Που είναι ο Δένδιας;

Ίσως για πρώτη φορά η χώρα στα μεταπολιτευτικά χρονικά δεν έχει υπουργό Εξωτερικών. Ο Νίκος Δένδιας μοιάζε να’ ναι ωσεί παρών  σε μια μια κρίσιμη καμπή των εθνικών μας θεμάτων και με όλα τα μέτωπα ανοιχτά.

Δεν είναι λίγοι εκείνοι, στο διπλωματικό σώμα, αλλά και μέσα στο κυβερνών κόμμα που θεωρούν ότι ο κ. Δένδιας έχει δεμένα τα χέρια του, όντας εγκλωβισμένος στις εσωκομματικές ισορροπίες που θέλει να κρατήσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης με την ακροδεξιά πτέρυγα, με αποτέλεσμα η χώρα μας τους τελευταίους τέσσερις μήνες να δείχνει σαν καλαμιά στον…ευρωπαϊκό κάμπο.

Η πρόσφατη Σύνοδος Κορυφής ήταν χαρακτηριστική του τρόπου με τον οποίο αντιλαμβάνεται η κυβέρνηση και προσωπικά ο πρωθυπουργός την διπλωματία, αφήνοντας ουσιαστικά τη Γαλλία και τους “δορυφόρους” της να κάνουν το δικό τους παιχνίδι σε σχέση με τη ευρωπαϊκή προοπτική των Δυτικών Βαλκανίων και μείς να αρκούμαστε σε ρόλο “παρατηρητή” των εξελίξεων.

Σε ρόλο “κομπάρσου”, Μητσοτάκης και Δένδιας, προφανώς δεν κατανοούν ότι η φοβική προσέγγιση τους στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής στο όνομα του πατριωτισμού, αντί μια πολυδιάστατης και ενεργούς εξωτερικής πολιτικής, θα έχει βλαπτικές συνέπειες για τα συμφέροντα της χώρα και θα ανοίξει ξανά νέα μέτωπα, την ώρα που η Τουρκία προκαλεί με λόγια και πράξεις.

Στο κρίσιμο ερώτημα ποιο είναι το δόγμα εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης Μητσοτάκη, η απάντηση δυστυχώς συνοψίζεται σε μια λέξη: “απραξία”. Και ενώ στο Μαξίμου και στη Βασ. Σοφίας γνωρίζουν μετά λόγου γνώσεως ότι και η εξωτερική πολιτική απεχθάνεται το κενό. Και ο νοών νοείτω…