Π. Ασλανίδης: «Την αλήθεια τη βγάλαμε στο φως. Τώρα μένει να τιμωρηθούν οι ένοχοι»
Συνέντευξη στην Ντίνα Σύρπου
Η λέξη «δικαίωση» δεν αρέσει στον Παύλο Ασλανίδη. Γιατί θεωρεί- και όχι άδικα- ότι «δικαίωση» θα ήταν να βρίσκεται στη ζωή ο Δημήτρης του, όπως και όλα τα άλλα παιδιά που σκοτώθηκαν στο σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών. Τη λέξη «τιμωρία» επιδιώκει.
«Να τιμωρηθούν οι ένοχοι θέλω. Την αλήθεια τη βγάλαμε στο φως. Τώρα μένει να τιμωρηθούν οι ένοχοι. Αυτό, τίποτε άλλο» δηλώνει κατηγορηματικά στην One Voice.
Γι’ αυτό, δύο χρόνια τώρα, όλη η ύπαρξή του είναι επικεντρωμένη στον αγώνα που δίνει, μαζί με τους άλλους γονείς, για να βρουν στοιχεία, να ξεσκεπάσουν τα παράνομα μυστικά, να φέρουν όλους τους ενόχους, όσο ψηλά κι αν βρίσκονται, ενώπιον της Δικαιοσύνης.
Δεν είναι τυχαίο, όπως λέει χαρακτηριστικά, ότι η ζωή του είναι χωρισμένη στην περίοδο «Πριν» και «Μετά τα Τέμπη», αφού μετά τις 28 Φεβρουαρίου του 2023, τίποτε δεν είναι ίδιο.
Βέβαια, για να καταφέρει να σταθεί στα πόδια του και να παλέψει για την αποκάλυψη της αλήθειας αποφάσισαν, μαζί με τη σύζυγό του, να λένε ότι ο Δημήτρης έφυγε μόνος του, κάπου μακριά γι’ αυτό δεν τον βλέπουν.
Η συζήτησή μας με τον Παύλο Ασλανίδη έγινε λίγες ημέρες πριν από τα μεγάλα συλλαλητήρια της Παρασκευής. Μιλήσαμε για την επιχείρηση συγκάλυψης, για τον ρόλο της Δικαιοσύνης, για τις τρικλοποδιές που τους έβαζαν διαρκώς στην έρευνα για να ανακαλύψουν στοιχεία, για τους ιατροδικαστές που δεν πήγαν ποτέ στον τόπο του δυστυχήματος, αλλά και για την επικοινωνιακή μεταστροφή της κυβέρνησης.
«Παίζουν το τελευταίο τους χαρτί, αλλά μ’ αυτό που κάνουν απλώς δυναμώνουν την οργή του κόσμου» μας εξηγεί ο κ. Ασλανίδης. Άλλωστε, όπως υποστηρίζει, οι πολίτες, από τη στιγμή που άκουσαν τα συγκλονιστικά ηχητικά, συνειδητοποίησαν ότι για δύο ολόκληρα χρόνια τους κορόιδευαν.
Βέβαια, οι γονείς, με όλα όσα έχουν αντικρίσει και τα εμπόδια που έχουν συναντήσει στον δύσκολο αγώνα για την αποκάλυψη της αλήθειας, είναι πλέον υποψιασμένοι και προετοιμασμένοι για τα πάντα. Ίσως γι’ αυτό ο ίδιος, όταν είδε να εμφανίζονται ξαφνικά τα βίντεο της εμπορικής αμαξοστοιχίας-φάντασμα, απλώς γελούσε.
Πάντως, παρά τις δυσκολίες, δεν πρόκειται να κάνουν πίσω, αφού, όπως λέει, «μας καθοδηγούν ο γιος μου και όλα τα υπόλοιπα παιδιά».
Κύριε Ασλανίδη φαντάζομαι ότι εδώ και δύο χρόνια, στις 28 Φεβρουαρίου, στην επέτειο του φοβερού δυστυχήματος θα σφίγγεται η ψυχή σας ακόμη περισσότερο, γιατί σίγουρα έρχονται στο μυαλό σας εκείνες οι τραγικές πρώτες στιγμές.
Δεν έχουν φύγει και ποτέ από το μυαλό μου εκείνες οι τραγικές πρώτες ώρες. Για ‘μένα εξάλλου δεν υπάρχουν επέτειοι. Υπάρχει η ζωή «Πριν» και «Μετά από εκείνη τη μέρα». Κι η επέτειος πρέπει να είναι για κάτι χαρούμενο, όχι για θλιβερά πράγματα.
Η ευαισθητοποίηση του κόσμου, ειδικά το τελευταίο διάστημα, και η μαζικότητα των συλλαλητηρίων δεν είναι ένα βάλσαμο για σας;
Πιστεύω ότι η ορμή του κόσμου, όπως φάνηκε και από τα συλλαλητήρια, θα παρασύρει τα πάντα και τα πράγματα θα αλλάξουν προς το καλύτερο. Το πιστεύω ότι θα γίνει αυτό. Και για τα Τέμπη και για πολλά περισσότερα.
Είναι πάντως εκπληκτικό το ότι υπήρξε αυθόρμητα όλο αυτό το ξέσπασμα του κόσμου, χωρίς να το οργανώσει κανένας πολιτικός σχηματισμός.
Ναι, γιατί ο κόσμος αντιλήφθηκε πως τον κορόιδευαν εδώ και 2 χρόνια. Υπήρξε μία τεράστια συγκάλυψη, όταν όμως ακούει αυτά τα συγκλονιστικά ηχητικά και βλέπει ότι επιβεβαιώνονται οι γονείς και οι άνθρωποι που έτρεχαν αυτήν την υπόθεση για να βρουν όλα αυτά τα στοιχεία, ξαφνικά, όχι ότι δεν ήταν ευαίσθητοι, απλώς ευαισθητοποιήθηκαν ακόμη περισσότεροι άνθρωποι. Έγινε το κάλεσμα για τις συγκεντρώσεις κι ούτε εμείς δεν περιμέναμε ότι θα βγει τόσος κόσμος στους δρόμους, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό.
Επειδή αναφερθήκατε στα ηχητικά, όλα αυτά τα χρόνια έχετε αναγκαστεί να υποβληθείτε σε πολλές δοκιμασίες, ακόμη και να ακούσετε τη φωνή των παιδιών σας σ’ αυτά τα φοβερά ντοκουμέντα των τελευταίων λεπτών. Πώς το αντέχετε;
Όταν τα ακούσαμε πρώτη φορά, περίπου 2 μήνες πριν βγουν στη δημοσιότητα, ήμασταν μία ομάδα από γονείς που δίνουμε κουράγιο ο ένας στον άλλον και, μάλλον, εξαιτίας της προσήλωσής μας στον κοινό μας στόχο, δεν λυγίσαμε.
Όχι ότι δεν συγκλονιστήκαμε όταν τα ακούσαμε, αλλά κάπου νιώσαμε ότι βρίσκαμε και την άκρη. Επί δύο χρόνια μας λοιδορούσαν οι κυβερνώντες και μας λέγανε τα χίλια δύο, στη συνέχεια βάζανε εμπόδια στην έρευνά μας, γιατί τίποτε δεν έγινε από τις ανακριτικές αρχές, ούτε με εντολή εισαγγελέων. Όλα τα στοιχεία τα βρίσκαμε εμείς, οπότε ήταν πολύ δυνατό αυτό που έγινε.
Κύριε Ασλανίδη, πότε συνειδητοποιήσατε την επιχείρηση συγκάλυψης, την οποία καταγγέλλετε;
Σχεδόν από τις πρώτες μέρες, γιατί μπορεί να ήμασταν στο νοσοκομείο και να περιμέναμε, αλλά είχαμε επαφή, πηγαίναμε και βλέπαμε το τι γινότανε και όλο αυτό μας είχε παραξενέψει. Αλλά, όταν περιμένεις να ακούσεις έστω και μισή πληροφορία ότι υπάρχει ο άνθρωπός σου, όλα αυτά τα βάζεις στην άκρη.
Αλλά, μετά από τις επόμενες μέρες, όταν αρχίσαμε να μαζευόμαστε και να συζητάμε και υπήρχαν και δύο άνθρωποι που μας είπαν πέντε πράγματα παραπάνω, καταλάβαμε τι είχε γίνει. Βέβαια, το μέγεθος δεν το φανταζόμασταν, αλλά στην αρχή διαπιστώσαμε ότι δεν είχε προστατευθεί ο χώρος και τα τεκμήρια, οπότε, ψάχνοντας-ψάχνοντας, φθάσαμε μέχρι τα ηχητικά.
Ξέρεις, όταν είσαι σε βαθύ πένθος και σε απόγνωση δύσκολα μπορείς να λειτουργήσεις. Εμείς βάλαμε πίσω το πένθος και δεν θα ησυχάσουμε αν δεν τιμωρηθούν οι ένοχοι.
Επειδή, τις τελευταίες ημέρες, υπάρχει μεγάλη συζήτηση για τον τρόπο με τον οποίο λειτούργησαν οι ιατροδικαστές, εσείς τι είχατε διαπιστώσει;
Έχουμε στα χέρια μας την εντολή που έλαβε ο κ. Καρακούκης και κλιμάκιο ιατροδικαστών από το υπουργείο Δικαιοσύνης να πάνε στη Λάρισα και στον Ευαγγελισμό στα Τέμπη όπου έγινε το δυστύχημα. Στα Τέμπη δεν πήγανε ποτέ, όπως όφειλαν βάσει κανονισμού. Έπρεπε να επιβάλουν να στηθεί νεκροτομείο και να γίνει περισυλλογή, όπως γίνεται παντού και πάντα στα δυστυχήματα. Εκείνοι δεν πήγαν ποτέ στον τόπο, πήγαν στη Λάρισα στο νοσοκομείο και από εκεί έδιναν εντολές και μετά ξεκίνησε αυτό το, πώς να το χαρακτηρίσω, ό,τι απέμεινε από τις φαγάνες που πήγαν το πρωί και επί 4 μέρες, ότι τους φέρνανε τα παίρνανε και κάνανε συναρμολογήσεις. Ενώ η Λάρισα μπορούσε από μόνη της να κάνει αυτή τη δουλειά, γιατί ήταν κάτι που έπρεπε να γίνει προσεκτικά και σχολαστικά, τα κάνανε όλα τόσο γρήγορα, δίνανε μόνο εντολές και έχουν υπογράψει 4 ιατροδικαστές που ήταν στο νοσοκομείο της Λάρισας.
Από τις μαρτυρίες, γιατί έχουν μηνυθεί από τις οικογένειες οι συγκεκριμένοι ιατροδικαστές, λένε ότι ήρθε κλιμάκιο από την Αθήνα και τους συντόνιζαν, τους έλεγαν τι να κάνουν, αλλά αυτοί υπογράφανε. Όπως και στην πυροσβεστική που έκαναν εκείνη τη γελοία έκθεση των πέντε σειρών. Εδώ τροχαίο με 2 αυτοκίνητα γίνεται και γράφουν 10 σελίδες και αυτοί για τη σύγκρουση δύο αμαξοστοιχιών έκαναν έκθεση με 5 σειρές και έβαλαν να υπογράψουν 4 πυρονόμοι, εκ των οποίων οι 2 ήταν πρώτη φορά σε συμβάν.
Εκείνο το βράδυ είχατε φύγει αμέσως για τη Λάρισα;
Ναι, μάθαμε για το δυστύχημα και φύγαμε σχεδόν κατευθείαν για τη Λάρισα, όταν είδαμε ότι δεν υπήρχε ανταπόκριση στα τηλεφωνήματα που κάναμε στον γιο μου, αφού το τηλέφωνό του δεν χτυπούσε. Έτσι, όταν ήρθαν κάποια λεωφορεία στο Σιδηροδρομικό Σταθμό της Θεσσαλονίκης και δεν ήταν μέσα ο Δημήτρης, φύγαμε για τη Λάρισα. Πήγαμε κατευθείαν στο νοσοκομείο, γιατί νομίζαμε ότι θα τον βρούμε εκεί. Τα εξαφανίσανε τα παιδιά, τα εξαφανίσανε. Εμείς θέλουμε να πιστεύουμε, εγώ κι η γυναίκα μου, ότι έχει φύγει κάπου αλλού μόνος του γιατί δεν τον ξαναείδαμε.
Πριν από λίγες ημέρες κατατέθηκε μήνυση, την οποία υπογράψατε και εσείς, κατά του εφέτη ανακριτή, γιατί δεν έχει συμπεριληφθεί στη δικογραφία μεγάλος όγκος αρχείων, ηχητικών και βίντεο που κατασχέθηκαν και παραδόθηκαν. Γνωρίζετε τι περιείχαν τα αρχεία αυτά;
Είναι το 70% ηχητικά και βίντεο από τις πρώτες δύο μέρες. Για να μην κρυβόμαστε, εσκεμμένα έγιναν όλα αυτά. Έπρεπε να μπούνε τουλάχιστον 5 εφέτες ανακριτές για να προχωράει η υπόθεση. Όλα έγιναν με σκοπό την καθυστέρηση και τη συγκάλυψη.
Πώς σχολιάζετε την ξαφνική εμφάνιση, ύστερα από 2 ολόκληρα χρόνια, των βίντεο της μοιραίας εμπορικής αμαξοστοιχίας;
Κοιτάξτε, πήγε ο δικηγόρος τα κατέθεσε 5 Φεβρουαρίου, στις 6 Φεβρουαρίου βγήκαν στη δημοσιότητα από δημοσιογράφο και στις 8 λέει στην κατάθεσή της η υπάλληλος της εταιρίας ότι τα βρήκε σε κάδο ανακύκλωσης. Καταλαβαίνετε για τι προχειρότητα μιλάμε.
Κατ’ αρχάς, αυτά και νομικά θα καταπέσουν, μετά από δύο χρόνια δεν θα θεωρούνται καν τεκμήρια. Τίποτε δεν αποδεικνύεται. Το θέμα είναι ότι θέλουν να παραπλανήσουν τον κόσμο για να μην δει πως έγινε η σύγκρουση και ότι φταίει όλος ο κρατικός μηχανισμός που δεν υπήρχε τίποτε, που πηγαίνανε δύο τρένα στην ίδια γραμμή επί 10 λεπτά και κανείς δεν το είχε αντιληφθεί και μετά ότι υπήρχε απέναντι μία «βόμβα κινούμενη», το εμπορικό που μετέφερε παράνομα υλικά και έγινε ό,τι έγινε. Αυτά ήθελαν να αποφύγουν.
Ποια ήταν τα δικά σας συναισθήματα όταν είδατε τα βίντεο αυτά;
Εγώ να σας πω την αλήθεια γελούσα όταν τα είδα γιατί ήμουν σίγουρος ότι είναι κάτι μη υπαρκτό. Εμείς, όμως, έχουμε μάθει, δύο χρόνια τώρα, με τα τρικς που παρουσιάζουν ξαφνικά.
Οι συνθήκες θανάτου του γιου της εισαγγελέως της Λάρισας ενέχουν πολλά αναπάντητα ερωτήματα. Έχουν περάσει σκέψεις και από το δικό σας μυαλό;
Εμείς, από τότε που το μάθαμε, λέγαμε μακάρι το παιδί να βρεθεί, να έχει φύγει να έχει πάει κάπου. Το ότι θα κατέληγε έτσι, πολύ άσχημη εξέλιξη για τους γονείς του.
Επειδή κατά καιρούς έχετε καταφερθεί κατά της ελληνικής δικαιοσύνης και της χειραγώγησής της από την εκάστοτε πολιτική εξουσία, πιστεύετε ότι από τα ευρωπαϊκά δικαστήρια θα προκύψει κάτι διαφορετικό;
Σίγουρα θα βγει, γιατί, ειδικά με τη σύμβαση 717, που είναι 24 κατηγορούμενοι, εμείς θέλουμε να ενωθούν οι δικογραφίες από την Ευρωπαία εισαγγελέα με τη δική μας για να γίνει ως υπαιτιότητα και απ’ ότι ξέρω και η πρώτη απόφαση που βγήκε τώρα για το δυστύχημα, από έναν υπάλληλο του ΟΣΕ, καταδεικνύει μέσα η απόφαση ότι, αν υπήρχε τηλεδιοίκηση και είχε εφαρμοστεί η σύμβαση 717, δεν θα είχε γίνει το δυστύχημα, οπότε υπάρχει η απόφαση ήδη.
Όσο για το αν χειραγωγείται η ελληνική δικαιοσύνη δεν χρειάζεται να το πω εγώ, αυτό το ξέρει όλος ο κόσμος, αλλά με τη συγκεκριμένη κυβέρνηση δεν έχουν απλώς χειραγωγηθεί έχουν εξευτελίσει και το Σύνταγμα.
Την ίδια ώρα, βέβαια, βλέπουμε σε πολιτικό επίπεδο ότι και ο Κώστας Καραμανλής που συμπεριελήφθη στα ψηφοδέλτια εκλέχθηκε, και ο Κωνσταντίνος Τασούλας έγινε Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Είναι κάτι που πρέπει να πολεμήσουμε, όλοι οι πολίτες, να το αλλάξουμε, γιατί δεν μας τιμούν αυτές οι διαδικασίες. Να εκλέγεται ένας άνθρωπος που όταν ήταν υπουργός είχε σκοτώσει τόσο κόσμο με τις αμέλειές του κι ενώ τον προειδοποιούσαν κιόλας οι εργαζόμενοι ότι θα γίνει ατύχημα κι αυτός αδιαφορούσε και φώναζε «ντροπή».
Τον Τασούλα τον έκαναν Πρόεδρο, ενώ είχε κάποιες δικογραφίες και δεν τις έβγαλε.
Γι’ αυτό σας λέω με τη συγκεκριμένη κυβέρνηση έχει καταπατηθεί ο νόμος και έχει εξευτελιστεί το Σύνταγμα.
Τις τελευταίες ημέρες, μετά το σοκ που προκάλεσαν στην κυβέρνηση τα ογκώδη συλλαλητήρια, οπότε είχαν επιλέξει να κατεβάσουν τους τόνους, βλέπουμε μία επικοινωνιακή μεταστροφή και υπουργικά στελέχη πρώτης γραμμής να επιτίθενται και να κάνουν λόγο για προσπάθεια αποσταθεροποίησης της χώρας.
Παίζουν το τελευταίο τους χαρτί, αλλά μ’ αυτό που κάνουν πιο πολύ δυναμώνει η οργή του κόσμου. Εμείς έχουμε μάθει, δύο χρόνια τώρα. Εγώ ειδικά ούτε να ασχοληθώ δεν θέλω μ’ αυτά, γιατί φεύγεις από τον στόχο όταν ασχολείσαι με τέτοια πράγματα. Δεν υπάρχουν δεύτερες σκέψεις, πρέπει να επικεντρωθούμε σ’ αυτό που κάνουμε. Δεν έχουμε τελειώσει. Έχουμε ακόμη δρόμο μπροστά μας.
Πρέπει να επιμένουμε για να μπει στο κατηγορητήριο η έκρηξη και η πυρόσφαιρα που δεν μπήκε ακόμη. Έχουμε 43 κατηγορούμενους και πρέπει να μπουν επιτέλους κάποιοι στη φυλακή. Ευτυχώς άρχισε ο κόσμος και τους καταλαβαίνει κι αυτό είναι το θετικό.
Έχετε διαπιστώσει επίσης ότι, στο διαδίκτυο εκτοξεύονται βολές κατά συγκεκριμένων γονιών, στους οποίους καταλογίζουν προσωπικές φιλοδοξίες και πολιτική ατζέντα.
Η αντίδρασή τους δείχνει πανικό. Έχει ξεφύγει η κατάσταση. Εμείς κομματικοποιημένοι δεν ήμασταν ποτέ, δεν ζητήσαμε ποτέ ρουσφέτι, δεν ζητήσαμε δανεικά, δεν τους χρωστάμε τίποτε. Καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται, έτσι έλεγε η μάνα μου. Κάποιοι βοήθησαν αλλά σαν άνθρωποι, όχι σαν κόμματα, γιατί, ειδικά στην αρχή, εμείς δεν ήμασταν στον ωκεανό, χαμένοι στο διάστημα ήμασταν. Ας μας καλούσε και η ΔΑΠ να κάνουμε εκδήλωση στο πανεπιστήμιο.
Σε πρόσφατη εκδήλωση στο ΑΠΘ, είπατε συγκινημένος στα νέα παιδιά που είχαν κατακλύσει το ακροατήριο, να μην παραλείπουν να κάνουν μία μεγάλη αγκαλιά στους γονείς τους. Εκείνη την ώρα ήταν σαν να βλέπατε απέναντί σας το πρόσωπο του Δημήτρη;
Ναι, έτσι είναι, σαν να τον βλέπεις ανάμεσά τους. Εξάλλου, ο γιος μου, όπως και όλα τα υπόλοιπα παιδιά, αυτοί μας καθοδηγούν στην προσπάθεια που κάνουμε.
Και στις δύο εκδηλώσεις που πήγα στο πανεπιστήμιο είπα στα παιδιά να κάνουν μία αγκαλιά και να αγαπάνε τους γονείς τους, γιατί οι γονείς πάντα θέλουν το καλό των παιδιών. Εμείς έχουμε, πλέον, έναν στόχο ζωής κι είναι μεγάλο το κίνητρο. Όπως μεγάλο είναι το κίνητρο όταν έρχεται στη ζωή ένα παιδί και πρέπει να το μεγαλώσεις σωστά, να το μορφώσεις και πάντα είσαι από πίσω του σε όλη του τη ζωή, έτσι συμβαίνει και τώρα. Γιατί η ζωή του Δημήτρη για μένα συνεχίζεται ακόμη. Όσο ζει ένας γονιός, ζει και το παιδί του.
Υπήρξαν κάποιες φράσεις, όλο αυτό το διάστημα, που αποτυπώθηκαν στην ψυχή ή στο μυαλό σας;
Όχι φράσεις, αλλά πολλές αγκαλιές έχουν μείνει, πολλές χειραψίες και πολλά δάκρυα. Είναι δύσκολο κάποιος να σου εκφράσει με λόγια αυτό που αισθάνεται.
Εσείς πότε θα πείτε ότι πραγματικά έχει δικαιωθεί το παιδί σας; Όταν δείτε να καταδικάζονται όλοι οι κατηγορούμενοι;
Η λέξη «δικαιωθεί» δεν μου αρέσει εμένα. Για να «δικαιωθεί» θα έπρεπε να ήταν, να είναι εδώ, όπως κι όλα τα παιδιά. Να τιμωρηθούν οι ένοχοι θέλω. Την αλήθεια τη βγάλαμε στο φως. Τώρα μένει να τιμωρηθούν οι ένοχοι. Αυτό, τίποτε άλλο.
