Εκτός Swift το Ιράν
Έτσι γίνεται σχεδόν αδύνατη η διακίνηση χρήματος μέσω τραπεζών, από και προς τη χώρα, ενώ την ίδια ώρα οι Αμερικανοί σφίγγουν περαιτέρω το κλοιό απειλώντας ακόμη και την Ινδία με κυρώσεις, αν δεν σταματήσει να αγοράζει ιρανικό πετρέλαιο. Μια πολεμική σύρραξη, μία στρατιωτική επιχείρηση ή έστω μια απειλή πολέμου συναντώνται συχνά τα τελευταία χρόνια στις προεκλογικές εκστρατείες των Αμερικανών προέδρων. Άλλωστε, στους Αμερικανούς αρέσει να τους θυμίζουν ότι είναι η χώρα τους είναι υπερδύναμη, και η εικόνα ενός ισχυρού προέδρου είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την εκλογική νίκη. Φέτος, λοιπόν, ο στόχος για την επιβεβαίωση του λαβωμένου προεδρικού γοήτρου του Μπάρακ Ομπάμα είναι το Ιράν, και ακόμη και αν η χώρα δεν έχει την οικονομική πολυτέλεια να …ξανοιχτεί με μια στρατιωτική επιχείρηση, έχει τη δυνατότητα να την απειλήσει, και να στριμώξει όσο περισσότερο μπορεί, οικονομικά και διπλωματικά, τους …απείθαρχους Ιρανούς.
Δεν είναι τυχαίο ότι το θερμόμετρο στην Ουάσιγκτον κατά της Τεχεράνης έχει εσχάτως ανέβει επικίνδυνα, σε σημείο που άρθρο του έγκριτου πρακτορείου Bloomberg να υποστηρίζει ότι Αμερικανοί αξιωματούχοι απειλούν με κυρώσεις ακόμη και την Ινδία, μια ανερχόμενη δύναμη της Ασίας και έναν σημαντικό διπλωματικό και εμπορικό εταίρο των ΗΠΑ, για το θέμα του Ιράν.
Σύμφωνα με τη νέα αμερικανική νομοθεσία απειλείται με κυρώσεις οποιαδήποτε χώρα «πιαστεί» να έχει συναλλαγές με το Ιράν σε πετρέλαιο, από τις 28 Ιουνίου. Τα στοιχεία λοιπόν που έχει στα χέρια της η αμερικανική κυβέρνηση δείχνουν ότι η Ινδία, παρά τις προηγούμενες συστάσεις που έχει δεχτεί, εξακολουθεί να αγοράζει σημαντικές ποσότητες πετρελαίου από το Ιράν, τις οποίες αν δεν μειώσει δραστικά, τότε θα είναι ευάλωτη σε εμπορικές κυρώσεις από τις ΗΠΑ.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του δεύτερου εξαμήνου του 2011, η Ινδία υπήρξε ο τρίτος καλύτερος πελάτης των Ιρανών, μετά τους Κινέζους και τους Ιάπωνες, αγοράζοντας κατά μέσο όρο 328.000 βαρέλια ιρανικού αργού την ημέρα. Και η χώρα, αν και εμφανίζεται να έχει αγοράσει το τελευταίο διάστημα μικρότερες ποσότητες ιρανικού πετρελαίου, δεν φαίνεται για την ώρα διατεθειμένη να σταματήσει να αγοράζει πετρέλαιο από το Ιράν –τη δεύτερη μεγαλύτερη πετρελαιοπαραγωγική χώρα του ΟΠΕΚ- προκειμένου να καλύψει τις τεράστιες ενεργειακές της ανάγκες, οι οποίες προκύπτουν από τη ραγδαία αναπτυσσόμενη οικονομία της. Μάλιστα, έχει αφήσει να εννοηθεί ότι είναι πιθανόν να ξεκινήσει να πληρώνει τη Τεχεράνη σε χρυσό, καθώς το Ιράν αποφάσισε πρόσφατα να αρχίσει να δέχεται πληρωμή σε χρυσό, ή σε τοπικά νομίσματα ή ακόμη και σε είδος, αφού το εμπάργκο εμποδίζει τις συναλλαγές του σε ισχυρά νομίσματα.
Πάντως, ο κλοιός γύρω από τη Τεχεράνη σφίγγει συνεχώς. Και αυτό φαίνεται κι από την πολύ σημαντική, όσο και πρωτοφανή, απόφαση που ελήφθη από τη διοίκηση του Society for Worldwide Interbank Financial Telecommunication, και με την οποία από το Σάββατο το απόγευμα το Ιράν και το σύνολο των ιρανικών τραπεζών κλειδώνονται έξω από το σύστημα του Swift, που αποτελεί τον κορυφαίο οργανισμό που διαχειρίζεται όλες τις παγκόσμιες τραπεζικές συναλλαγές. Με τη κίνηση αυτή απομονώνεται πλήρως το χρηματοπιστωτικό σύστημα του Ιράν και γίνεται σχεδόν αδύνατη η διακίνηση χρήματος, από και προς τη χώρα, μέσω τραπεζικών καναλιών.
Βεβαίως, η απόφαση αυτή, που έρχεται σαν αποτέλεσμα των κυρώσεων που έλαβε η Ευρωπαϊκή Ένωση κατά της Τεχεράνης για το πυρηνικό της πρόγραμμα, δεν θα έχει δυσμενές συνέπειες μόνο για την πετρελαϊκή βιομηχανία της χώρας, και την οικονομία συνολικά, αλλά θα είναι βαρύ πλήγμα και για τους απλούς Ιρανούς. Και αυτό διότι η ιρανική διασπορά είναι πολυπληθής και σημαντική, και στηρίζει οικονομικά τους συγγενείς της που έχουν μείνει πίσω, συνεισφέροντας καθοριστικά στην επιβίωση τους.
Πάντως, η απόφαση του Swift έρχεται να προστεθεί στην απόφαση που είχαν λάβει τις τελευταίες εβδομάδες και σημαντικοί τραπεζικοί και επενδυτικοί όμιλοι της αραβικής χερσονήσου, και δη, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων να σταματήσουν επίσης να εξυπηρετούν εμπορικές συναλλαγές των Ιρανών, υπό το φόβο των αμερικανικών κυρώσεων. Γεγονός που επίσης δυσχέρανε σημαντικά το ιρανικό εμπόριο και τη δυνατότητα του να διασφαλίσει ξένο συνάλλαγμα.
