ΣΥΡΙΖΑ: Ομολογούν ότι υπονόμευσαν τον Αλέξη οι υβριστές του
Την ευκαιρία να «ξεσπαθώσουν» κατά του Τσίπρα, στο όνομα του οποίου όμνυαν μέχρι και πριν μερικούς μήνες, βρήκαν διάφοροι… αριστεροί, χαρακτηριστικοί εκπρόσωποι της Gauche Caviar, της «Αριστεράς του Χαβιαριού» όπως περιέγραφαν οι Γάλλοι το ’80 κάποιους σοσιαλιστές που υπερασπίζονταν από καθ’ έδρας την εργατιά και το προλεταριάτο, χωρίς να έχουν την παραμικρή σχέση μαζί τους.
Αυτοί, που αν δεν ήταν ο Τσίπρας δεν θα τους γνώριζε ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας τους, κατά παράφραση της ρήσης του αείμνηστου Κατσιφάρα, ήταν οι «αναμάρτητοι» που πέταξαν πρώτοι τον λίθο του αναθέματος στον αναμορφωτή του κόμματος και στον βασικό λόγο που συντελέστηκε το «πρώτη φορά Αριστερά».
Τώρα θυμήθηκαν πως είχε φτιάξει αυλή και είχε… νταραβέρια με το «σκοτεινό διαδίκτυο», τώρα βγαίνουν και λένε πως έχει ευθύνες γιατί δεν ανακατεύτηκε στα εσωκομματικά «σπάζοντας» την επιβεβλημένη ουδετερότητα ως πρώην πρόεδρος, τώρα από ηγέτης και διορατικός πολιτικός έγινε ρίψασπις, άλαλος και… ταβλαδόρος.
Αν η χώρα βρισκόταν υπό κανονικές συνθήκες τα τελευταία χρόνια, τις τηλεοπτικές «σοφίες» που εκστομίζουν σήμερα οι πρωτοκλασάτοι του ΣΥΡΙΖΑ από τα στασίδια τους στα κανάλια και αναπαράγονται ολημερίς στο διαδίκτυο, για τον νέο πρόεδρο, τα εσωτερικά του κόμματος και τον ιδεολογικό προσανατολισμό του, θα τις έλεγαν σε καφενεία και σε δημοτικούς κινηματογράφους μεταξύ συγγενών και φίλων, ανάμεσα σε τσίπουρα και στραγάλια. Γιατί αυτή ήταν η εικόνα του παλιού ΚΚΕ Εσωτ., του Συνασπισμού και του ΣΥΡΙΖΑ μέχρι το 2012, όταν κλήθηκε από την ιστορία να πρωταγωνιστήσει στην πολιτική σκηνή της χώρας με πρόεδρο τον Αλέξη Τσίπρα.
Κάπως έτσι οι «πρωτοκλασάτοι» έγιναν βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης αρχικά, και μετά υπουργοί και υφυπουργοί, κυβερνητικοί βουλευτές και ευρωβουλευτές με ισχύ και επιρροή και με την εντολή του ελληνικού λαού να αλλάξουν τα πράγματα στη χώρα.
Το τι κατάφεραν με αυτά τα «εργαλεία» στα χέρια τους την περίοδο 2015-19 είναι άλλη συζήτηση. Αυτό που μένει, είναι πως σήμερα εμφανίζονται αχάριστοι και αγνώμονες αμφισβητώντας τον Τσίπρα, που τους έδωσε την ευκαιρία να εκλεγούν, να εκπροσωπήσουν την κοινωνία και να δοκιμάσουν, έστω, να προσφέρουν κάτι στον τόπο.
Αντί να επιδοθούν σε μια αυτοκριτική και μια ενδοσκόπηση, αντί να δουν πως χειρίστηκαν χαρτοφυλάκια και εσωκομματικά ζητήματα σε βάρος της κυβερνησιμότητας του ΣΥΡΙΖΑ, έρχεται ο Τσακαλώτος και εξαντλεί την αυτοκριτική του στο «δεν μίλησα ενώ έβλεπα πως δεν πάμε καλά», βγαίνει ο Σκουρλέτης και θυμάται πως ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είχε φτιάξει μια ομάδα τρολ που κινούνταν στο σκοτεινό διαδίκτυο, και μετά ο Φίλης για να πει για τον «αρχηγισμό του Τσίπρα», που του έδωσε την ευκαιρία να εφαρμόσει μια ουσιαστική μεταρρύθμιση στη δημόσια εκπαίδευση αλλά τελικά όλοι τον θυμούνται για το «μπάχαλο» που προκάλεσε στις σχέσεις Εκκλησίας-Κράτους.
Καλύτερος όλων ο ευρωβουλευτής Κούλογλου, ο οποίος μιλώντας στο Πρώτο Θέμα (!) χαρακτηρίζει τον Τσίπρα… ταβλαδόρο, που ρίχνει τα ζάρια και «κάνει κινήσεις που καμιά φορά του βγαίνουν, καμιά δεν του βγαίνουν, ανάλογα με το τι ζαριά θα ρίξει. Αυτός είναι ο Τσίπρας, πολύ καλός ταβλαδόρος». Τάδε έφη ο ανεξάρτητος ευρωβουλευτής που από τα πανάκριβα ντοκιμαντέρ με τη χαμηλή τηλεθέαση στη δημόσια ΕΡΤ θα πάρει σύνταξη από την ευρωβουλή, που δεν τον ενοχλούσε η αναφορά «Βόρεια Κύπρος» για τα κατεχόμενα και που παραδέχθηκε πως κάτι είχε ακούσει για την υπόθεση Γεωργούλη αλλά το πήρε στο… μαξιλάρι του.
Τελικά μάλλον δίκιο έχουν όλοι τους, ο Τσίπρας φταίει που παραιτήθηκε αναλαμβάνοντας την ευθύνη για λογαριασμό τους και έμειναν αυτοί, αντί να γίνει το ανάποδο.
