Πυρκαγιές: Οικολογική καταστροφή και πολιτική αδιαφορία

Του Νίκου Νικολόπουλου*
Το ζήτημα της πυροπροστασίας στη χώρα μας αποκαλύπτει τη μεγάλη ευθύνη της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Η Ελλάδα έχει μείνει ουσιαστικά ανοχύρωτη απέναντι στις καταστροφικές φωτιές των τελευταίων ετών, που εξαφανίζουν τα δάση μας και προκαλούν έναν πρωτοφανή οικολογικό όλεθρο. Τα στοιχεία για τις καμένες εκτάσεις ξεγυμνώνουν το κυβερνητικό αφήγημα και καταρρίπτουν κάθε ισχυρισμό του Μαξίμου, προκαλώντας μόνο οργή, θλίψη και απελπισία.

Η κυβέρνηση αποτυγχάνει να ασχοληθεί με την ουσιαστική πρόληψη των πυρκαγιών, με αποτέλεσμα η κατάσταση να επιδεινώνεται συνεχώς. Η καταστροφή στην Αττική είναι απλώς το τελευταίο τραγικό παράδειγμα μιας μακράς σειράς αποτυχιών. Ο τραγικός απολογισμός δεν είναι απλώς αριθμοί – πρόκειται για ανθρώπινες ζωές, υποβαθμισμένο βιοτικό επίπεδο και ένα οικοσύστημα σε πλήρη απορρύθμιση.

Από το 2021 έως και το 2023, κάηκαν στην Αττική 501.900 στρέμματα δάσους:

• 2021 – Γεράνεια Όρη, Βαρυμπόμπη, Κερατέα, Βίλια. 253.700 στρέμματα έγιναν στάχτη.
• 2022 – Γλυφάδα, Πεντέλη. 32.600 στρέμματα έγιναν στάχτη.
• 2023 – Κουβαράς, Δερβενοχώρια, Πάρνηθα. 215.600 στρέμματα έγιναν στάχτη.

Είναι εξοργιστικό ότι, παρά τις προειδοποιήσεις και τις επαναλαμβανόμενες καταστροφές, η κυβέρνηση εξακολουθεί να μην προχωρά στις απαραίτητες ενέργειες για την αναγέννηση των καμένων περιοχών. Οι άνθρωποι θα συνεχίσουν να υποφέρουν όσο η αδιαφορία κυριαρχεί.

Η κορύφωση της κυβερνητικής αδιαφορίας ήρθε με τη φωτιά που έκαιγε σχεδόν για ένα μήνα στο Όρβηλο, η οποία τελικά έσβησε μόνο χάρη στη βροχή. Αυτή η πυρκαγιά, εξαιτίας της απόστασης από την Αθήνα, δεν κατάφερε να διεγείρει τα αντανακλαστικά του κρατικού μηχανισμού, αφήνοντας την περιοχή να καίγεται ανεξέλεγκτα, συμπεριλαμβανομένης και της Αλπικής ζώνης. Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για την αδράνεια αυτή.

Κατανοούμε όλοι πως οι ξηροθερμικές συνθήκες του μεσογειακού περιβάλλοντος ευνοούν τις πυρκαγιές. Γι’ αυτό, τώρα περισσότερο από ποτέ, είναι απαραίτητο να λάβουμε σοβαρά προληπτικά μέτρα και να ζητήσουμε υπεύθυνες απαντήσεις. Ωστόσο, αντί για απαντήσεις, λαμβάνουμε την αδιαφορία και τη γραφειοκρατική νωθρότητα των κυβερνητικών υπευθύνων, που περιμένουν απλώς να πέσει η πρώτη βροχή για να λύσει το πρόβλημα.

Η κυβέρνηση συνεχίζει να προπαγανδίζει μέσω των χρυσοπληρωμένων ΜΜΕ ότι ο κρατικός μηχανισμός λειτούργησε άψογα. Τότε, γιατί επικράτησε το χάος; Τα αίτια αυτών των προβλημάτων είναι γνωστά και χιλιοειπωμένα: η κλιματική αλλαγή, η ένταση των ανέμων, η ξηρή βλάστηση, και τα ακαθάριστα οικόπεδα. Αυτά τα στοιχεία, ωστόσο, δεν δικαιολογούν τις ανεπάρκειες του κυβερνητικού επιτελείου, των κρατικών μηχανισμών και των τοπικών αρχών.

Είναι εγκληματικό το γεγονός ότι η κυβέρνηση δίνει προτεραιότητα στην καταστολή αντί της πρόληψης, παρόλο που η καταστολή κοστίζει και έχει βραχυπρόθεσμα επικοινωνιακά ατού. Η πρόληψη απαιτεί πολύ δουλειά, βάθος χρόνου, και συνειδητοποιημένες ατομικές και συλλογικές ευθύνες.

Η ίδια κυβέρνηση, που μιλάει για τους νέους κινδύνους που φέρνει η κλιματική αλλαγή, στην πράξη συνεχίζει την ίδια πολιτική της κερδοσκοπικής εκμετάλλευσης της γης, αδιαφορώντας για την προστασία των δασών μας. Εξίσου ύποπτη είναι και η ολιγωρία της να ολοκληρώσει τους δασικούς χάρτες και τα χωροταξικά σχέδια για κρίσιμες οικονομικές δραστηριότητες, όπως τα αιολικά πάρκα, αφήνοντας τα συμφέροντα να αποφασίζουν για το μέλλον των καμένων εκτάσεων με μοναδικό κριτήριο το κέρδος.

Ο Πρωθυπουργός μας υποσχέθηκε για πολλοστή φορά άμεση αναδάσωση, αλλά τίποτα δεν έγινε. Ούτε καν είδαμε να αποσύρεται η απαράδεκτη μεθόδευση της Προέδρου της Δημοκρατίας που επιτρέπει την τοποθέτηση ανεμογεννητριών στις καμένες εκτάσεις. Το αποτέλεσμα είναι μια χώρα καμένη, χωρίς πολιτική βούληση για την αντιμετώπιση του προβλήματος.

Η ελληνική κοινωνία είναι καζάνι που βράζει. Ο εφιάλτης της κοινωνικής έκρηξης είναι προ των πυλών, καθώς η παγκοσμιοποιημένη πολιτική που υιοθετεί η κυβέρνηση, πιστή στις εντολές των ξένων αποικιοκρατών, οδηγεί τη χώρα σε έναν νέο κύκλο απανθρακοποίησης και ενεργειακής μετάβασης που στερείται επιστημονικής βάσης και πρακτικότητας.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, μαζί με το αυταρχικό σύστημα διακυβέρνησης, έχει αποδείξει την ανικανότητά της να διαχειριστεί τις κρίσεις που απειλούν το μέλλον μας. Η κοινωνία μας βρίσκεται στα πρόθυρα της καταστροφής και είναι επιτακτική ανάγκη για αφύπνιση πριν να είναι αργά. Η ώρα για αντίδραση έχει φτάσει.

Η ελληνική κοινωνία είναι καζάνι που βράζει, με τον εφιάλτη της κοινωνικής έκρηξης να καραδοκεί. Ο διαπρύσιος κήρυκας της παγκοσμιοποίησης, ακολουθώντας κατά γράμμα τις εντολές των ξένων αποικιοκρατών, επιταχύνει την πορεία προς την απανθρακοποίηση και την υιοθέτηση της αντιεπιστημονικής και ουτοπικής «Ενεργειακής Μετάβασης», που οδηγεί σε εκτροπή της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής σταθερότητας της χώρας.

Όταν το περιβάλλον και η οικονομία της Ελλάδας, καθώς και οι καταπατημένες και απανθρακωμένες περιοχές, μεταβληθούν σε Δαντική κόλαση, τότε τα φρικώδη αρπαχτικά ερπετοειδή κατακάθια που μας κυβερνούν δεν θα βρουν τρύπα να κρυφτούν, ούτε καν στα Τάρταρα.

Το επιτελικό κράτος του Μητσοτάκη και η κληρονομική αυταρχική δημοκρατία τσουρουφλίστηκαν. Η κυβέρνηση, που βρίσκεται πλέον σε αποδρομή, προσπαθεί να επιβιώσει μέσω του επικοινωνιακού σχεδιασμού που κληρονόμησε από την εποχή του Σημίτη. Όμως, αυτός ο σχεδιασμός δεν αποδίδει πλέον.

Η WOKE μετάλλαξη του κυβερνώντος κόμματος, σε συνδυασμό με την επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου και την φοβική και υποχωρητική πολιτική στα εθνικά θέματα (Αλβανία, Σκόπια και κυρίως τα ελληνοτουρκικά), δημιουργούν ένα εκρηκτικό κοκτέιλ που απειλεί να καταστρέψει πλήρως την κοινωνική συνοχή. Αυτή η πολιτική παρέα, που πρόδωσε τις αρχες, τις αξιες και τις πολιτικές προγραμματικες δεσμεύσεις, για να περνάει καλά, οδηγεί το λαό στην εξαθλίωση και τη χώρα σε οπισθοδρόμηση και καταστροφή.

Η ελληνική κοινωνία οφείλει να ξυπνήσει και να αντιδράσει απέναντι στη διαφθορά, την ολιγαρχική και οικογενειοκρατική διακυβέρνηση που έχει μετατραπεί σε πολιτική καμόρα. Είναι καιρός για αλλαγή και για ανατροπή της υφιστάμενης κατάστασης, πριν η χώρα υποστεί περαιτέρω ανεπανόρθωτες ζημιές.

* Πρόεδρος Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος,
πρώην υπουργός & βουλευτής