Οι πολίτες “χτίζουν” το νέο Σύνταγμα

Κτήμα του ελληνικού λαού έχει γίνει η υπόθεση Συνταγματική Αναθεώρηση κόντρα σε όσους επιχειρούν η μεταρρύθμιση των μεταρρυθμίσεων να γίνει ερήμην του (βλ. Ευάγγελος Βενιζέλος κ.α) καθώς η Επιτροπή Διαλόγου για τη Συνταγματική Αναθεώρηση ανακοίνωσε ότι λόγω αυξημένης συμμετοχής των πολιτών τις τελευταίες μέρες η ηλεκτρονική διαβούλευση συνεχίζεται και η ηλεκτρονική πλατφόρμα του Β’ ερωτηματολογίου που είναι και η τελική φάση θα είναι ανοικτή έως και τις 4 Σεπτεμβρίου.

Η Επιτροπή τονίζει ότι η ηλεκτρονική διαβούλευση αποτελεί βασικό στοιχείο της όλης διαδικασίας Διαλόγου για την Συνταγματική Αναθεώρηση και ήδη η β’ φάση του διαλόγου βρίσκεται σε εξέλιξη και  έχει προκύψει πλούτος ιδεών που “θα αποτελέσει ασφαλώς τον «οδηγό» για τα επόμενα βήματα”.

Ειδικότερα η Επιτροπή οργάνωσε και συμμετείχε σε 16 δια ζώσης πολύωρες διαδικασίες στην Αθήνα και σε 8 ημερίδες/ διημερίδες, στις πρωτεύουσες των Περιφερειών, ενώ συμμετείχε ακόμη, σε 12 επιστημονικές και άλλες συναντήσεις και σύμφωνα με πληροφορίες η συμμετοχή των πολιτών και συλλογικοτήτων στην α’ φάση διαλόγου, κρίνεται ποιοτική και γεωγραφικά ισορροπημένη, ενώ στα αρνητικά καταγράφεται η απουσία επίσημων φορέων των εργαζομένων .

Με βάση μια πρώτη ανάλυση τα κύρια συμπεράσματα της α’ φάσης διαλόγου σύμφωνα με πληροφορίες (ΑΠΕ) διαπιστώθηκαν κάποιες κυρίαρχες «τάσεις» και συγκεκριμένα:

– Για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, προκύπτει διχασμός ανάμεσα στην επιστημονική κοινότητα και τους πολίτες αναφορικά με την αύξηση αρμοδιοτήτων και την άμεση εκλογή. Η επιστημονική κοινότητα είναι αντίθετη, ενώ οι συμμετέχοντες πολίτες προκρίνουν τις αλλαγές στην κατεύθυνση αυτή, ενώ απόλυτη σχεδόν, είναι η σύγκλιση στη θέση ότι η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας δεν θα πρέπει να οδηγεί σε γενικές εκλογές.

– Για τη Βουλή, οι απόψεις συγκλίνουν στην ιδέα περιορισμού των θητειών των βουλευτών και διαπιστώνεται επίσης ισχυρή συμφωνία στην ανάγκη περιορισμού των βουλευτικών ασυλιών.

– Για τα πολιτικά κόμματα, οι δύο ισχυρές απόψεις που καταγράφηκαν είναι η διαφάνεια στη λειτουργία των πολιτικών φορέων όπως και οι περιορισμοί χρηματοδότησης από ιδιώτες.

– για τις Ανεξάρτητες Αρχές, διατυπώθηκαν επιφυλάξεις για το ρόλο, τη λειτουργία και τον τρόπο εκλογής των μη συνταγματικά κατοχυρωμένων Ανεξάρτητων Αρχών.

– για τα δημοψηφίσματα, υπάρχουν ισχυρές επιφυλάξεις στην επιστημονική κοινότητα, ενώ οι πολίτες είναι ανοιχτοί σε προτάσεις «λαϊκής νομοθετικής πρωτοβουλίας».

– για τις σχέσεις κράτους-εκκλησίας, διατυπώθηκαν προβληματισμοί και αντιρρήσεις για την αναθεώρηση των Άρθρων 3 και 13, ενώ σοβαρές προτάσεις κατατέθηκαν από πολίτες, επιστημονικούς φορείς αλλά και μέρος της εκκλησίας για τον επαναπροσδιορισμό των σχέσεων κράτους-εκκλησίας, αλλά όχι για χωρισμό.

– για τη Δικαιοσύνη, υπήρξαν προτάσεις για «αυτοδιοίκητο» και συμμετοχή του Προέδρου της Δημοκρατίας στην τελική επιλογή.

– γα τη σύσταση Συνταγματικού Δικαστηρίου, κατατέθηκαν αντιρρήσεις για την εισαγωγή του θεσμού τόσο από την επιστημονική κοινότητα όσο και από την πλειοψηφία των πολιτών που συμμετείχαν.

– για τα εργασιακά δικαιώματα, σε ότι αφορά τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, είναι σαφής η πρόθεση να ενισχυθεί η προστασία τους, με έμφαση στη δυνατότητα διαπραγμάτευσης του μισθού. Ακόμη και υπήρξαν προτάσεις για μετριοπαθή ενίσχυση των απεργιακών δικαιωμάτων, ενώ για την ανταπεργία, είναι σαφής η τάση να μην επιτραπεί κάτι τέτοιο.

– για τα κοινωνικά δικαιώματα, ισχυρότατη είναι η τάση για απόλυτη προστασία του νερού και της ενέργειας ως κοινωνικών αγαθών, επίσης της δωρεάν πρόσβασης όλων -ανεξαρτήτως, δηλαδή, οικονομικής δυνατότητας- σε Παιδεία και Υγεία.