Πνευματικά δικαιώματα: Το ΣτΕ δικαιώνει το υπουργείο Πολιτισμού για την ΑΕΠΙ

Το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε ότι είναι συνταγματική, σύμφωνη με Συνθήκη Λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Συνθήκη ΣΛΕΕ) και νόμιμη, η από 4.6.2018 απόφαση του υπουργού Πολιτισμού με την οποία ανατέθηκε, εκτάκτως για δύο χρόνια, στον Οργανισμό Πνευματικής Ιδιοκτησίας (ΟΠΙ), η διαχείριση των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας των μελών της «ΑΕΠΙ-Ελληνικής Εταιρείας Προστασίας της Πνευματικής Ιδιοκτησίας».

Επίσης, το ΣτΕ έκανε δεκτές τις παρεμβάσεις του Σταύρου Ξαρχάκου, του αείμνηστου Θάνου Μικρούτσικου, της εταιρείας «Universal Μουσική Εκδοτική Εταιρεία» και 77 άλλων καλλιτεχνών δικαιούχων πνευματικών δικαιωμάτων, υπέρ του κύρους της προσβαλλόμενης υπουργικής απόφασης με την οποία παραχωρήθηκαν προσωρινά τα δικαιώματα στην ΑΕΠΙ.

Αναλυτικότερα, στο ΣτΕ είχε προσφύγει ο Σύλλογος Διαχείρισης Μουσικών Πνευματικών Δικαιωμάτων «Η Αυτοδιαχείριση» κατά της επίμαχης από 4.6.2018 υπουργικής απόφασης.

Σήμερα, το Δ΄Τμήμα του ΣτΕ, με την υπ΄αριθμ. 1009/2020 απόφασή του, απέρριψε την αίτηση ακύρωσης και έκανε δεκτές τις επίμαχες παρεμβάσεις, κρίνοντας ότι «η ανάθεση στον ΟΠΙ, ως αρμόδιο φορέα επιφορτισμένο με την άσκηση της κρατικής εποπτείας επί των φορέων συλλογικής διαχείρισης των εξαιρετικών αρμοδιοτήτων του άρθρου 45 του νόμου 4531/2018, δεν μετατρέπει αυτόν σε επιχειρηματικό φορέα ανταγωνιστικό του λειτουργούντος στο πλαίσιο της αγοράς φορέα συλλογικής διαχείρισης πνευματικών δικαιωμάτων και ως εκ τούτου οι σχετικές διατάξεις του εν λόγω νόμου δεν αντίκειται στα άρθρα 4 παράγραφος 1, 5 παράγραφος 1 και 25 του Συντάγματος».

Παράλληλα, το ΣτΕ απέρριψε ως αβάσιμο τον ισχυρισμό του προσφεύγοντα Συλλόγου, ότι «η ανάθεση της επίδικης δραστηριότητας στον ΟΠΙ οδηγεί σε κίνδυνο κατάχρησης δεσπόζουσας θέσης και νόθευσης της δομής της αγοράς και επηρεάζει τις διασυνοριακού χαρακτήρα συναλλαγές των ημεδαπών οργανισμών κατά παράβαση της νομοθεσίας της “Συνθήκης ΣΛΕΕ”». Και απέρριψε τον ισχυρισμό αυτό, καθώς «ο ΟΠΙ, κατά την άσκηση της έκτακτης διαχείρισης, δεν καθίσταται επιχείρηση με δεσπόζουσα θέση στην αγορά και δεν έχει εφαρμογή η διάταξη του άρθρου 102 της “Συνθήκης ΣΛΕΕ”, αλλά ούτε και το άρθρο 106 της ίδιας Συνθήκης».