Οι παράλογες απαιτήσεις των δανειστών (αναλυτικά)

Τελεσίγραφο προς την ελληνική κυβέρνηση να νομοθετήσει άμεσα νέα επαχθή δημοσιονομικά και διαρθρωτικά μέτρα στέλνουν οι Βρυξέλλες και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Οι εκπρόσωποι των δανειστών ζητούν τη μείωση του αφορολογήτου ορίου εισοδήματος των μισθωτών, των συνταξιούχων και των κατά κύριο επάγγελμα αγροτών από το 2018, περικοπές κι άλλων φοροαπαλλαγών, αυστηροποίηση των διατάξεων για την εφαρμογή του δημοσιονομικού “κόφτη”, ώστε να αναφέρουν ρητά ότι οι περικοπές δαπανών που θα αποφασίζονται σε περιπτώσεις αρνητικών αποκλίσεων από τους δημοσιονομικούς στόχους θα περιλαμβάνουν τις συντάξεις, πλήρη απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, καθώς και περιορισμούς στα απεργιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων! Απειλούν δε ότι αν όλα αυτά δεν γίνουν αποδεκτά και δεν νομοθετηθούν δεν θα καταστεί δυνατό να κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση, οπότε η δανειακή χρηματοδότηση της Ελλάδος από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας θα διακοπεί και τα μέτρα ελάφρυνσης του Ελληνικού χρέους θα ανασταλούν επ’ αόριστον!

Οι Θεσμοί απαιτούν εξάλλου εκβιαστικά από την ελληνική πλευρά να τοποθετήσει πολύ ψηλά τον πήχη των επιδιωκόμενων πρωτογενών πλεονασμάτων μέχρι και το … 2028! Συγκεκριμένα, ζητούν για μετά το 2018 πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ για μια πενταετία και 3% του ΑΕΠ για την επόμενη πενταετία, καλώντας ουσιαστικά την τωρινή κυβέρνηση να δεσμεύσει όλες τις επόμενες, που θα κυβερνήσουν την δεκαετία 2019-2028, στην εφαρμογή ακόμη πιο σκληρού προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής με συνεχείς αυξήσεις φόρων και περικοπές μισθών, συντάξεων και κοινωνικών παροχών.

Οι παράλογες αυτές απαιτήσεις των δανειστών που μπαίνουν πλέον στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης εκβιαστικά δεν αποκλείεται να εξωθήσουν την κυβέρνηση σε προσφυγή στις κάλπες, καθώς θεωρείται ότι ένα τέτοιο “πακέτο” εξοντωτικών μέτρων είναι αδύνατο να γίνει αποδεκτό τουλάχιστον από την τωρινή Βουλή. Ο προβληματισμός στο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης είναι μεγάλος, καθώς όποια επιλογή κι αν γίνει οι κίνδυνοι εκτροπής της κατάστασης, είτε λόγω έντονων κοινωνικών και πολιτικών αντιδράσεων είτε λόγω επαναφοράς ενός κλίματος αβεβαιότητας στην οικονομία, είναι αυξημένοι.

Ας δούμε πιο αναλυτικά ποιες είναι οι απαιτήσεις των δανειστών:

1) Μείωση του αφορολογήτου ορίου εισοδήματος των μισθωτών, των συνταξιούχων και των κατά κύριο επάγγελμα αγροτών, από το 2018, στα επίπεδα των 6.500 έως 8.000 ευρώ, από τα επίπεδα των 8.636 έως 9.545 ευρώ που βρίσκεται σήμερα. Ειδικότερα, εξετάζεται σενάριο που προβλέπει την περικοπή του αφορολογήτου ορίου για τους άγαμους χωρίς παιδιά μισθωτούς, συνταξιούχους και κατά κύριο επάγγελμα αγρότες από τα 8.636 ευρώ στα 6.818 ευρώ, μέσω της μείωσης της έκπτωσης φόρου από το επίπεδο των 1.900 ευρώ στο επίπεδο των 1.500 ευρώ. Από κει και πέρα, για όσους βαρύνονται με 1 ή περισσότερα εξαρτώμενα τέκνο, το αφορολόγητο θα κλιμακώνεται σε λίγο πιο υψηλά επίπεδα και συγκεκριμένα μεταξύ 7.000 και 8.000 ευρώ.
Σε μια τέτοια περίπτωση, ακόμη και χαμηλόμισθοι που λαμβάνουν καθαρά ποσά της τάξεως των 500 ευρώ το μήνα, καθώς επίσης και δημόσιοι υπάλληλοι και συνταξιούχοι με μηνιαίες αποδοχές ύψους τουλάχιστον 584 ευρώ θα κληθούν να πληρώσουν φόρο εισοδήματος. Οι περισσότεροι δε από τους μισθωτούς, τους συνταξιούχους και τους κατά κύριο επάγγελμα αγρότες με ετήσια εισοδήματα άνω των 7.000 ευρώ θα χρεωθούν σε ετήσια βάση με επιπλέον φόρο εισοδήματος ύψους 400 ευρώ έκαστος.

2) Περικοπες και καταργήσεις φοροαπαλλαγών. Zητείται η κατάργηση της έκπτωσης 1,5% επί της μηνιαίας παρακράτησης φόρου εισοδήματος επί των μισθών και των συντάξεων καθώς και η κατάργηση της έκπτωσης από τον φόρο εισοδήματος του 10% των εξόδων για ιατρική και φαρμακευτική περίθαλψη η οποία χορηγείται σε περίπτωση που τα έξοδα αυτά ξεπερνούν το 5% του συνολικού ετησίου ατομικού εισοδήματος. Επιπλέον, εξετάζονται μειώσεις στα αφορολόγητα όρια για μεταβιβάσεις πρώτης κατοικίας, γονικές παροχές, δωρεές και κληρονομιές περιουσιών και καταργήσεις απαλλαγών από την φορολόγηση βάσει τεκμηρίων διαβίωσης.

3) Αυστηροποίηση των διατάξεων που προβλέπουν την εφαρμογή του δημοσιονομικού “κόφτη”. Ζητείται να νομοθετηθεί ρητά ότι οι δαπάνες που θα περικόπτονται σε περιπτώσεις μη επίτευξης των προβλεπόμενων δημοσιονομικών στόχων θα προέρχονται από το “κονδύλι” για τις συντάξεις!

4) “Μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας, σύμφωνα με τα κελεύσματα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Προβάλλεται η απαίτηση να χαλαρώσουν ακόμη περισσότερο ή ακόμη και να εξαλειφθούν πλήρως οι υπάρχοντες περιορισμοί στις ομαδικές απολύσεις εργαζομένων και να τροποποιηθεί επί το αυστηρότερο η νομοθεσία για τις απεργίες και τη συνδικαλιστική δράση. Επιπλέον, ζητείται η εφαρμογή του νόμου για την καθιέρωση ενός ενιαίου κατώτατου μισθού για τον ιδιωτικό τομέα, χωρίς προσαυξήσεις με βάση τις τριετίες και την οικογενειακή κατάσταση.

5) Δέσμευση για την επίτευξη υπερφιλόδοξων δημοσιονομικών στόχων για τη δεκαετία 2019-2018. Ζητείται από την ελληνική πλευρά να δεσμευτεί για την εφαρμογή ακόμη πιο αυστηρής δημοσιονομικής πολιτικής για 10 ακόμη χρόνια μετά το 2018, που θα τελειώσει το Μνημόνιο ΙΙΙ, με στόχους για πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ σε κάθε ένα από τα έτη της περιόδου 2019-2023 και 3% του ΑΕΠ για κάθε ένα από τα έτη της περιόδου 2024-2018!