Ο Τραμπ «κλειδώνει» το χρίσμα – Πρωτοφανείς στιγμές βιώνει το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα
Οι ιστορικοί του μέλλοντος θα αναπολούν τη μάχη της Ιντιάνα ως την αναμέτρηση που έμελλε να καθαρίσει το τοπίο στη μάχη για το χρίσμα του Ρεπουμπλικανικού κόμματος, ανοίγοντας το δρόμο για τον πρώτο, μη πολιτικό, προεδρικό υποψήφιο του λεγόμενου Good Old Party (GOP) από την εποχή του Αιζενχάουερ τη δεκαετία του ’50.
Η απόφαση του υπερσυντηρητικού Τεντ Κρουζ και του μετριοπαθή Τζον Κέισικ να παρακάμψουν τις μεταξύ τους διαφορές και να συμμαχήσουν κατά του Ντόναλντ Τραμπ έπεσε στο κενό, με τον μεγιστάνα να ισοπεδώνει κυριολεκτικά τους αντιπάλους του στην προκριματική μάχη της πολιτείας. Η εξέλιξη αυτή που άφησε πλέον τους αντίπαλους δελφίνους χωρίς εναλλακτικά σχέδια για να σταματήσουν τον «The Donald», τους υποχρέωσε ουσιαστικά να αποδεχτούν την ήττα τους. Ο Τεντ Κρουζ εγκατέλειψε τη κούρσα της διεκδίκησης, όπως και ο Τζον Κέισικ λίγες ώρες μετά, με το κομματικό μηχανισμό να δείχνει τουλάχιστον φαινομενικά να παραδέχεται, λίαν απρόθυμα, την ήττα του.
Άλλωστε, με τον αριθμό των εκλεκτόρων του Τραμπ να ανεβαίνει πλέον στους 1.047, ήτοι λιγότερο από 200 πριν το όριο των 1.237 που θα του δώσει σχεδόν αυτόματα το χρίσμα στο συνέδριο του κόμματος τον Ιούλιο, ακόμη και τα σενάρια περί νόμιμου μεν, πλην ηθικά αμφιλεγόμενου πραξικοπήματος στο συνέδριο μοιάζουν περιττά.
Το σενάριο να μην δοθεί στον Τραμπ το χρίσμα είναι εφικτό μόνο εφόσον πάει στο συνέδριο χωρίς την απόλυτη πλειοψηφία στους εκλέκτορες. Και αυτό διότι οι εκλέκτορες δεσμεύονται να επιλέξουν τον υποψήφιο στον οποίο έχουν χρεωθεί βάσει των προκριματικών εκλογών μόνο στη πρώτη ψηφοφορία του συνεδρίου. Για το λόγο αυτό, εξάλλου, ο κομματικός μηχανισμός -που τον απεχθάνεται- είχε εστιάσει τις προσπάθειες του στο να προσπαθήσει, όχι να τον σταματήσει, αλλά να του στερήσει την πλειοψηφία στους εκλέκτορες.
Σήμερα, ωστόσο, ακόμη και οι ελπίδες του αυτές φαίνεται να κατέρρευσαν, αφήνοντας πλέον πρακτικά τον Τραμπ, το πάλαι ποτέ απόλυτο αουτσάιντερ, ως τον μόνο διεκδικητή του χρίσματος. Εξέλιξη που θα του επιτρέψει να συγκεντρώσει εύκολα τους εκλέκτορες που του λείπουν στις εναπομείνουσες προκριματικές κάλπες.
Το σοκ που βιώνει το κόμμα είναι πρωτοφανές, και δεν κάνει δε, καμία προσπάθεια να το κρύψει. Είναι χαρακτηριστικό ότι πολλά στελέχη, βετεράνοι γερουσιαστές και βουλευτές δήλωσαν ήδη ότι δεν θα πάνε καν στο συνέδριο διότι δεν θα αντέξουν να δουν τον Ντόναλντ Τραμπ θριαμβευτή μονομάχο του κόμματος. Όμως, είναι σαφές ότι σταδιακά το κόμμα θα πρέπει να ανασυνταχθεί, με αμφότερες τις πλευρές να θάβουν το τσεκούρι του πολέμου, προκειμένου να συνεργαστούν για τη διεκδίκηση του Λευκού Οίκου.
Άλλωστε, μέγιστος στόχος παραμένει η επιστροφή του Λευκού Οίκου στα χέρια των Ρεπουμπλικάνων, και του Καπιτωλίου μαζί. Αν και βέβαια με τον απρόβλεπτο και αντισυμβατικό Τραμπ δεν είναι διόλου βέβαιο ότι το κόμμα θα ελέγχει πράγματι τη προεδρία, και τον ίδιο, εφόσον είναι ο νικητής του Νοεμβρίου.
Σε κάθε περίπτωση, ο μεγιστάνας θα μπορέσει πλέον να στρέψει σχεδόν όλη τη προσοχή του στο αντίπαλο δημοκρατικό στρατόπεδο και την Χίλαρυ Κλίντον, η οποία παραμένει το φαβορί για το αντίπαλο χρίσμα. Μόνο που με μεγάλο μέρος των συντηρητικών ψηφοφόρων να συνεχίζει να τον απεχθάνεται βαθύτατα, σε σημείο που να σκέφτεται να μην τον ψηφίσει, η μάχη Τραμπ-Κλίντον προμηνύεται ιδιαίτερα απρόβλεπτη ως προς τις ανακατατάξεις που μπορεί να πυροδοτήσει στη διανομή των ψήφων, και άρα εξόχως ενδιαφέρουσα!