Πρωτομαγιά με εμπορικό πόλεμο μεταξύ ΗΠΑ και Ευρώπης;

Ούτε το φαινομενικά επιτυχημένο φλερτ του Εμανουέλ Μακρόν, ούτε το πιο στεγνό, ευθύ ύφος της Άνγκελα Μέρκελ έφεραν αποτέλεσμα. Το ισχυρό δίδυμο της Ευρώπης δοκίμασε διαφορετικές προσεγγίσεις και διαφορετικά επιχειρήματα για να πείσει τον Ντόναλντ Τραμπ να αλλάξει γνώμη, όμως φευ.

Μέχρι και την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, οι εμπορικές… αμαξοστοιχίες Ε.Ε. και ΗΠΑ όδευαν ολοταχώς προς μετωπική σύγκρουση, με άγνωστες συνέπειες και θύματα, καθώς σήμερα, 1η Μαΐου, εκπνέει το χρονικό όριο της προσωρινής εξαίρεσης της Ένωσης από τους αμερικανικούς δασμούς στα προϊόντα αλουμινίου και χάλυβα.

Τι σημαίνει αυτό; Πως άνευ συγκλονιστικού απροόπτου –το οποίο, πάντως, σαφώς δεν μπορεί να αποκλειστεί με μια νέα παράταση της… εξαίρεσης- τα κράτη μέλη της Ε.Ε. μπαίνουν αυτόματα στη λίστα των νέων αμερικανικών δασμών, κάτι που προφανώς δεν θα αφήσουν δίχως απάντηση, θέτοντας τις βάσεις για έναν εμπορικό πόλεμο ανάμεσα στις δύο ακτές του Ατλαντικού.

Οι Βρυξέλλες δεν έχουν ανοίξει τα χαρτιά τους, όμως η απάντηση τους φαίνεται ότι είναι ήδη έτοιμη με συγκεκριμένη λίστα αμερικανικών προϊόντων που θα τιμωρηθούν, με προτεραιότητα σε προϊόντα από φιλοκυβερνητικές συντηρητικές αμερικανικές πολιτείες, έτσι ώστε η πίεση προς τον Λευκό Οίκο και δη το ρεπουμπλικανικό κατεστημένο (εν όψει και των κοινοβουλευτικών εκλογών του Νοεμβρίου) να είναι σαφώς πιο στοχευμένη.

Δασμοί και… ελπίδες
Ενδεικτικά αναφέρουμε το μπέρμπον, βασικό προϊόν του Κεντάκι, ήτοι της πατρίδας του Ρεπουμπλικάνου ηγέτη της Γερουσίας Μιτς ΜακΚόνελ ή τις Harley-Davidson που κατασκευάζονται στο Ουισκόνσιν, την πολιτεία που εκλέγεται ο πρόεδρος της Βουλής, Πολ Ράιαν.

Βεβαίως, στην προκειμένη περίπτωση είναι ο Λευκός Οίκος και όχι το Κογκρέσο που δρομολογούν τους δασμούς, όμως προφανώς οι Ευρωπαίοι ποντάρουν (και) στον μεταξύ τους καυγά, δεδομένου ότι μια ήττα των Ρεπουμπλικάνων το Νοέμβριο σαφώς θα επηρεάσει αρνητικά την κυβέρνηση Τραμπ και τη δυνατότητα της να νομοθετεί το έργο της.

Στο παρασκήνιο, οι επαφές ανάμεσα στους αρμόδιους αξιωματούχους Ε.Ε. και ΗΠΑ δεν έχουν σταματήσει. Ωστόσο, φαίνεται ότι η αμερικανική πλευρά διά του υπουργού Εμπορίου Γουίλμπουρ Ρος επιμένει σε απαιτήσεις, ώστε η προσωρινή εξαίρεση να γίνει… μόνιμη (όπως δηλαδή έγινε με την Νότιο Κορέα), που η Κομισιόν δεν είναι πρόθυμη να αποδεχτεί.

Μεταξύ αυτών η απαίτηση η Ευρώπη να περιορίσει οικειοθελώς τις εξαγωγές αλουμινίου και χάλυβα στις ΗΠΑ κατά 90% από τα μέσο επίπεδο του 2016/17, το οποίο αντιστοιχεί σε μια μείωση της παραγωγής κατά 16,3%.

Όπως, άλλωστε, επισημαίνουν διεθνείς σχολιαστές, το χειρότερο στις απαιτήσεις αυτές είναι το μήνυμα που θα δοθεί με μια ευρωπαϊκή υποχώρηση, ειδικά στο σημείο αυτό. Διότι η βεντάλια έχει ανοίξει, με δεδομένη την πρόθεση του Λευκού Οίκου να θέσει ευρύτερα επί τάπητος τις διμερείς εμπορικές συναλλαγές και άρα επιπλέον προϊόντα και υπηρεσίες διαφόρων κλάδων. Άρα πρόθεση της Κομισιόν για πρακτικούς αλλά και πολιτικούς λόγους είναι να συνεχίσει να συζητά με τους αμερικανούς για την εξεύρεση μιας συμβιβαστικής φόρμουλας, υπό την προϋπόθεση ωστόσο ότι και οι αμερικανοί θα ρίξουν… νερό στο κρασί τους.

Διαφορετικά προβλήματα
Πάντως, το τοπίο περιπλέκεται και από το γεγονός ότι η κάθε πλευρά έχει τα δικά της… ενδοοικογενειακά προβλήματα. Προφανώς ανάμεσα στα κράτη μέλη της Ε.Ε. υπάρχουν διαφορετικές επιδιώξεις και σκοπιμότητες, που δυσκολεύουν τη διαμόρφωση μιας κοινής γραμμής.

Όμως και από την αμερικανική πλευρά εκπέμπονται διαφορετικά μηνύματα, καθώς ο κύριος Τραμπ περιστοιχίζεται και άρα δέχεται εισηγήσεις από διαφορετικές… φράξιες, σκληροπυρηνικά γεράκια αλλά και μετριοπαθή πρώην στελέχη της αγοράς, που αντιλαμβάνονται διαφορετικά τις οικονομικές συνέπειες ενός εμπορικού πολέμου.

Ποια φράξια θα επικρατήσει θα φανεί άμεσα, πυροδοτώντας την ανάλογη απάντηση από την ευρωπαϊκή πλευρά: συνέχιση των διαπραγματεύσεων ή πόλεμο!