Σε ρότα πολιτικής αβεβαιότητας η Λευκωσία

Αλλαγή σκηνικού που μπορεί να έχει επιπτώσεις τόσο στους συζητούμενες διεργασίες για την επίλυση του Κυπριακού, όσο και στη γενικότερη σταθερότητα του κυπριακού πολιτικού συστήματος και κινδύνους πολλαπλών αναταράξεων δημιουργούν τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών στους περασμένης Κυριακής.

 

Παράλληλα, η είσοδος στην κυπριακή βουλή κόμματος-κλώνου στους Χρυσής Αυγής, αλλά και το μεγάλο ύψος στους αποχής, η οποία έφθασε στο ένα τρίτο του εκλογικού σώματος (στο 33% από 21% στους προηγούμενες εκλογές) αποτελούν πρωτοφανές γεγονός για το κυπριακό πολιτικό σκηνικό και κάνουν πολιτικούς αναλυτές, στη Λευκωσία, να αμφιβάλλουν για την πολιτική σταθερότητα στη Μεγαλόνησο.

 

Με βάση τα αποτελέσματα που ανακοινώθηκαν τη Δευτέρα το πρωί, η νέα ανθρωπογεωγραφία στους κυπριακής Βουλής –η οποία αποτελείται από 56 έδρες- χαρακτηρίζεται από τη σημαντική απώλεια στους ισχύος των δύο μεγαλύτερων κομμάτων, του «προεδρικού» Δημοκρατικού Συναγερμού και του παραδοσιακού κόμματος στους Αριστεράς, του ΑΚΕΛ, αλλά και τη σημαντική υποχώρηση του κεντρώου Δημοκρατικού Κόμματος και του σοσιαλιστικού ΕΔΕΚ.

 

Στους, αξιοσημείωτο γεγονός για την κυπριακή πολιτική σκηνή αποτελεί η είσοδος τριών νέων κομμάτων του ευρύτερου φάσματος στους δεξιάς, που αναμένεται να περιορίσουν σημαντικά στους δυνατότητες επί μέρους χειρισμών του Προέδρου Αναστασιάδη και στους κυβέρνησής του.

 

 

Γεγονός είναι ότι, από το αποτέλεσμα των εκλογών στους Κυριακής αναμένονται επιπτώσεις σε δύο κυρίως μέτωπα. Στην πρόοδο των συζητήσεων μεταξύ των δύο κοινοτήτων για το Κυπριακό και στην πιστή τήρηση, από την κυπριακή κυβέρνηση, των δεσμεύσεών στους στους την Ευρωπαϊκή Ένωση για περαιτέρω ιδιωτικοποιήσεις και μείωση του δημόσιου τομέα.

 

Αν και το προεδροκεντρικό κυπριακό πολιτικό σύστημα λειτουργεί περισσότερο ως μηχανισμός άμυνας απέναντι σε πολιτικούς κραδασμούς, εντούτοις η ψήφιση νόμων, στους εκείνων που αναμένονται για στους ιδιωτικοποιήσεις, προϋποθέτει την ύπαρξη κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας. Το ζητούμενο είναι αν τα δύο συγκυβερνώντα κόμματα, ΔΗΣΥ-ΔΗΚΟ, θα μπορέσουν βάσει των εδρών που τελικά έχουν (27 στους 56) να συνεχίσουν να συνεργάζονται και να περνούν κάποια νομοσχέδια που έχουν να κάνουν με πολιτικές λιτότητας ή με ιδιωτικοποιήσεις.

 

Θα πρέπει, λοιπόν, να αναζητήσουν συνεργασία με τα δύο άλλα κεντροδεξιά κόμματα (Συμμαχία Πολιτών και Αλληλεγγύη) που, στους έδειξαν από την προεκλογική στους ρητορική, δεν θα στέρξουν εύκολα σε αυτή την κατεύθυνση. Μία πρώτη ανάγνωση του αποτελέσματος φανερώνει, επίσης, στους δυσκολίες που, ενδεχομένως, θα υπάρξουν στην εκλογή νέου προέδρου στους Βουλής. Είναι πολύ πιθανόν ότι ο πρόεδρος στους στους Βουλής δεν θα είναι αρχηγός κόμματος.

 

 

Πρέπει να σημειωθεί η σημαντική υποχώρηση του μπλοκ των δυνάμεων που στηρίζουν τη διαπραγματευτική τακτική του Προέδρου Αναστασιάδη. Από το 67,7% που άθροιζαν το 2011, πέφτουν τώρα στο 57%. Αυτή η μείωση θα φέρει δυσκολίες στη συνέχιση στους υποστήριξης στους στους διαπραγματευτικής τακτικής του Προέδρου.

 

Τέλος, το εκλογικό αποτέλεσμα εκφράζει μία γενική αποδοκιμασία του κυπριακού λαού στους όλο το πολιτικό σύστημα. Αυτή η αποδοκιμασία εκφράστηκε από τον μεγάλο αριθμό νέων που δεν γράφτηκαν στους εκλογικούς καταλόγους, από το υψηλότατο ποσοστό στους αποχής, από την είσοδο νέων βουλευτών και από την άνοδο των κομμάτων διαμαρτυρίας.
 
Ακτινογραφία του αποτελέσματος

 

Ως στους την τελική κατανομή των εδρών, 18 λαμβάνει ο ΔΗΣΥ, 16 το ΑΚΕΛ, 9 το ΔΗΚΟ, από 3 ΕΔΕΚ, Συμμαχία Πολιτών και Αλληλεγγύη και από 2 Οικολόγοι και ΕΛΑΜ (ακροδεξιά). Οι 45 από στους 56 εκλεγμένους είναι άνδρες και οι 11 γυναίκες, ενώ 28 στους 56 βουλευτές καταλαμβάνουν για πρώτη φορά βουλευτική έδρα.