Πως το παιδάκι που μου έστελνε γουρουνοπούλες στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ γίνηκε υπουργός

Τηνε γουστάρω την φάση.

Αυτό το παιδάκι που μου στέλνε στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ σε λαδόκολλες τις λαχταριστές γουρουνοπούλες μπας και το υποστηρίξω να εκλεγεί δημοτικός σύμβουλος, το έκανε τώρα ο Μητσοτάκης ο 2ος, υπουργό Ψηφιακής Πολιτικής.

Στο … μεσοδιάστημα, ο, 50χρονος πλέον, Δημήτρης Παπαστεργίου έκανε τα Τρίκαλα, ίσως, την πιο “έξυπνη πόλη” της Ευρώπης. Αυτό το απίθανο πιτσιρίκι εισέπραξε τις επευφημίες του διεθνούς τύπου γιατί υλοποίησε τις πιο πρωτοποριακές ιδέες, καινοτόμησε σε όλα δημιουργώντας μια ουτοπική πραγματικότητα που προκάλεσε μέχρι και τουρισμό – περιέργειας στο πουθενά, έκανε τα Τρίκαλα μια πόλη βιώσιμη, ανθρώπινη, όπου οι κάτοικοι κυκλοφορούν παραποταμίως (έτσι το λένε) πεζοί ή με ποδήλατα και απολαμβάνουν υπηρεσίες από το μέλλον τας οποίας οι υπόλοιποι ούτε να ονειρευτούμε δεν αντέχουμε.

Ανεβαίνει, που λέτε με τ’ ασανσέρ ο μακαριστός ΣΕΡ Φυντανίδης στον 3ο, στο δημοσιογραφικό μέγαρο της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ του Νέου Κόσμου, βλέπει το μαγαζί που ‘χει γίνει καλοκαιρινό και “μένει μ@λάκας”! Αδιανόητο κορίτσι από σπάνιο δημοτικό συνδυασμό στης πόλεως των Πατρών έχει στείλει πεσκέσι μια ντουζίνα νταμιτζάνες μαυροδάφνη (που χτυπάει απευθείας στο κεφάλι και σου διαλύει το κρανίο ), ο λεγάμενος τις λαδόκολλες με τις γουρουνοπούλες, καψουροτράγουδα στην διαπασών, οι γραφομηχανές (δεν υπήρχαν ακόμη κομπιούτερ) νεκρές, διάσημοι δημοσιογράφοι του προηγούμενου αιώνα να χορεύουν τσιφτετέλι πάνω στα γραφεία τους και να παριστάνουν τις στριπτιζέζ, γενικώς της κολάσεως!

Ευέξαπτος, όπως πάντα, ο επί 31 χρόνια διευθυντής της πιο ελευθεριακής εφημερίδας που κυκλοφόρησε στον αιώνα τον άπαντα, βρυχάται: “που είναι αυτός ο π@@στης ο Ρουμελιώτης να τονε γ@μήσω!” Καλοί συνάδελφοι οι οποίοι φρόντιζαν διακριτικά για την αρτιμέλειά μου προσπαθούν να τον συγκρατήσουν: “δεν αξίζει να συγχύζεσαι για το κωλόπαιδο, πιες δυο γουλιές μαυροδάφνη να ηρεμήσεις, τσίμπα και λίγο γουρουνόπουλο είναι αφρός, μια ζωή την έχουμε κι αν δεν την γλεντήσουμε”…

Έρχεται μετά από μισή ώρα ο Σεραφείμ, με 8άρια, στο γραφείο μου, να μ’ αγκαλιάζει, να με φιλάει, να κλαίει: “είναι όλοι στουπί πως θα βγάλω αύριο την εφημερίδα”;

“Εγώ αφεντικό, θα καθαρίσω εγώ, δεν έχω πιεί γουλιά” λέει ο Θέμος (ο Αναστασιάδης) χωμένος στην νταμιτζάνα. Δεν ξέρω αν κατάλαβε κανείς τι γράφαμε αλλά η ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ κυκλοφόρησε την επομένη κανονικά. Είχα βάλει τεράστια φωτογραφία με προφητικές επευφημίες για τον πιτσιρικά με τις γουρουνοπούλες από τα Τρίκαλα, όπως και για την νεαρά με τις μαυροδάφνες, την σούρα από τις οποίες μόνο ο Κωστής Παπαγιώργης στο “Περί Μέθης” μπόρεσε να περιγράψει. Ο ΣΕΡ μου είχε επιτρέψει (χωρίς να τον ρωτήσω) να εφαρμόσω μια ρηξικέλευθη ιδέα στις δημοτικές εκλογές (αυτό έγινε σε 12 αναμετρήσεις, έχω όλο το αρχείο) με το ιστορικό σύνθημα : “Λαδώστε μας !”

Έπρεπε να στείλεις λαδάκι ΑΑΑ ποιότητας μαζί με την φωτογραφία σου και ένα έξυπνο κείμενο αυτοπροβολής μέχρι 300 λέξεις και μπαίνανε στην εφημερίδα τα τρία καλύτερα κάθε μέρα. Δεν μας ενδιαφέρει τίποτα, ούτε τι Θεό πιστεύεις, ούτε ποιο κόμμα σε υποστηρίζει και δεν έχουμε καμιά δυνατότητα να ελέγξουμε πόσο λαμόγιο είσαι. Οπότε ο διαγωνισμός υποψηφίων δημοτικών συμβούλων είναι ηθικός, η επιτροπή εμού του μοναδικού κριτή ανεπηρέαστη και όποιος- α είναι άξιος-α στον λόγο και στο λάδωμα θα γίνει πρώτη μούρη στο καβούρι ενώπιων 600. 000 αναγνωστών (η ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ πούλαγε τότε κατά μέσο όρο 150.000 φύλλα την ημέρα, υπολογιζόμενη επί τέσσερις αναγνώστες σε κάθε εφημερίδα που έμπαινε στα σπίτια και στα καφενεία). Όλοι θέλανε να βρούνε έναν πονηρό και ύπουλο τρόπο για να προβάλουνε στην μεγαλύτερη εφημερίδα τον κολλητό τους που κατέβαινε κοινοτάρχης στην Άνω Ραχούλα.

Αλλά… δεν μπορούσε να υπάρξει σύστημα αξιολόγησης υποψηφίων. Η δική μου η εκλογική παρωδία έδινε μια σουρεαλιστική διέξοδο στα αδιέξοδα, σατιρίζοντας την αργυρώνητη δημοσιογραφία, παρουσιάζοντας ωστόσο απτά και μετρήσιμα αποτελέσματα. Όσους προβάλαμε στην ρουλέτα εξελέγησαν πανηγυρικά. Εν συνεχεία η φάση αγρίεψε, ο ταπεινά υποφαινόμενος απαίτησε μέσα από την καθημερινή στήλη του “Εδώ Ράδιο Ε” γουρουνόπουλα σούβλας σε λαδόκολλα και μαυροδάφνη να τρυπάει κρανίο.

Συνεργάστηκε ο ψιλο -δεξιούλης ο Τρικαλινός (το κείμενό του ήταν γαμάτο και η γουρουνόπουλα άπαιχτη) με την νεαρά ψιλο- εαμοβούλγαρη Πατρινή κι έγινε του Κουτρούλη ο γάμος, ο οποίος κράτησε τρείς δεκαετίες με χιλιάδες αθώα θύματα.