Συμφωνία Ελλάδας-Γαλλίας: Το «nein» του Βερολίνου το 2018

«Τώρα που τραβιούνται τα νερά, θα δούμε τι μαγιό φοράμε» λένε οι παλιοί χρηματιστές όταν έχει κρίση στο χρηματιστήριο. Κάτι τέτοιο συμβαίνει σε ό,τι αφορά στην ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας και με αφορμή την αμυντική συμφωνία με τη Γαλλία αλλά και την προμήθεια των 3+1 Belh@rra. Τώρα, και εξαιτίας μιας σειράς γεγονότων, αποκαλύπτεται ποιοι εμπόδιζαν επί χρόνια την προμήθεια νέου -και λελογισμένου κόστους- εξοπλισμού για την άμυνα της χώρας, παίζοντας το παιχνίδι της Τουρκίας.

Οι αποκαλύψεις διαδέχονται η μια την άλλη και προέρχονται από ανθρώπους που χειρίζονταν τα της ασφάλειας και άμυνας της πατρίδας μας τα προηγούμενα χρόνια, όπως ο Πάνος Καμμένος αλλά και κύκλοι του πρώην υφυπουργού Εθνικής Άμυνας Φ. Κουβέλη. Και ουσιαστικά επιβεβαιώνουν τα όσα γνώριζαν όσοι ασχολούνταν με τα του Πενταγώνου και είχαν γνώση των όσων συνέβαιναν την περίοδο ‘15-‘19.

Γυρνώντας στο 2018 και σύμφωνα με τα όσα είπε σε πρόσφατη συνέντευξη του στον ΣΚΑΪ ο τότε υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Καμμένος, το ΓΕΝ είχε εισηγηθεί την προμήθεια των γαλλικών φρεγατών ως των πλέον κατάλληλων για τις αμυντικές ανάγκες της χώρας και σε αυτό το πλαίσιο υπογράφηκε προοίμιο Συμφωνίας με την Γαλλία. Όπως υποστήριξε ο κ. Καμμένος, είχε εξευρεθεί και η φόρμουλα της χρηματοδότησης της αγοράς ύψους 2 δις., αφού ο Εμ. Μακρόν είχε δεχθεί να γίνει η αποπληρωμή μέσω της επιστροφής των ομολόγων στην Ελλάδα από την Ε.Ε.

«Είχαμε συμφωνήσει τα 2 δισ. ευρώ που θα δίναμε, ως μέρος των 6 δισ. που έπρεπε να επιστρέψει η Ε.Ε. στην Ελλάδα από τα ομόλογα, το μερίδιο της Γαλλίας να το κρατούσε η ίδια. Όμως στο Eurogroup η Γερμανία έβαλε βέτο στη χρηματοδότηση προβάλλοντας τις ελληνικές υποχρεώσεις βάσει των μνημονίων και «φρέναρε» την προμήθεια». Τα λεγόμενα Καμμένου επιβεβαίωσε και ο τότε αναπληρωτής υπουργός στο Άμυνας, συμπληρώνοντας ωστόσο ότι το 2020 ο Κ. Μητσοτάκης, όταν επανήλθε η δυνατότητα αγοράς των φρεγατών, είχε χαρακτηρίσει «μη συμφέρουσα» την γαλλική πρόταση.

Για να γυρίσουμε στον ρόλο της Γερμανίας, η λογική εξήγηση αφορά στις δικές της επιδιώξεις να μας πουλήσει γερμανικής προέλευσης οπλισμό, κι ας μην είχε κάποιο αντίστοιχο «προϊόν» πέραν των «παλιότερων» ΜΕΚΟ με τεχνολογία του ’90 αλλά και με το δέλεαρ της κατασκευής τους στα ελληνικά ναυπηγεία. Ωστόσο ένας κακοπροαίρετος θα μπορούσε να σκεφτεί και την εμπλοκή της Άγκυρας στο γερμανικό «στοπ», ίσως και με τις ευλογίες της Ουάσιγκτον εκείνη την περίοδο, καθώς προωθούνταν ως εναλλακτική και οι αμερικανικές φρεγάτες MMSC.

«Δεν στρέφεται κατά εταίρων» λέει τώρα η Γερμανία

Οι… μπανανόφλουδες που πετά το Βερολίνο στο δρόμο για τον εκσυγχρονισμό των ελληνικών Ε.Δ. είναι πολλές και διαχρονικές. Από τη δεκαετία του ’90, όταν υπήρχαν οι προϋποθέσεις για τη παραγωγή του ελληνικού άρματος μάχης «Κένταυρος» και παρότι θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως συνοδευτικό των ισχυρότερων γερμανικών Leopard εκείνοι το σταμάτησαν, τη δεκαετία του 2000 με τα περίφημα γερμανικά υποβρύχια 214, τη δεκαετία του 2010 όταν οι Γερμανοί ξαναπλόκαραν δυο φορές γαλλικά όπλα προς τη χώρα μας, τορπιλίζουν κάθε ελληνική προσπάθεια ενίσχυσης, όταν διαπιστώνουν ότι δεν ωφελούνται.

Και αναγκάζονται να υποχωρήσουν όταν επικρατούν ισχυρότερα συμφέροντα, κάτι που φαίνεται ότι συνέβη με την περίπτωση της προμήθειας των φρεγατών από τη Γαλλία, ως αποτέλεσμα ενός πλέγματος συμφωνιών σε αμυντικό και γεωπολιτικό επίπεδο, με αφετηρία τη συμφωνία ΗΠΑ-Βρετανίας-Αυστραλίας AUΚUS.

«Η γερμανική κυβέρνηση έλαβε γνώση της συμφωνίας μεταξύ Γαλλίας και Ελλάδας για τη δημιουργία στρατηγικής εταιρικής σχέσης και συνεργασίας στην πολιτική ασφάλειας και άμυνας. Πρόκειται για μια διμερή συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Γαλλίας, η οποία περιέχει σαφείς αναφορές στην ιδιότητά τους ως κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ και δεν στρέφεται εναντίον άλλων εταίρων» ήταν το γερμανικό «ΟΚ» δια στόματος του εκπροσώπου του γερμανικού ΥΠΕΞ.