Ρε αϊ σιχτίρ από δω…

Είσαι τώρα ο Τσεφερίν. Πρόεδρος της ΟΥΕΦΑ.

Έρχεσαι στην Ελλάδα για τον τελικό του Super Cup Μάντσεστερ Σίτι – Σεβίλλης και σε καλεί ο πρωθυπουργός σε σύσκεψή για να μιλήσετε για τη βία.

«Μπράβο», σκέφτεσαι από μέσα σου και αποδέχεσαι στην πρόταση χωρίς δεύτερη κουβέντα.

Πηγαίνεις στο Μαξίμου, σε υποδέχεται κάποιος παρατρεχάμενος Παπασταύρου και συναντάς τον ηλιοκαμένο από τις πολυήμερες διακοπές Κ. Μητσοτάκη.

Συζητάτε μεταξύ σας και μετά μπαίνετε σε σύσκεψη με τους big4.

Ο πρωθυπουργός αρχίζει να λέει ότι θα καταργηθούν όλοι οι Σύνδεσμοι Φιλάθλων και θα μείνει μόνο ένας για κάθε ΠΑΕ.

Κοιτάς γύρω σου, γιατί έχεις μείνει παγωτό.

«Τι μας λέει τώρα o άνθρωπος», αναρωτιέσαι. «Τα ίδια έλεγε και πριν από ενάμιση χρόνο μετά την δολοφονία του άλλου οπαδού». Του Άλκη, ντε. Και ψήφισε και το σχετικό νόμο. «Δηλαδή, τώρα μόλις μας λέει ότι νόμος υπάρχει αλλά δεν εφαρμόζεται», είναι η εξήγηση που δίνεις. Και κουνάς το κεφάλι σου με νόημα.

Μετά τον ακούς να λέει ότι η αστυνομία θα αναλάβει τον έλεγχο της εισόδου των σκληροπυρηνικών οπαδών στα γήπεδα.

Εκεί τσιμπιέσαι.

«Ρε μπας και είμαι μακάκας και δεν καταλαβαίνω τι μου γίνεται», λες στον εαυτό σου.

«Αυτή η αστυνομία που δεν μπόρεσε να σταματήσει τους 200 -300 Κροάτες στα 1.000 και πλέον χιλιόμετρα που έκαναν στην Ελλάδα θα σταματήσει τους χουλιγκάνους;», είναι η σκέψη που έρχεται στο μυαλό σου.

Μειδιάς.

Βλέπεις και τους προέδρους των ΠΑΕ να συμφωνούν με την πρόταση του πρωθυπουργού.

«Ηλίθιοι είναι να μην συμφωνούν», λες από μέσα σου.

Μέχρι τώρα οι ΠΑΕ είχαν την πλήρη ευθύνη για όσα συνέβαιναν στη γήπεδά τους. Τώρα, για ότι συμβεί θα τα ρίχνουν στην αστυνομία. Με τις ευλογίες της κυβέρνησης.

«Ρε μπας και με δουλεύουν», είναι η επόμενη σκέψη που έρχεται στο μυαλό σου.

Αλλά έχεις κάτσει στο τραπέζι των συζητήσεων και πρέπει να τους ανεχτείς.

Εκεί λοιπόν πετάγεται στο ξεκούδονο ένας Οικονόμου, φερόμενος ως υπουργούς ο οποίος καμία σχέση δεν έχει με το ποδόσφαιρο, και λέει «η διαιτησία να γίνει επαγγελματική και να πάει στη Super League».

«Καλώς τα τά παιδάκια. Αρχίζουν να κελαϊδάνε», λες καθώς πλέον έχουν αρχίσει να αποκαλύπτονται οι λόγοι για τους οποίους σε κάλεσε σε σύσκεψη ο Μητσοτάκης. Ποια βία και κουραφέξαλα. Άλλα είναι τα θέματα.

Και εκεί πάνω, πέφτουν και οι προτάσεις Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού για την αναβάθμιση του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Κοινή συνισταμένη;

Η επαγγελματική διαιτησία υπό τον Κλάτεμπεργκ και τη σκέπη της Super League. Α’ και η αλλαγή στις εκλογές της ΕΠΟ.

«Ρε μπας και με περνάνε για μακάκα», ξανασκέφτεσαι.

Αλλά δεν δίνεις και τόσο σημασία.

Στις κοινές δηλώσεις με τον πρωθυπουργό του λες ότι η βία δεν είναι οπαδική αλλά έχει και άλλα χαρακτηριστικά, αλλά είναι σαν να μιλάς σε ντουβάρι.

«Οπαδική βία», λέει εκείνος για έτσι τον συμφέρει.

Μετά τις χαιρετούρες απομακρύνεσαι, ανοίγεις με τρόπο την αριστερή πλευρά του σακακιού σου και ρίχνεις μια μούντζα, καθώς έχεις γυρίσει και χαμογελάς σε αυτούς που νομίζουν ότι είσαι βλάξ.

Και από μέσα σου λες, «ρε αϊ σιχτίρ από δω».

Και μετά πας στην ΕΠΟ.

Χτυπάς φιλικά την πλάτη στον Μπαλτάκο, και του λες «προχώρα και εγώ είμαι μαζί σου».

Το σενάριο είναι φανταστικό.

Φυσικά.

Ας μου πει όμως κάποιος πόσο μακριά είναι από την πραγματικότητα…