Πρόσω ολοταχώς προς άτακτο Brexit!

Ο Μπόρις Τζόνσον καθυστέρησε χαρακτηριστικά να ταξιδέψει στην Ευρώπη και να ξεκινήσει διαβουλεύσεις με τους ομολόγους του προκειμένου να βρει μια λύση για το Brexit. Ίσως βέβαια να γνώριζε ότι δεν θα έβρισκε ευήκοα ώτα στα αιτήματα του ή ίσως να μην είχε εξαρχής πραγματική πρόθεση να διαπραγματευτεί.

Άλλωστε, η στάση που είχε κρατήσει όλο το προηγούμενο διάστημα, η επιθετική ρητορική του και η ενεργοποίηση της προετοιμασίας της χώρας για άτακτο διαζύγιο έδειχνε μια απείθεια που ακόμη και οι εμπειρότεροι βρετανοί αναλυτές δεν ήταν βέβαιοι αν πήγαζε από ανοησία και υπεραισιοδοξία ότι τελικά η Ευρώπη θα υποχωρήσει φοβούμενη τις συνέπειες ενός άτακτου Brexit  ή πλήρη άγνοια κινδύνου.

Την ίδια άλλωστε στάση φαίνεται να κράτησε και στις συναντήσεις που είχε, επιτέλους, το τελευταίο διήμερο με την Άνγκελα Μέρκελ και τον Εμανουέλ Μακρόν, οι οποίοι από την πλευρά τους έμειναν –όπως αναμενόταν- ακλόνητοι στις κόκκινες γραμμές της Ευρώπης.

Βέβαια, όλοι τους επανέλαβαν ότι επιθυμούν μια συμφωνία. Όμως, το πώς θα μπορούσε να επιτευχθεί αυτή παραμένει άγνωστο δεδομένου πως ο κύριος Τζόνσον απαιτεί συνολική επαναδιαπραγμάτευση και κατάργηση του backstop που αφορά το καθεστώς των συνόρων στη Βόρειο Ιρλανδία, ενώ η Ευρώπη θεωρεί ότι δεν μπορεί να υπάρξει επαναδιαπραγμάτευση ενός κειμένου που έχει ήδη επικυρωθεί από όλους τους Ευρωπαίους ηγέτες. Και για κατάργηση του backstop, ούτε λόγος!

Το ζήτημα των συνόρων μεταξύ Βορείου Ιρλανδίας και Ιρλανδικής Δημοκρατίας φαινόταν από την αρχή της όλης διαπραγμάτευσης ότι θα ήταν το μεγαλύτερο αγκάθι στην όλη διαδικασία. Και πράγματι έτσι συνέβη. Ο νέος Βρετανός πρωθυπουργός συμμερίζεται απόλυτα την άποψη των Brexitiers ότι το backstop–που αποτελεί μόνο μια δικλείδα ασφαλείας που θεωρητικά θα μπορούσε και να μην ενεργοποιηθεί ποτέ- θα κράταγε ίσως και επ’αόριστον δεσμευμένη τη Βρετανία στην Ε.Ε. και την κοινή αγορά.

Οι οικονομικοί και βιομηχανικοί παράγοντες της χώρας επιθυμούν βέβαια διακαώς η σχέση με την κοινή αγορά να διατηρηθεί, όμως ο κύριος Τζόνσον και οι σύντροφοι του θέλουν να κοπεί κάθε δεσμός, κάθε εξάρτηση. Και… γαία πυρί μιχθήτω για το τι θα ακολουθήσει, το οποίο σύμφωνα με σοβαρές εκθέσεις, όπως της ίδιας της Τράπεζας της Αγγλίας μιλούν για μακροχρόνια οικονομική ύφεση, κραχ στην αγορά ακινήτων, σοβαρή ζημιά στον βιομηχανικό κλάδο και βέβαια ελλείψεις τροφίμων και αγαθών που θα πλήξουν την καθημερινότητα των πολιτών.

Ο κύριος Τζόνσον ζητά υποχωρήσεις χωρίς να δίνει ο ίδιος τίποτε, πέρα από αόριστες υποσχέσεις, δείχνοντας να πιστεύει ότι τελικά οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα φοβηθούν την συστημική απειλή που θα σηματοδοτήσει ένα άτακτο διαζύγιο για την ευρωπαϊκή οικονομία και τις αγορές της. Μόνο που το σύνολο των εκθέσεων επιμένει ότι η ζημιά για την ίδια τη βρετανική οικονομία και αγορά θα είναι πολλαπλάσια σε σχέση με τη ζημιά που θα υποστεί η υπόλοιπη Ευρώπη, έχοντας και συλλογικούς μηχανισμούς για αντιμετωπίσει τους τριγμούς.    

Σχολιάζοντας τα όσα διημείφθησαν στις συναντήσεις μεταξύ Μέρκελ και Τζόνσον προχθές και Μακρόν-Τζόνσον χθες τα εγχώρια media  δεν… μάσησαν τα λόγια τους, δίνοντας μια καθαρότερη εικόνα από αυτή που θέλησαν να εκπέμψουν οι ίδιοι οι ηγέτες. «Οι Ευρωπαίοι αντιλαμβάνονται πως αυτή η παράλογη προσποιητή πρόθεση για διαπραγμάτευση (από τον Τζόνσον) είναι μόνο μια πολιτική μανούβρα που έχει σκοπό να τους πασάρει το μπαλάκι για την αποτυχία των διαπραγματεύσεων» έγραψε χαρακτηριστικά στο κεντρικό της editorial  η γαλλική LeFigaro.

Τι σημαίνει αυτό; Πως πρακτικά θα… κάνουν ότι διαπραγματεύονται, μέχρι τις 31 Οκτωβρίου προσπαθώντας αμφότεροι να αποποιηθούν την ευθύνη για το αδιέξοδο, αλλά στο παρασκήνιο τα γρανάζια για το άτακτο διαζύγιο έχουν ήδη τεθεί σε εφαρμογή. Το κυριότερο ζητούμενο, πλέον, είναι η καλύτερη δυνατή προετοιμασία και η θωράκιση των οικονομιών, όμως κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος πόσο μεγάλος θα είναι ο σεισμός της 1ης Νοεμβρίου και οι μετασεισμοί που θα ακολουθήσουν, άρα και το πραγματικό μέγεθος της ζημιάς.