ΣΥΡΙΖΑ: Μπροστάρης στη λύση ή… μέρος του προβλήματος;

Η Ελλάδα κυριολεκτικά έχει γίνει παρανάλωμα του πυρός και το επιτελικό κράτος του κ. Μητσοτάκη αποδείχθηκε στην πράξη ότι είναι ανίκανο να ανταποκριθεί στην κρισιμότητα της κατάστασης.

Παρά τα όσα έλεγε πανηγυρικά στα μέσα Ιουνίου η πολιτική ηγεσία του υπ. Προστασίας του Πολίτη, για το ζήτημα της πυροπροστασίας της χώρας και το πόσο προετοιμασμένοι είμαστε, η κυβέρνηση φέρει τεράστιες πολιτικές ευθύνες για την οικολογική καταστροφη που δυστυχώς είναι ακόμη σε εξέλιξη και τις περουσίες που έχουν χαθεί.

Και αυτό γιατί, παρά την αυτοθυσία χιλιάδων πυροσβεστών και εθελοντών, η φυσική και η πολιτική τους ηγεσία φάνηκε ανεπαρκής στον συντονισμό των δυνάμεων και το μόνο που λειτούργησε τελικά ήταν το 112 και οι ανακοινώσεις του περί εκκενώσεων περιοχών.

Από τις αντιδράσεις της κοινωνίας φαίνεται ότι η ανοχή της έλαβε τέλος απέναντι στην κυβέρνηση και το ζήτημα πλέον είναι πως θα εκφραστεί πολιτικά και εκλογικά η οργή του κόσμου.

Η κυβέρνηση προσπαθεί εναγωνίως να σβήσει όχι τις φωτιές, αλλά τις ευθύνες της, καλλιεργώντας σενάρια αποσταθεροποίησης και πολιορκίας, απο αόρατους εχθρούς.

Το ενδιαφέρον ειναι ότι η αντιπολίτευση και ιδίως η αξιωματική προς το παρόν κρατά χαμηλούς τόνους, σε αντίθεση με την πολιτική τυμβωρυχίας της Ν.Δ. και του κ. Μητσοτάκη ως αξιωματική αντιπολίτευση, το 2018.

Ο Αλέξης Τσίπρας, ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τηρεί στάση ευθύνης απευθύνοντας μήνυμα ενότητας των πολιτών απέναντι στα μέτωπα της φωτιάς.

Ωστόσο, την ίδια ώρα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και όχι μόνο, διαμορφώνεται ένα επικίνδυνο κλίμα χρυσαυγίτικης και ακροδεξιάς προσέγγισης εναντίον της πολιτικής και των κοινοβουλευτικων κομμάτων, εξαιτίας της ανικανότητας του κράτους να διαχειριστεί μείζονες κρίσεις.

Απέναντι λοιπόν στο ενδεχόμενο σενάριο ενίσχυσης της ακροδεξιάς, η αντιπολίτευση και ιδίως ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να καταθέσει ένα αξιόπιστο σχέδιο εναλλακτικής προοδευτικής διακυβέρνησης και μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες και σκληρή κριτική να ανατρέψει το σκηνικό πολιτικής ανικανότητας και παρακμής της νεοφιλελεύθερης Δεξιάς του κ. Μητσοτάκη.

Διαφορετικά θα είναι συνυπεύθυνη στο πρόβλημα, αντί να είναι η λύση.