«Πονοκέφαλοι» για Κ.Ε. και… Τσακαλώτο

Στο περιθώριο των πολλών και σημαντικών προβλημάτων για την ελληνική κοινωνία, την επόμενη ημέρα της ενέργειας, την ακρίβεια, την κλιμακούμενη ένταση στα ελληνοτουρκικά, στον ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζουν να ζουν σε ρυθμούς εσωκομματικών διεργασιών. Έτσι οτιδήποτε συμβαίνει, μέχρι και τις 15 Μαίου όταν θα στηθούν οι τριπλές κάλπες για πρόεδρο, Κεντρική Επιτροπή και καταστατικό, έχει αποτύπωμα και στο εσωτερικό του κόμματος, από τον σχολιασμό για τα μέτρα Μητσοτάκη για την ενέργεια μέχρι έναν πόλεμον στο… twitter για τα αποτελέσματα των γαλλικών εκλογών.

Για τον 7ο όροφο της Κουμουνδούρου αλλά και για τις ηγεσίες των τάσεων του κόμματος οτιδήποτε λέγεται ή γράφεται παίρνει διαφορετική σημασία σε αυτήν την κρίσιμη περίοδο. Έτσι, για παράδειγμα, υπήρξε εκνευρισμός για τον «καβγά» που άρχισε από την ανάρτηση σχόλιο του Ευκλείδη Τσακαλώτου για τη συγχαρητήρια δήλωση Ανδρουλάκη προς τον Εμανουέλ Μακρόν και που κατάληξε σε επιθετικές ανακοινώσεις των δυο κομμάτων, την ώρα που αναζητούνται κοινές συνισταμένες και περιθώριο σύγκλισης των δυνάμεων του προοδευτικού χώρου.

Για κάποιους από τους προεδρικούς, η ηγετική φυσιογνωμία της «Ομπρέλας» αντιστέκεται σθεναρά σε κάθε προσπάθεια σύγκλισης με τη Χ. Τρικούπη και βάζει επί τούτου εμπόδια στο «φλερτ», προτού καν ξεδιπλωθούν οι προγραμματικές ατζέντες από τις δυο πλευρές. Με αυτόν τον τρόπο, όπως λένε, δίνεται άλλοθι στους αντιδραστικούς και στην άλλη πλευρά για να ξιφουλκήσουν κατά του ΣΥΡΙΖΑ, να θυμηθούν «αδειάσματα», κυβερνητικές συνεργασίες με τον… διάβολο, βουλευτές που πέρασαν κι από τα δυο κόμματα και λοιπά οικεία κακά.

Άσχημα «χτύπησε» και το μετασυνεδριακό άρθρο του Ν. Βούτση με αφορμή τις αποδοκιμασίες κατά των Τσακαλώτου και Σκουρλέτη, καθώς θεωρούν ότι στη «ζυγαριά» του πρώην προέδρου της Βουλής, αλλιώς βαραίνουν λίγοι και εκλεκτοί κι αλλιώς οι πολλοί σε ένα μαζικό κόμμα κινηματικού χαρακτήρα με προοπτικές κυβερνησιμότητας.

Ανησυχία για τις 15 Μαίου

Όπως θεωρούν οι ίδιες πηγές, οι διαφοροποιήσεις των μελών της Ομπρέλας θα εντείνονται όσο πλησιάζουμε στις 15 του Μάη. Η εσωκομματική αντιπολίτευση ανασυντάσσεται, με στόχο την Κεντρική Επιτροπή σε μια προσπάθεια « το 25% να το κάνει 40%». Τι σημαίνει αυτό; Να κατορθώσουν να εκλέξουν το 40% των μελών της ΚΕ, υπερεκπροσωπούμενοι στο κορυφαίο κομματικό όργανο σε σχέση με το πραγματικό ποσοστό που κατέχει στο κόμμα.

Και σε αυτό υπάρχει έντονος προβληματισμός ακόμα και για το πως αποφασίστηκε η Αττική να είναι μια ενιαία τεράστια περιφέρεια με πολλά ισχυρά ονόματα των προεδρικών που διεκδικούν θέση στην Επιτροπή και κινδυνεύουν να μείνουν εκτός. Ή για το ότι δεν υπήρξε μια συνεννόηση για προσυμφωνημένες καθόδους, ώστε να μην υπάρξει κατακερματισμός των «προεδρικών» ψήφων. Αντιθέτως, η Ομπρέλα κατεβαίνει συντεταγμένα και με στελέχη πιο «εκπαιδευμένα» σε τέτοιες διαδικασίες, που μπορούν να πάνε με τις «λίστες στη μασχάλη» που… ξόρκιζε και ο Τσίπρας από το βήμα του Συνεδρίου.