Q&R: Η σιωπή των Πασχαλάκηδων και το δημοσίευμα καμπανάκι της 1Voice
Στην Ελλάδα τη χώρα των θαυμάτων, ή καλύτερα της φαιδράς πορτοκαλέας, βρισκόμαστε και είθισται συχνά-πυκνά να γινόμαστε μάρτυρες μιας επαναλαμβανόμενης ιστορίας που δεν
έχει αρχή μέση και τέλος.
Χωρίς να έχουμε τη διάθεση να αναμιχθούμε σε εσωτερικά οικογενειακά ζητήματα και χωρίς να ασκούμε δημοσιογραφία της «κλειδαρότρυπας» μιας και δεν είναι αυτό το ύφος και το δημοσιογραφικό διαμέτρημα ούτε την έντυπης, ούτε της ηλεκτρονικής μας έκδοσης αναφερθήκαμε στη “Μαύρη Λίστα” στις 7 Απριλίου στην ιστορία της αιφνιδιαστικής αποχώρησης του Νίκου Πασχαλάκη από τη θέση της αντιπροεδρίας της
QUALITY & RELIABILITY.
Ένα δημοσίευμα με τον τίτλο «Πασχαλάκηδες οι νέοι Δομαζάκηδες» που ήρθε να θέσει ερωτήματα ανοιχτά για τα εκτεινόμενα, τα έργα και τις ημέρες μιας εισηγμένης εταιρίας. Ο όρος εισηγμένη από τη φύση του έχει μια ιδιαίτερη βαρύτητα καθώς αφορά επενδυτές και μετόχους και ευρύτερα την κοινή γνώμη και δεν αρχίζει και τελειώνει στο ασφυκτικό πλαίσιο μιας οικογένειας. Ο καθείς στο σπιτικό του και στα της τσέπης του μπορεί και έχει κάθε δικαίωμα να γνωστοποιεί όσα θέλει, ή όσο νομίζει πως οι άλλοι πρέπει να γνωρίζουν. Όμως όταν μιλάμε για ένα σχήμα εταιρικό και μάλιστα μια εταιρία εισηγμένη τότε αίφνης τα πράγματα αλλάζουν.
Η ενημέρωση και μάλιστα έγκαιρη είναι δομικό στοιχείο των κανόνων του παιχνιδιού και όχι επιλεκτικό δικαίωμα των μετόχων ή της εκάστοτε εταιρικής ηγεσίας. Η κοινή γνώμη, οι φορείς τις αγοράς και όσοι επενδύουν μέσω χρηματιστηρίου πρέπει, θέλουν και οφείλουν να ξέρουν το γιατί ο αντιπρόεδρος της εταιρίας πήρε το καπελάκι του και έφυγε από την εταιρία. Αν υπάρχουν οικονομικά ζητήματα, ζητήματα διαχείρισης και ζητήματα στρατηγικής είναι αναγκαίο να γνωστοποιούνται και να μην κρύβονται κάτω από το χαλί έως ότου εμφανιστεί το… φιδάκι.
Η ιστορία με τους αδερφούς Δομαζάκιδες είναι άκρος διδακτική και θα έπρεπε να αφυπνίσει τόσο την αγορά όσο και τους θεσμούς της. Όλα στο φως, γιατί το προλαμβάνειν καλύτερο του θεραπεύειν όπως λέει και ο θυμόσοφος λαός μας , γιατί μετά είναι αργά για δάκρυα… Στέλλα. Το δημοσίευμα ήρθε εγκαίρως για να ταράξει όπως και έκανε τα θολά νερά της ελλιπούς ενημέρωσης όμως μέχρι τη ώρα που τούτες οι αράδες αποτυπώνονταν στο υπολογιστή με τη συνδρομή του πληκτρολογίου ούτε φωνή, ούτε ακρόαση από τους Πασχαλάκηδες. Ούτε δελτίο τύπου από την εταιρία όπως είθισται σε αυτές τις περιπτώσεις ούτε απάντηση από τους πρωταγωνιστές της ιστορίας στο τηλέφωνο. Εμείς ως οφείλαμε τους αναζητήσαμε, για να ακουστεί η δική τους εκδοχή και τοποθέτηση. Καλέσαμε λοιπόν τον κ. Παναγιώτη Πασχαλάκη στους ώμους του οποίου πέφτει τώρα αποκλειστικά το βάρος της διαχείρισης της εταιρίας, για να μας διαφωτίσει για τους λόγους αποχώρησης του αδελφού του και για την επόμενη μέρα στην εταιρία όμως απάντηση δεν λάβαμε.
Ίσως στις επόμενες ώρες ή μέρες, η διοίκηση της εταιρείας να αλλάξει στρατηγική και να μας καλέσει τηλεφωνικά για να απαντήσει στα ερωτήματα μας ή να αποφασίσει να βγάλει δελτίο τύπου ώστε από την πλευρά της να δώσει στο επενδυτικό κοινό τις απαραίτητες εξηγήσεις. Το κρυφτούλι σίγουρα μπορεί να ταιριάζει ως παιχνίδι σε μια παρέα που μας θυμίζει τα μαθητικά μας χρόνια όμως δεν συνάδει στρατηγικά με τον τρόπο που οφείλει να αντιμετωπίζει τις εσωτερικές της κρίσεις μια εισηγμένη εταιρία. Εσωτερικές κρίσεις που εξωτερικεύονται είτε το θέλεις είτε όχι με το έλλειμα της ενημέρωσης να καθίσταται πραγματικά ένας λάθος δρόμος.
Aλέξανδρος Κοντοπάνος