Οι Γερμανοί… αγγίζουν την προεδρία της ΕΚΤ

Η Ισπανία ήθελε το πόστο διακαώς. Θεωρούσε, άλλωστε, ότι η Ευρώπη της το χρωστούσε. Και οι Γερμανοί, άλλωστε, βοήθησαν, όχι μόνο διότι ήθελαν να δώσουν μια νίκη στον φίλο και σύμμαχο Μαριάνο Ραχόι, αλλά και επειδή ήθελαν οι ισορροπίες δυνάμεων στο συμβούλιο της ΕΚΤ να ευνοήσουν τον ευρωπαϊκό βορρά, ήτοι τους ίδιους, στο κυνήγι της προεδρίας. Έτσι, ο Ισπανός υπουργός Οικονομικών Λουίς ντε Γκίντος θα γίνει ο επόμενος αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

Η θέση χηρεύει από τον ερχόμενο Μάιο, οπότε ολοκληρώνει τη θητεία του, μετά από οκτώ χρόνια στο πόστο, ο Πορτογάλος Βίτορ Κονστάνσιο. Είναι δε, η πρώτη από τις συνολικά τέσσερις θέσεις που θα αδειάσουν στο εξαμελές εκτελεστικό συμβούλιο της ΕΚΤ, την επόμενη διετία, με βασικότερη αυτή του ίδιου του Μάριο Ντράγκι.

Δεδομένου ότι το μεγάλο… παιχνίδι αναμένεται να επικεντρωθεί στον αντικαταστάτη του Ιταλού τραπεζίτη, με το Βερολίνο να «σπρώχνει» ήδη την διαφαινόμενη υποψηφιότητα του προέδρου της Bundesbank, Γενς Βάιντμαν, για να το πετύχει αυτό θα πρέπει να έχει διασφαλίσει την απαραίτητη ισορροπία δυνάμεων βορρά-νότου στο συμβούλιο και να έχει μοιράσει στους συμμάχους του τα… δωράκια που θα διασφαλίσουν την υποστήριξη τους. Η Ισπανία, έχοντας αποσυρθεί πρόσφατα και από την διεκδίκηση της προεδρίας του Eurogroup (που πήγε στην Πορτογαλία και τον Μάριο Σεντένο) ήταν η πρώτη που μπήκε στην ουρά για το πόστο της αντιπροεδρίας στην ΕΚΤ. Και όπως φάνηκε από την έκβαση του χθεσινού Eurogroup, το θέμα έκλεισε με… συνοπτικές διαδικασίες, καθώς ο έτερος διεκδικητής, ο Ιρλανδός τραπεζίτης Φίλιπ Λέιν απέσυρε (εθελοντικά;) την υποψηφιότητα του.

Η εξέλιξη δεν αιφνιδίασε την ΕΚΤ. Όμως, τα μηνύματα που έφτασαν από το παρασκήνιο είναι πως στην Φρανκφούρτη δεν είναι ιδιαίτερα ευχαριστημένοι, δεδομένου ότι η απόφαση των υπουργών Οικονομικών ελήφθη αποκλειστικά με πολιτικά κριτήρια. Ο Λουίς ντε Γκουίντος είναι υπουργός Οικονομικών από το 2012, οπότε ανέλαβε καθήκοντα η κυβέρνηση Ραχόι. Όμως, έχει μηδενική γνώση και εμπειρία στη χάραξη της δημοσιονομικής πολιτικής, που είναι ο βασικός ρόλος της ΕΚΤ και ελάχιστη εμπειρία στον ιδιωτικό τραπεζικό κλάδο, έχοντας διευθύνει επί δύο χρόνια την θυγατρική της αμαρτωλής Lehman Brothers για την Ιβηρική, έως ότου ο όμιλος κατέρρευσε με τον πλέον θυελλώδη τρόπο πυροδοτώντας το παγκόσμιο κραχ του 2008.

Αν και η ΕΚΤ δεν είχε πάρει δημοσίως θέση στη συζήτηση και ούτε αναμένεται να πάρει, είναι κοινό μυστικό ότι στήριζε την υποψηφιότητα του έμπειρου και σεβαστού στην τραπεζική κοινότητα κύριου Λέιν. Έντονες επιφυλάξεις για την υποψηφιότητα του ντε Γκουίντος είχαν εκφράσει, την περασμένη εβδομάδα, και μέλη της Ευρωβουλής, μεταξύ των οποίων και ο επικεφαλής της αρμόδιας επιτροπής οικονομικών και νομισματικών υποθέσεων, Ρομπέρτο Γκουαλτιέρι. Όμως, το Βερολίνο είχε, για ακόμη μια φορά, το δικό του πλάνο και το επέβαλε. Και σύσσωμος ο ευρωπαϊκός Τύπος ερμήνευσε την απόφαση ως εξέλιξη που φέρνει τον Βάιντμαν ένα βήμα από την προεδρία της ΕΚΤ.