Οι Έλληνες έχουν ανάγκη έναν πλειοψηφικό προοδευτικό φορέα

Του Χρήστου Σπίρτζη*
Μετά τις ευρωεκλογές η πολιτική κρίση πέρασε και την πόρτα της χώρας μας. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η Νέα Δημοκρατία, έφεραν την ελληνική κοινωνία στα αδιέξοδα των πολιτικών τους. Στην αδυναμία κάλυψης στοιχειωδών αναγκών σε κάθε οικογένεια, στην αποσάθρωση του κοινωνικού κράτους, στη θεσμοθέτηση μεσαιωνικών ρυθμίσεων στο θεσμικό πλαίσιο εργασίας, στην αδυναμία επιβίωσης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και στη συσσώρευση τεράστιων ποσών στους λογαριασμούς λίγων ομίλων.

Εισέπραξαν το κόστος των πολιτικών τους, λαμβάνοντας 14 μονάδες λιγότερες από τις εθνικές εκλογές και χάνοντας τη στήριξη περισσότερων του ενός εκατομμύριου ψηφοφόρων.

Το 28% της Ν.Δ., ωστόσο, συνοδεύτηκε από την πτωτική πορεία του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, τόσο σε ποσοστό όσο και σε απόλυτο αριθμό ψηφοφόρων. Η αδυναμία συγκράτησης, έστω, των ψηφοφόρων των εθνικών εκλογών ή έστω της διατήρησης των ποσοστών μας, παρά την πρωτοφανή αποχή του 60%, δηλώνει την αδυναμία συγκρότησης της εναλλακτικής πρότασης διακυβέρνησης είτε από τον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., είτε από το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛ., παρά την εκφρασμένη κοινωνική δυσαρέσκεια προς την κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Είναι προφανές ότι, το κενό ενός πλειοψηφικού πολιτικού ρεύματος, που θα εκφράσει την κοινωνική δυσαρέσκεια θα καλυφθεί.

Οι επιλογές είναι δύο. Ή θα ακολουθήσουμε την πορεία της Ιταλίας, της Ολλανδίας, της Γαλλίας και των υπολοίπων ευρωπαϊκών χωρών, που εκφράστηκε από την ακροδεξιά ή θα προχωρήσουμε στην υπέρβαση, διατυπώνοντας ένα νέο πολιτικό πλαίσιο του προοδευτικού κόσμου, που θα απαντά στα σύγχρονα προβλήματα, απαγγιστρωμένο από το συντηρητικό πλαίσιο διαχείρισης στο οποίο έχει εγκλωβιστεί, άλλοτε λόγω λαθεμένων επιλογών και άλλοτε λόγω μνημονιακών δεσμεύσεων, απαλλαγμένοι από ψευτοκομματικούς πατριωτισμούς, προσωπικές στρατηγικές και σκοπιμότητες και δογματικές θεωρήσεις. Η ενιαία πλειοψηφική έκφραση του προοδευτικού κόσμου, είναι προαπαιτούμενο για την επιτυχή πορεία και την απαλλαγή της χώρας από τη συντήρηση και τα αδιέξοδα που αυτή δημιούργησε.

Η συγκρότηση ενός ενιαίου προοδευτικού φορέα εκφράζει τη θέληση της πλειοψηφίας του προοδευτικού κόσμου και ταυτόχρονα, την πολιτική αναγκαιότητα ώστε να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα του ελληνικού λαού.

Ο προοδευτικός κόσμος, αλλά και οι Έλληνες πολίτες στο σύνολό τους, έχουν ανάγκη να εκπροσωπηθούν από έναν πλειοψηφικό φορέα, που θα ανακτήσει την προοδευτική ατζέντα. Που θα θέσει σε προτεραιότητα το εθνικό θέμα της παραγωγικής δομής. Που θα προχωρήσει σε συγκεκριμένο σχέδιο για την αντιμετώπιση των νέων προβλημάτων στους εργασιακούς χώρους και στην αντιμετώπιση των τεκτονικών αλλαγών που έρχονται με τη χρήση της τεχνητής νοημοσύνης. Που θα καλύψει την ασφάλεια των πολιτών στη ζωή τους. Που θα αναθεωρήσει με σχέδιο ανάλγητες πολιτικές, όπως τα όρια συνταξιοδότησης, το ωράριο εργασίας, τις δομές του κοινωνικού κράτους. Που θα θέσει κανόνες στην αγορά και θα φέρει άλλη λειτουργία στο τραπεζικό σύστημα και στους στρατηγικούς τομείς της οικονομίας, στις συνθήκες στις οποίες επιχειρούν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, στο βιοτικό επίπεδο των πολιτών, στο όραμα και στις ελπίδες κάθε νέου ανθρώπου, στην αξιοπρεπή διαβίωση των συνταξιούχων, στην αναδιανομή του πλούτου. Που δεν θα κάνει δώρο στην ακροδεξιά τις προοδευτικές προτάσεις, εγκλωβίζοντας τους πολίτες στον λαϊκισμό των σημερινών πολιτικών, κοινωνικών και οικονομικών αδιεξόδων.

Οι υπάρχοντες συσχετισμοί και τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών δείχνουν ότι, σήμερα δεν υπάρχει κόμμα στον προοδευτικό χώρο, που μπορεί να αποτελέσει από μόνο του την εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης. Επομένως, όσοι δεν επιθυμούν τη σύγκλιση και την ενιαία έκφραση του προοδευτικού χώρου, είτε για να διατηρήσουν κομματικές καρέκλες και προσωπικά βιλαέτια, είτε γιατί αισθάνονται ανασφάλεια σε έναν μεγάλο φορέα, λόγω της προσωπικής τους ανεπάρκειας, είτε γιατί ονειρεύονται παλαιότερες ένδοξες κομματικές εποχές, είτε λόγω πολιτικών και ιδεολογικών αγκυλώσεων, στο μόνο που εισφέρουν είναι στη συνέχιση της μονοκρατορίας της συντηρητικής παράταξης.

Απέναντι σε μια τέτοια πρωτοβουλία για τη συγκρότηση ενός ενιαίου προοδευτικού φορέα είναι μόνο, όσοι μπροστά στην όποια ιδιοτέλεια προσφέρουν απλόχερα στήριξη στον Κυριάκο Μητσοτάκη και στα συμφέροντα που δήθεν καταγγέλουν.

Είναι θετικό που στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., που πριν λίγους μήνες με εγκαλούσαν γι’ αυτή την πρόταση, σήμερα την υιοθετούν. Και δεν είναι μόνο στελέχη από τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, που επιθυμούν αυτή τη σύγκλιση. Υπάρχουν στελέχη από κινήσεις όπως το ΠΡΑΤΤΩ, άνθρωποι των κοινωνικών φορέων, της τοπικής αυτοδιοίκησης,  πανεπιστημιακοί όπως η πρόσφατη πρόταση των Σωτηρέλη, Κοντιάδη, Λιάκου και Μαραντζίδη, που έχουν εκφραστεί δημόσια υπερ της ενιαίας έκφρασης, στη βάση ενός νέου, οραματικού, προοδευτικού και ειλικρινούς πολιτικού πλαισίου και βαρύνουσες πολιτικές προσωπικότητες που μπορούν να εγγυηθούν τη συνεργασία μιας κοινής πορείας και εκφράστηκαν θετικά γι’ αυτή, όπως ο Γιώργος Παπανδρέου, ο Αλέξης Τσίπρας και άλλοι.

Εύχομαι τελικά να υιοθετηθούν αυτές οι απόψεις από τις ηγεσίες των υπαρχόντων προοδευτικών κομμάτων, χωρίς τακτικισμούς και με σεβασμό όλων των μερών. Σε περίπτωση που απορρίψουν την ενιαία έκφραση, πιστεύω ότι θα μείνουν απελπιστικά μόνοι, προσφέροντας τις υπηρεσίες τους σε όσους επιθυμούν τη συνέχιση της κυριαρχίας της συντήρησης, είτε μέσω της δεξιάς είτε μέσω της ακροδεξιάς.

* πρώην υπουργός Μεταφορών και Υποδομών, μέλος της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.