Στην υγειά σου, σύντεκνε Παντελή

Πίνω την ρακή σου και μπλιο διψώ…

“Όσο βαρούν τα σίδερα. Βαρούν τα μαύρα ρούχα”.

Γροικώ τον δάσκαλο τον Μουντάκη και πίνω την ρακή σου, φίλε Παντελή. Καλύτερο πράμα από την καλή τσικουδιά δεν υπάρχει. Στενάζω μόνο που δεν την απολαμβάνουμε παρεάκι στους Άρμενους στην Σητεία. Σε ευχαριστώ πολύ πάντως για τα πεσκέσια σου. Χαιρετίσματα και στους άλλους δύο φίλους μου. Τον Πετρή τον Κουρουπάκη στην Σητεία και στον Μιχαλιό στην Πλάτη, στον Άγιο Νικόλαο.

Με το καλό να ανταμώσουμε συντόμως στην μάνα Κρήτη.