διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος. Η απόλυτη – και επίσημη – σιωπή του κ. Στουρνάρα τις μέρες αυτές για τις άγριες καταστάσεις που διαμορφώθηκαν στο Χρηματιστήριο γύρω από τις μετοχές των τραπεζών προκάλεσε απορίες και ενέτεινε τον προβληματισμό.

Όταν ο κύριος διοικητής, μας έχει συνηθίσει να τοποθετείται επί παντός του …επιστητού στο οικονομικό γίγνεσθαι της χώρας, είναι απορίας άξιον πως δεν βρήκε τον χρόνο να επαναλάβει το εξής απλό και αυτονόητο, ότι δηλαδή, οι ελληνικές τράπεζες, μπορούν να σταθούν στα πόδια τους. Έτσι για τα «μάτια του κόσμου», και για να δικαιολογήσει τον τίτλο του.

Θα πουν μερικοί, ότι ο διοικητής μιας Κεντρικής Τράπεζας βρίσκεται στη θέση του για να πράττει και όχι να κάνει δηλώσεις. Αν το ήξερε αυτό ο κύριος Στουρνάρας, όλα θα ήταν καλύτερα!