Ούτε ήξεραν, ούτε ρώταγαν… (και σιγά μην ενδιαφέρονταν)
Το μέγεθος της υποκρισίας δεν θα έπρεπε να εκπλήξει κανέναν. Και πράγματι δεν εκπλήσσει κανέναν. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να μείνει ασχολίαστο. Μιλάμε, άλλωστε, για το γερμανικό κατεστημένο που με τόση ευκολία και τόση άνεση (μας) κουνάει το δάχτυλο.
Το σχόλιο προφανώς αφορά τη νέα βόμβα από το γερμανικό κλάδο αυτοκινήτου και το σκάνδαλο για τα πειράματα σε ζώα και ανθρώπους για τις επιπτώσεις από τις εκπομπές ρύπων. Το γεγονός ότι μεγάλες βιομηχανίες εξακολουθούν να διεξάγουν πειράματα με ζώα (υποτίθεται για το καλό της ανθρωπότητας και την πρόοδο της επιστήμης) δεν αποτελεί είδηση. Αλλά προφανώς περιμένεις να γίνονται, έστω, από φαρμακοβιομηχανίες όχι από αυτοκινητοβιομηχανίες, χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι είναι θεμιτό, σε κάθε περίπτωση, να γίνονται. Και σίγουρα δεν περιμένεις να γίνονται τόσο ρεαλιστικά, ώστε τα πειραματόζωα να είναι οι ίδιοι οι άνθρωποι. Άνθρωποι που προφανώς συμμετείχαν στα πειράματα και εξέθεσαν τους οργανισμούς τους σε κίνδυνο έναντι αμοιβής, ενδεχομένως διότι δεν είχαν άλλους πόρους διαβίωσης.
Βέβαια, οι γερμανικές μεγάλες αδελφές, η Volkswagen, η Daimler και η BMW δεν ήξεραν τίποτε. Μα τίποτε, μιλάμε. Έπεσαν, κυριολεκτικά, από τα σύννεφα. Διότι ο εν λόγω οργανισμός, με το βαρύτιμο τίτλο «European Research Group on Environment and Health in the Transport Sector», που επιτηρούσε την παραγωγή ακαδημαϊκών(!) εκθέσεων, μέρος των οποίων ήταν τα επίμαχα πειράματα, ήταν –λέει- ανεξάρτητος και δρούσε ανεξάρτητα. Επίσης, δεν υπάρχει καν πια, για να δώσει απαντήσεις. Όμως, το γεγονός ότι οι γερμανικές αδελφές ήταν οι αποκλειστικοί(!) χρηματοδότες του, δεν ήταν κάτι που μπορούσαν να κρύψουν.
Γιατί, άραγε, τον χρηματοδοτούσαν; Γιατί, τον έκλεισαν, λίγο πριν «σκάσει» στη δημοσιότητα το περίφημο σκάνδαλο Volkswagen, το 2015, μέσα από το οποίο μάθαμε το παιχνίδι των αυτοκινητοβιομηχανιών με τις «πειραγμένες» ενδείξεις εκπομπών αερίων στα οχήματα ντίζελ, αλλά και συνολικά τον τρόπο με τον οποίο οι γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες, αν και θεωρητικά ανταγωνίστριες μεταξύ τους, συνεργάζονταν μεταξύ τους στήνοντας ένα άτυπο καρτέλ, που επηρέαζε την αγορά, το πολιτικό σκηνικό της Γερμανίας, αλλά και ευρύτερα της Ευρώπης.
Η αμφιλεγόμενη δράση του EUGT προφανώς συνιστά ένα ακόμη κομμάτι της αλυσίδας που συνθέτει συνολικά την αμφιλεγόμενη δράση του γερμανικού καρτέλ αυτοκινήτου. Και βέβαια το μέγα ερώτημα παραμένει το ίδιο που ίσχυε όταν πρωτο-έσκασε στη δημοσιότητα το σκάνδαλο της VW.
Τι κάνει η γερμανική κυβέρνηση, που κατά τα άλλα δήλωσε συγκλονισμένη με τις αποκαλύψεις και καταδίκασε βεβαίως-βεβαίως τα πειράματα; Τι κάνει συνολικά η Ευρώπη και οι αρμόδιοι κοινοτικοί θεσμοί; Που βρίσκονται οι έρευνες για το σκάνδαλο, τρία χρόνια αφότου έγινε γνωστό; Έχει σχηματιστεί δικογραφία; Έχει συλληφθεί κανένας; Έχει τιμωρηθεί κανένας, πέρα από την προφανή καταβολή προστίμων και αποζημιώσεων που ελάχιστα πόνεσαν οικονομικά τις εταιρίες.
Όχι βέβαια. Στη… βιλαρίμπα των Βρυξελλών ακόμη… ερευνούν. Και στους κόλπους της VW, οι μόνοι που ζημιώθηκαν ήταν οι εργαζόμενοι, που υποχρεώθηκαν να αποδεχτούν περικοπές και απολύσεις για να αντισταθμιστεί το όποιο κόστος από τις αποζημιώσεις, αφήνοντας σχετικά αλώβητα τα golden boys και τους μετόχους.
Επόμενο ραντεβού, η επόμενη (αργά ή γρήγορα) αποκάλυψη που θα μας… ρίξει από τα σύννεφα, κι εμάς και όλους τους υπευθύνους, επιβεβαιώνοντας το μέγεθος της ασυδοσίας, αλλά κυρίως την συνεχιζόμενη ατιμωρησία!
Υ.Γ. Ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια το γεγονός ότι και η νέα αποκάλυψη έγινε από τους Αμερικανούς. Το 2015, το σκάνδαλο της VW είχε αποκαλυφθεί από την αμερικανική υπηρεσία περιβαλλοντολογικής προστασίας. Αυτή τη φορά, τα πειράματα αποκάλυψε δημοσίευμα των New York Times. Ο αμερικανο-γερμανικός… έρωτας, καλά κρατεί!
