Όχι δάκρυα για τον Άσαντ!

ΕΤΣΙ ΜΟΥ ΓΡΑΦΕΙ ο ομογάλακτός μου, Γιώργος Λιερός, κάπου από το… Δέλτα του Ορινόκο.

ΓΙΑΤΙ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΚΑΠΟΥ ΣΤΟ ΔΕΛΤΑ ΤΟΥ ΟΡΙΝΟΚΟ, ξέρω ότι είναι το μόνο που σε ενδιαφέρει, και ουχί διατί η αφεντιά μου τον θεωρεί ομογάλακτό της.

ΚΑΙ ΣΤΑ ΔΥΟ ΘΑ ΑΠΑΝΤΗΣΩ στο τέλος της επιστολής που μας έστειλε από το αποκαλούμενο και Δέλτα Αμακούρο. Ο ποταμός κατά τη διάρκεια των βροχών, στην γη των Warao, συχνά πλημμυρίζει και στην Σιουδάδ Μπολίβαρ μπορεί να φτάσει σε βάθος και τα 50 μέτρα.

Ο ΟΡΙΝΟΚΟ είναι ένας από τους μεγαλύτερους ποταμούς της Νότιας Αμερικής. Έχει μήκος 2.140 χιλιόμετρα. Η λεκάνη απορροής του έχει εμβαδόν 880.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα και βρίσκεται κατά τα τρία τέταρτα στη Βενεζουέλα και το υπόλοιπο στην Κολομβία. Ο ποταμός έχει μέση ετήσια ροή περίπου 30.000 κυβικά μέτρα το δευτερόλεπτο, την τρίτη μεγαλύτερη στο κόσμο μετά τον Αμαζόνιο και τον Κονγκό και είναι πλωτός σε μεγάλο μήκος.

 «ΟΧΙ ΔΑΚΡΥΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΣΑΝΤ», μας γράφει λοιπόν ο συγγραφέας και κτηνίατρος Γιώργος Λιερός κάπου από το Δέλτα του Ορινόκο (το δημοσιεύω, γιατί έχει ενδιαφέρον, κι ας μην συμφωνώ).

 «ΠΟΛΛΟΙ ΦΙΛΟΙ ΘΡΗΝΟΥΝ την πτώση του Άσαντ. Έχουν δίκιο;

ΣΗΜΕΡΑ ΝΟΜΙΖΩ μπορούμε να κάνουμε μια ιστορική αποτίμηση.

ΠΗΓΕ ΜΠΡΟΣΤΑ τον αραβικό κόσμο ο λεγόμενος ΑΡΑΒΙΚΟΣ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ;

ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ να ασκήσει το ΙΣΡΑΗΛ με τόση επιτυχία τη γενοκτονική του πολιτική χωρίς να έχει απέναντι ηγέτες τύπου Νάσερ, Σαντάμ, Άσαντ, Νιμέιρι κ.λπ.;

ΜΗΠΩΣ ΚΑΠΟΙΕΣ από τις (ελάχιστες) αντιιμπεριαλιστικές νίκες της εποχής μας δεν τις χρωστάμε στο πολιτικό ισλάμ; Με όλα τα αναμφισβήτητα και μεγάλα προβλήματά του;

ΞΕΧΝΑΜΕ ΤΑ 30.000 θύματα του βομβαρδισμού της Χομς από τον πατέρα Άσαντ, ξεχνάμε τις σφαγές των κομμουνιστών;

Ο ΝΑΣΕΡ ξεκίνησε την καριέρα του κρεμώντας συνδικαλιστές.

ΔΕΝ ΗΣΑΝ ΟΙ ΙΣΛΑΜΙΣΤΕΣ αλλά το ΜΠΑΘ που εξόντωσε τους κομμουνιστές στο Ιράκ, το ίδιο έκανε ο Νιμέιρι στο Σουδάν και μιλάμε για κόμματα εκατοντάδων χιλιάδων.

ΑΣ ΣΚΕΦΤΟΥΜΕ τον πολιτικό πλούτο της αιγυπτιακής κοινωνίας τη δεκαετία του 1950. Ή τον πολιτικό πλούτο που έβγαλε στην επιφάνεια η Αραβική Άνοιξη.

ΠΟΙΟΝ ΘΑ ΗΘΕΛΕ απέναντί του το Ισραήλ; Τους Αδελφούς Μουσουλμάνους ή τον αιμοσταγή δικτάτορα Σίσι;».

Υ.Γ. 1: Είναι ομογάλακτός μου ο Γιώργος Λιερός γιατί μαζί και με κάτι άλλους, ήμασταν ιδρυτικά μέλη, πιτσιρίκια το 1975, της Πανελλήνιας Αγωνιστικής Μαθητικής Κίνησης (ΠΑΜΚ) του πρώιμου ΠΑΣΟΚ και της εφημερίδας «Μαθητικός Αγώνας». Ένα φεγγάρι ξανασυναντηθήκαμε στις «Αριστερές Φοιτητικές Συσπειρώσεις» και τις τελευταίες δύο δεκαετίες στα εγχειρήματα της Κοινωνικής Οικονομίας, για την οποία γράψαμε και οι δύο βιβλία και βγάζαμε λόγους μαζί ανά την επικράτεια. Το πλεονέκτημά του, επί του παρόντος, είναι ότι  ο Γιώργος συμμετείχε και στην ελληνική πρωτοβουλία «Ένα Καράβι για τη Γάζα»

Υ.Γ. 2: Μεταξύ Βενεζουέλας-Κολομβίας βρίσκεται διότι, κάθε χρόνο οργανώνει ένα πολιτισμικό-ιστορικό ταξίδι. Εξερευνήσαμε μαζί τη Ρωσία και τις ζούγκλες του Λάος, της Καμπότζης και του Βιετνάμ. Γύρισε και έγραψε για το Νότιο Σουδάν, το Αφγανιστάν επί Ταλιμπάν, το Ιράκ κ.ο.κ.