Ο Νίκος Ανδρουλάκης αποχαιρέτησε τον Κώστα Σημίτη
«Η πατρίδα μας τιμά σήμερα τον πρωθυπουργό που έκανε πράξη την ισχυρή Ελλάδα στην Ευρώπη και σφράγισε ανεξίτηλα τη μεταπολιτευτική ιστορία του τόπου», υπογράμμισε ο Νίκος Ανδρουλάκης αποχαιρετώντας τον Κώστα Σημίτη, «τον δεύτερο ιστορικό του ηγέτη, μετά τον Ανδρέα Παπανδρέου».
«O πολιτικός κόσμος της χώρας γίνεται φτωχότερος, καθώς έχασε μια σπουδαία προσωπικότητα διεθνούς εμβέλειας, που εμπλούτιζε δημιουργικά και με ορθό λόγο τον δημόσιο διάλογο», είπε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής εκφωνώντας τον επικήδειο του στην κηδεία του πρώην πρωθυπουργού στη Μητρόπολη.
Πρόσθεσε ότι «η σημασία των παραπάνω θέσεων καταδείχθηκε στη διάρκεια της οικονομικής κρίσης», μια κρίση που, όπως τόνισε, ο πρώην πρωθυπουργός «έγκαιρα και με τόλμη» είχε προειδοποιήσει από το βήμα της Βουλής το 2008.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης είπε ότι «το έργο των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ την περίοδο 1996-2004 συνδέθηκε με μια από τις πιο δημιουργικές περιόδους της σύγχρονης Ελλάδας» και ότι «ο Κώστας Σημίτης υπήρξε ο καταλληλότερος ηγέτης, σε μια εποχή ραγδαίων μεταβολών και τεράστιων προκλήσεων: Η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση είχε εισέλθει σε ανεπίστρεπτη πορεία, ενώ η εντεινόμενη παγκοσμιοποίηση απαιτούσε επεξεργασμένο σχέδιο προσαρμογής από τα εθνικά κράτη, ώστε να μη βυθιστούν ολόκληρες κοινωνίες στην παρακμή». Πρόσθεσε ότι «ο πολιτικός, που έλεγε λίγα αλλά σχεδίαζε και έπραττε πολλά, ένωσε τα χέρια με τον ελληνικό λαό στο δρόμο της σύγκλισης με τις πιο ανεπτυγμένες οικονομίες της Ευρώπης», υπογραμμίζοντας ότι «τα επιτεύγματα της κυβέρνησης του είναι εθνικά, είναι σταθμοί στην ιστορία του τόπου. Η είσοδος της Ελλάδας στο ευρώ και η ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση με άλυτο το Κυπριακό». Ο κ. Ανδουλάκης κάλεσε όλους να αναλογιστούν τις επιπτώσεις με τις οποίες θα ήταν αντιμέτωπος ο ελληνισμός από τις τουρκικές επιδιώξεις για διχοτόμηση του νησιού, «αν ο διορατικός αυτός ηγέτης δεν είχε σχεδιάσει και ολοκληρώσει αυτή τη μεγάλη εθνική επιτυχία».
«Ο Κώστας Σημίτης ήταν συνδιαμορφωτής της Ιστορίας, όχι επικοινωνιακό παρακολούθημά της. Ισότιμος συνομιλητής των ισχυρότερων ηγετών του κόσμου που πάντα ήξερε να κερδίζει με την αξιοπιστία και τον ρεαλισμό του», τόνισε. Επισήμανε ότι «εξέφραζε διακριτή άποψη στη βάση των δικών του ‘πιστεύω’, όπως έκανε αγωνιζόμενος για μια αυτοδύναμη ‘Ευρώπη των λαών’, ακόμα και αντιτασσόμενος στην αμερικανική εισβολή στο Ιράκ, κάτι που κάποιοι έχουν ξεχάσει σήμερα». Είπε ότι «το 2004, άφησε την Ελλάδα πιο αισιόδοξη και ισχυρή από ποτέ» και ότι «η επιτυχημένη προετοιμασία των Ολυμπιακών Αγώνων ήταν απόδειξη ότι η χώρα, όταν διαθέτει ηγεσία με σχέδιο, μπορεί να αναδείξει τον καλύτερό της εαυτό».
Τόνισε ότι όμως η σημαντικότερη παρακαταθήκη που αφήνει «είναι το όραμα του για διαρκή κοινωνική σύγκλιση με τις πιο ανεπτυγμένες ευρωπαϊκές χώρες». Επισήμανε ότι ο Κώστας Σημίτης πίστευε βαθιά ότι η Ελλάδα δεν είναι καταδικασμένη στην υστέρηση και κάλεσε να φανταστούν όλοι πώς θα ήταν η πατρίδα μας σήμερα χωρίς τα μεγάλα έργα υποδομών όπως η γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου, η Εγνατία Οδός, το Μετρό, η Αττική Οδός, το αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος» κ.α.
«Σταθερές του προτεραιότητες ήταν το ισχυρό Κοινωνικό Κράτος, η στήριξη του κόσμου της εργασίας και η συνετή δημοσιονομική πολιτική», συνέχισε ο Νίκος Ανδρουλάκης. Είπε ότι «έδωσε πνοή στα δημόσια πανεπιστήμια όλης της χώρας. Στήριξε τη δημόσια υγεία με 11 νέα νοσοκομεία και εφάρμοσε μόνιμες κοινωνικές παρεμβάσεις, όπως το ΕΚΑΣ και η Βοήθεια στο Σπίτι. Προήγαγε τον θεσμικό εκσυγχρονισμό του κράτους και της Δημόσιας Διοίκησης, με τη συνταγματική κατοχύρωση των ανεξάρτητων αρχών, την ίδρυση των ΚΕΠ και την προώθηση πλήθους μεταρρυθμίσεων που βελτίωσαν τη ζωή των πολιτών».
«Γιατί εν τέλει», σημείωσε ο Νίκος Ανδρουλάκης, «ο πραγματικός προοδευτικός εκσυγχρονισμός είναι ολόπλευρος». «Δεν σημαίνει μόνο οικονομική πρόοδο. Σημαίνει ταυτόχρονα ενίσχυση των θεσμών, σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αναβάθμιση και όχι υποβάθμιση του κράτους δίκαιου. Σημαίνει διαφάνεια και υπευθυνότητα στη λήψη των αποφάσεων, δίκαιο μέρισμα στην ανάπτυξη και όχι διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων», τόνισε. Στο ίδιο πλαίσιο σημείωσε ότι «πραγματικός εκσυγχρονισμός σημαίνει ένα δικαιότερο φορολογικό σύστημα που στηρίζει τον κόσμο της εργασίας. Αξιοποίηση των ευρωπαϊκών κονδυλίων για την περιφερειακή ανάπτυξη και όχι για την πελατειακή νομή τους από ισχυρά συμφέροντα».
