Όταν η υποκρισία περισσεύει…

Ακόμη και αυτά τα όρια της …παράνοιας έχει ξεπεράσει εδώ και χρόνια το πρόβλημα του ντόπινγκ και, η υπόθεση με τον 14χρονο ποδηλάτη από την Ιταλία που βρέθηκε θετικός σε χρήση απαγορευμένων ουσιών, απλώς έρχεται να δηλώσει πως «δεν είναι στραβός ο γιαλός, αλλά στραβά αρμενίζουμε».

Το ιταλικό πρακτορείο ειδήσεων ANSA, μετέδωσε σήμερα ότι βρέθηκε θετικός σε χρήση Mesterolone, ένα ιδιαίτερα ισχυρό αναβολικό, ένας ποδηλάτης, ηλικίας μόλις 14 ετών, σε αγώνες στη Σικελία. Ο έλεγχος διενεργήθηκε σε περιφερειακό αγώνα και ο αθλητής αμέσως τιμωρήθηκε με αποκλεισμό από την εθνική επιτροπή της CONI για την καταπολέμηση του ντόπινγκ, ύστερα από σχετική πρόταση του εισαγγελέα.

Είναι, όμως, η τιμωρία η απάντηση στο πρόβλημα;

Η ερώτηση είναι ρητορική. Η απάντηση, είναι, πως δεν αρκεί, αφού, εδώ και δεκαετίες το πρόβλημα αντιμετωπίζεται αφενός με υποκρισία κι αφετέρου με …διωγμούς όσων δεν είναι αρεστοί, ή αποτελούν κίνδυνο για την εικόνα που βγάζει ο πρωταθλητισμός σε παγκόσμιο επίπεδο. Άλλωστε, ο αθλητισμός είναι ένα προϊόν στο οποίο διακυβεύονται δισεκατομμύρια ευρώ.

Η αλήθεια είναι, πως το ντόπινγκ βρίσκεται πάντα ένα (τουλάχιστον) βήμα μπροστά από το αντιντόπινγκ.

Συνήθως, όσοι αθλητές αποκαλύπτονται, βγαίνουν στη …σέντρα προκειμένου όλο αυτό το βρώμικο και τρισάθλιο οικοδόμημα του παγκόσμιου αθλητισμού, να γλυτώσει από τα χειρότερα.

Εξοργιστικό είναι επίσης το γεγονός, ότι, αυτοί που έχουν τη δύναμη και κινούν τα νήματα πίσω από κλειστές κουρτίνες, φροντίζουν να «καταστρέφουν» όλους εκείνους που δεν είναι αρεστοί, για διάφορους λόγους. Το ίδιο έγινε με τον Κεντέρη και τη Θάνου και ίδιο πρόσφατα με τους Ρώσους αθλητές.

Για να είμαστε ξεκάθαροι: ακόμη και οι πέτρες γνωρίζουν, πως ακόμη και ο καλύτερος αθλητής δεν μπορεί να φτάσει στο Ολυμπιακό μετάλλιο χωρίς τη χρήση απαγορευμένων ουσιών.

Όλα τα υπόλοιπα, είναι, απλώς, για λαϊκή κατανάλωση και για να ρίχνουν στάχτη στα μάτια του κόσμου.

Δ.Δ.