Παίζουν τα ρέστα τους

Είναι προφανές ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να βρίσκεται στην κυβέρνηση από τον Ιανουάριο του 2015 σε καμία ωστόσο περίπτωση δεν έχει και την εξουσία. Το δέλαρ της πρώτης φοράς Αριστερά λειτούργησε καταλυτικά στην επιβίωση του μέσα από διαδοχικές φάσεις προσαρμογής στον ρεαλισμό με αποτέλεσμα να ηγείται της διακυβέρνησης της χώρας εδώ και 38 μήνες.

Ο κόμπος όμως έφθασε στο χτένι για όλους όσοι αυτό το χρονικό διάστημα απεργάζονταν σχέδια “αριστερής παρένθεσης”. Οι ιστορικές συμφωνίες για το Μακεδονικό και το χρέος στο τελευταίο Eurogroup ανέδειξαν το ηγετικό προφίλ του Αλέξη Τσίπρα, την ώρα που οι πολιτικοί αντίπαλοί του είναι παρατηρητές των εξελίξεων και των πρωτοβουλιών της κυβέρνησης.

Η πρόθεση μάλιστα της κυβέρνησης να ανοίξει θέμα διαχωρισμού Κράτους-Εκκλησίας στο πλαίσιο της Συνταγματικής Αναθεώρησης άνοιξε το ασκό του Αιόλου για το χριστεπώνυμο αντιπολιτευόμενο πλήθος που βλέπει στο πρόσωπο του πρωθυπουργού τον…”αντίχριστο” που προσβάλει τα ιερά και τα όσια της φυλής.

Απελευθερωμένη από την μνημονιακή επιτροπεία η κυβέρνηση Τσίπρα είναι αποφασισμένη να προχωρήσει σε θεσμικές μεταρρυθμίσεις με “αριστερό” πρόσημο σε μια προσπάθεια να αποκαταστήσει τη σχέση του κυβερνώντος κόμματος με τους δυσαρεστημένους ψηφοφόρους του 2015.

Το σύστημα διαπλοκής παίζει τα ρέστα του για να πέσει η κυβέρνηση μια ώρα αρχύτερα. Η ΝΔ, η ολιγαρχία και ποικιλώνυμα συμφέροντα βιάζονται. Έχει αποδειχθεί όμως ότι οι κυβερνήσεις που στηρίζονται σε 151 βουλευτές είναι πιο συμπαγείς. Το αν θα τα καταφέρει ο Αλέξης Τσίπρας μέχρι τέλους και με ποιους “συμμάχους” είναι ζητούμενο. Στο κυρίαρχο άλλωστε δίλημμα Τσίπρας ή Μητσοτάκης ο λαός εν κατακλείδι θα αποφασίσει με τη ψήφο του. Άμεσα ή στο τέλος της 4ετίας…