«Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ένα λάθος του λογισμικού μας που κάποια στιγμή θα διορθωθεί και θα ζούμε για 200 και 300 χρόνια, απλώς αλλάζοντας όσα… ανταλλακτικά χαλάνε».

ΧΤΕΣ ΕΦΥΓΕ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ.

ΑΝΕΒΗΚΕ ΠΑΝΩ και κόβει κάτι… περίεργες βόλτες πάλι. Ευτυχώς, δεν απομακρύνθηκε, περιφέρεται κάπου εδώ στον γαλαξία μας, περιμένοντας να τον επανασυνδέσουν.

ΠΕΤΑΞΕ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ότι δεν γίνεται να καταστραφεί ο σκληρός του δίσκος και ότι ο υποτιθέμενος θάνατός του είναι ένα ανόητο ανθρώπινο λάθος, έτοιμο να επιδιορθωθεί. Ο πατέρας μου ήταν πάντα 100 ΧΡΟΝΙΑ ΠΙΟ ΜΠΡΟΣΤΑ από την εποχή του. Ευτυχώς, η μαμά μου η Σόφη, έμεινε εδώ για να με φροντίζει.

ΟΙ «4 ΤΡΟΧΟΙ» μας, ήταν η βιτρίνα. Υπήρχε ΜΥΣΤΙΚΗ ΕΙΣΟΔΟΣ, από την τουαλέτα, για να μπεις ΣΤΗ ΓΙΑΦΚΑ ΤΩΝ Illuminati. Με πρόσχημα κάτι αυτοκίνητα, μηχανές, αεροπλάνα, ελικόπτερα, ανεμόπτερα, μέσα στους «4Τ» υπήρχε ένα ένθετο πολιτικό περιοδικό που, εκτός εμού και του φάδερ μου, έγραφαν ο ίδιος ο Βασίλης Βασιλικός, ο Θέμος Αναστασιάδης, ο Γιάννης Τριάντης, ο Χρήστος Μιχαηλίδης, ο Χριστόφορος Κάσδαγλης κ.ά.

ΟΛΑ ΤΑ ΤΕΥΧΗ ΗΤΑΝ ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΑ, ΙΕΡΑ, κάτι σαν την Αγία Γραφή, το Κοράνι, το Κομμουνιστικό Μανιφέστο, το Κόκκινο Βιβλιαράκι του προέδρου Μάο, έστω. Έπρεπε να τα φυλάττεις σε ένα μπαούλο, μια κρύπτη, μην τα βρούνε και μας τουφεκίσουν οι ναζί.

ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΔΟΞΗΣ ΤΗΣ ΛΑΜΠΡΗΣ που μοιράζαμε αυτόγραφα («Σας διαβάζω κάθε μέρα στην “Ελευθεροτυπία”», «Σας ακούω στη Ράδιο-συννεφούλα, συγχαρητήρια» κ.ο.κ.), μας πλησίαζαν κάτι τύποι πολύ σοβαροί, καλοστεκούμενοι ΚΑΙ ΜΑΣ ΕΛΕΓΑΝ ΣΥΝΩΜΟΤΙΚΑ ΣΤΟ ΑΥΤΙ, μην τους ακούσει κανείς: «ΣΕ ΔΙΑΒΑΖΩ ΣΤΟΥΣ “4 ΤΡΟΧΟΥΣ”…».

Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ ΤΑ ’ΧΕ ΧΑΣΕΙ… Αυτοί οι μυστήριοι, οι κυριλάτοι, δεν μας ζητούσαν αυτόγραφα, περίμεναν ένα νεύμα μας μόνο για να χωθούνε στα υπόγεια της μυστικής μας οργάνωσης της απόλυτης γνώσης, στους Illuminati. «ΓΡΑΨ’ ΤΟ, ΒΑΣΙΛΗ, μόνο εσύ μπορείς να υποστηρίξεις αυτή την ιδέα», του είπα και το ’γραψε ύπουλα, με τον υπέροχο, μοναδικό του τρόπο.

ΗΤΑΝ ΟΛΟΦΑΝΕΡΟ ΠΛΕΟΝ ότι μας είχε μυήσει ο μέγας γκουρού Κώστας Καββαθάς στη σέχτα της απόκρυφης γνώσης και της απόλυτης καινοτομίας (απόσπασμα από το αφιέρωμα, στην τελευταία σελίδα της One Voice την ερχόμενη Κυριακή, στον ραλίστα με το κοφτερό κριτικό μυαλό, στον μεγάλο πιλότο οραματιστή και πρωτοπόρο, στον δεινό και ευρηματικό γραφιά, στον τολμηρό εκδότη, στον σπεσιαλίστα, στον πιο επίμονο άνθρωπο, στον μεγάλο γκουρού μας ΚΩΣΤΑ ΚΑΒΒΑΘΑ).

Στο κέντρο, ο δάσκαλός μας και πατέρας μας (συστηνόταν ως πατέρας μου και η Σόφη ως μητέρα μου) Κώστας Καββαθάς, εκδότης και του ιστορικού περιοδικού «4 ΤΡΟΧΟΙ» στο οποίο με προσέλαβε και δούλευα από πιτσιρίκι, εξ ευωνύμων c’ est moi και ο σκιτσογράφος Στάθης Σταυρόπουλος. Εκ δεξιών, ο σκιτσογράφος Ανδρέας Πετρουλάκης και ο Διονύσης Τσακνής

Ο δάσκαλος, ο μέγας γκουρού, πιλοτάρει, τρέχει σε αγώνες ράλι και πετάει με ανεμόπτερα…