Πέθανε η πρώτη αρχηγός της Εθνικής μπάσκετ γυναικών Δήμητρα Ζαπονίδου
Πέθανε σε ηλικία 88 ετών η Δήμητρα Ζαπονίδου η πρώτη αρχηγός της Εθνική ομάδας μπάσκετ γυναικών. Έπαιξε μπάσκετ στις δεκαετίες του ’50 και ’60 και φόρεσε το περιβραχιόνιο στις 15 Απριλίου του 1958.
Αγωνίστηκε στον Πανιώνιο και στη Α.Ε. Αμπελοκήπων. Την φώναζαν “Μήτσο” και όταν ξεκίνησε να παίζει μπάσκετ ήταν πολύ φτωχή. Είχε ράψει μόνη της το πρώτο της σορτσάκι και δούλευε σε εργοστάσιο παραγωγής γυναικείων ειδών για να βοηθήσει οικονομικά την οικογένειά της.
Στα 16 της χρόνια έβλεπε μετά μανίας βόλεϊ στο γήπεδο του Εσπέρου και έτσι ξεκίνησε την πορεία της στον κόσμο των σπορ. Στον Πανιώνιο πήγε να δοκιμαστεί και έπαιξε σπουδαίο μπάσκετ, αφού διάβασε για την ομάδα σε εφημερίδα της εποχής.
Δεν τελείωσε το σχολείο λόγω φτώχειας. Από το πρωί έως το απόγευμα δούλευε στο εργοστάσιο και εν συνεχεία πήγαινε με τα πόδια από την Χαροκόπου στην Καλλιθέα στη Νέα Σμύρνη για να κάνει προπόνηση στον Πανιώνιο. Κάποτε ο προπονητής της όταν είχε βάλει ένα απίθανο καλάθι της είχε πει:«τι έκανες, βρε Μήτσο;».
Από τότε η Δήμητρα έγινε και… Μήτσος. Ο κόσμος την φώναζε «Μήτσο». Είχε τεράστιο ταλέντο και τσαμπουκά. Δεν δίσταζε να μαλώσει και με διαιτητές. Το 1958 την όρισαν αρχηγό στην Εθνική ομάδα που μόλις είχε συσταθεί και έπαιξε κόντρα στην ομάδα του Λιβάνου.
Η ανακοίνωση της ΕΟΚ
«Τα μέλη του Δ.Σ. της ΕΟΚ και ο πρόεδρος Ευάγγελος Λιόλιος, εκφράζουν τα θερμά τους συλλυπητήρια στην οικογένεια της Δήμητρας Ζαπονίδου, η οποία έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 88 ετών.
Η Δήμητρα Ζαπονίδου υπήρξε μια πρωτοπόρος αθλήτρια για την εποχή της, η οποία αγάπησε και υπηρέτησε το μπάσκετ Γυναικών στα «ασπρόμαυρα» χρόνια της δεκαετίας του ΄50.
Δεινή σκόρερ και μαχήτρια, αγωνίστηκε τα πρώτα χρόνια στον Πανιώνιο και αργότερα στους Αμπελόκηπους Αθήνας, ενώ υπήρξε η πρώτη αρχηγός της νεοσύστατης τότε Εθνικής Γυναικών.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα την σκεπάσει».
Η ανακοίνωση του ΠΣΑΚΚ
«Η πρώτη αρχηγός της εθνικής μας ομάδας, δεν είναι πια μαζί μας και το ελληνικό μπάσκετ έγινε πιο «φτωχό».
Θα θυμόμαστε με αγάπη τα τρυφερά της λόγια για το μπάσκετ και τη ζωή και θα συνεχίσουμε να διαβάζουμε τις σελίδες της ιστορίας του ελληνικού μπάσκετ με πρωταγωνίστρια την ίδια…».
