«Στα μαχαίρια» CDU και CSU – τι συνιστά η απουσία της Α. Μέρκελ από το συνέδριο των εταίρων της

Η κυριότερη είδηση του ετήσιου συνεδρίου των Χριστιανοκοινωνιστών, στο Μόναχο, «έσκασε» πριν καν ξεκινήσει τις εργασίες του σήμερα (και έως τη Κυριακή). Σε μια κίνηση έντονου πολιτικού συμβολισμού, η Άνγκελα Μέρκελ αποφάσισε, για πρώτη φορά από τότε που ανέλαβε τα ηνία της χώρας, το 2005, να μην δώσει το «παρών» στη συνάθροιση του αδελφού κόμματος των Χριστιανοδημοκρατών.

Το γιατί, δεν είναι δύσκολο να το μαντέψει κανείς. Οι βαυαροί υπερσυντηρητικοί είχαν προκαλέσει προβλήματα στη κυβέρνηση και στο παρελθόν, κυρίως σε θέματα που αφορούσαν την οικονομική κρίση, όπως για παράδειγμα σε σχέση με την ελληνική υπόθεση. Όμως, εσχάτως τα πράγματα έχουν δυσκολέψει ιδιαίτερα, με ανώτατα στελέχη του CSU και τον ίδιο τον ηγέτη τους, Χορστ Ζέεχοφερ, να περνούν την κυβέρνηση, και την Καγκελάριο προσωπικά, «γενεές δεκατέσσερις» με αφορμή το Προσφυγικό. Απαιτούν δε, αυστηρότατο περιορισμό στη ροή των μεταναστών με ένα ετήσιο πλαφόν που δεν θα ξεπερνά τους 200.000, όταν πέρυσι η χώρα υποδέχτηκε 900.000 πρόσφυγες.

Έτσι, είτε επειδή ήθελε να εκδηλώσει τη δυσφορία της, είτε, πιθανότατα, επειδή δεν ήθελε να είναι παρούσα στα όσα θα ακουστούν εναντίον της και εναντίον της προσφυγικής πολιτικής –αποφεύγοντας το περσινό φιάσκο, όταν έπρεπε να υποστεί σαν σιωπηλή μαθητριούλα το μακροσκελές δημόσιο κήρυγμα του κ. Ζέεχοφερ- η Άνγκελα Μέρκελ έκανε γνωστό ότι δεν θα μεταβεί στο Μόναχο. Μια κίνηση που επιβεβαιώνει και επισήμως την κρίση στο γάμο μεταξύ των δύο συντηρητικών κομμάτων, παρά το γεγονός ότι, υποτίθεται, ότι η κυρία Μέρκελ συζήτησε το θέμα με τον κύριο Ζέεχοφερ και το αποφάσισαν από κοινού.

Με δεδομένο ότι στον ένα χρόνο που κύλησε από το προηγούμενο συνέδριο, η κατάσταση μεταξύ των δύο εταίρων έχει επιδεινωθεί, και αμφότερα τα κόμματα πιέζονται, πλέον, από την αυξανόμενη δημοτικότητα του ευρωφοβικού κόμματος «Εναλλακτική για τη Γερμανία», είναι βέβαιο ότι η ατμόσφαιρα στο Μόναχο θα είναι ακόμη πιο φορτισμένη.

Το AfD έχει καταγράψει εντυπωσιακές επιδόσεις στις πρόσφατες πολιτειακές εκλογές, σε διάφορα ομοσπονδιακά κριτήρια, ενώ σε εθνικό επίπεδο εμφανίζεται να αποσπά περίπου 12%. Ένα σημαντικότατο ποσοστό, που βάζει το κόμμα και με τα… δύο πόδια στην επόμενη Βουλή, «τρώγοντας» ψήφους και έδρες κυρίως από τον ευρύτερο χώρο της Δεξιάς, χωρίς, βέβαια, αυτό να σημαίνει ότι δεν θίγονται και οι Σοσιαλδημοκράτες (SPD).

Σε κάθε περίπτωση, η σταδιακή είσοδος της χώρας σε προεκλογικούς ρυθμούς, για τις γενικές εκλογές του ερχόμενου φθινοπώρου, είναι απίθανο να βοηθήσει να κατέβουν οι τόνοι, αλλά, μάλλον, το ακριβώς αντίθετο. Το πρόβλημα δε, για την κυρία Μέρκελ δεν περιορίζεται στους αδελφούς Χριστιανοκοινωνιστές, καθώς η γκρίνια έχει αρχίσει να φουντώνει και στους κόλπους των Χριστιανοδημοκρατών, οι οποίοι ανησυχούν για τη διολίσθηση των ποσοστών τους.

Βέβαια, το CSU παραμένει πρώτο στις δημοσκοπήσεις, και θεωρείται κάτι παραπάνω από απίθανο να χάσει τη πρωτιά στις εκλογές. Όμως, εξαιρετικά σημαντικό για το κόμμα θα είναι το εύρος της νίκης του, αν θα χρειαστεί –όπως διαφαίνεται- να αναζητήσει και πάλι κυβερνητικό εταίρο, μην καταφέρνοντας να διασφαλίσει αυτοδυναμία, αλλά και πόσο ισχυρό θα είναι στη Βουλή. Σήμερα, το CDU-CSU συγκυβερνά με το SPD από θέση ισχύος, με σημαντική διαφορά εδρών. Και όλοι μαζί, ελέγχουν με διευρυμένη πλειοψηφία τη Βουλή. Αν η ψαλίδα μεταξύ τους μειωθεί, αν η νέα κυβέρνηση συνασπισμού διαθέτει μικρότερη πλειοψηφία, η επόμενη θητεία της κυρίας Μέρκελ φαντάζει, από τώρα, ακόμη πιο δύσκολη. Αν, βέβαια, η ίδια αποφασίσει να παραμείνει στο τιμόνι, κάτι που δεν έχει ανακοινώσει ακόμη και αναμένεται να αποσαφηνίσει πριν τα τέλη της χρονιάς.