Συρρίκνωση ρεκόρ για την Ευρωζώνη – Στον… ύπνο τους οι πολιτικές κυβερνήσεις

Τα μηνύματα ήταν όλα εκεί, δεδομένου πως η μία μετά την άλλη οι οικονομίες της Ευρώπης ανακοινώνουν σημαντική έως δραματική υποχώρηση τους με φόντο τις συνέπειες της πανδημίας Όμως, τα σημερινά στοιχεία από την Eurostat επιβεβαιώνουν και με τη… βούλα τη σοβαρότητα της κατάστασης, η οποία ξεπερνά κατά πολύ οποιαδήποτε άλλη κρίση είχε βιώσει μέχρι σήμερα η ευρωοικογένεια.

Κατά 3,8% υποχώρησε το ΑΕΠ της Ευρωζώνης για το πρώτο τρίμηνο του έτους, ένα ποσοστό που συνιστά την μεγαλύτερη μέχρι σήμερα υποχώρηση του δείκτη από τότε που ξεκίνησε η καταγραφή των στοιχείων του, το 1995. Πρόκειται δε, για προκαταρκτικά στοιχεία, καθώς υπάρχουν οι φόβοι ότι τα τελικά μπορεί να είναι και χειρότερα!

Το νούμερο αυτό αποτυπώνει το εύρος και το βάθος της ζημιάς που έχει προκαλέσει η πανδημία στην πραγματική οικονομία της Ευρώπης. Μπορεί δε, οι θεσμοί των Βρυξελλών να αντλούν μια μικρή ικανοποίηση από το γεγονός ότι το αντίστοιχο πλήγμα για τις ΗΠΑ ήταν χειρότερο, με τα στοιχεία να δείχνουν υποχώρηση του αμερικανικού ΑΕΠ κατά 4,8%, όμως καλό είναι να θυμούνται πως ακριβώς για το λόγο αυτό οι Αμερικανοί έχουν δρομολογήσει σημαντικότατα μέτρα στήριξης, τόσο σε επίπεδο κυβέρνησης όσο και επίπεδο Fed.

Η πολιτική Ευρώπη αντιστοίχως δρομολόγησε ένα πακέτο… ημίμετρων που είναι απίθανο να μπορέσουν να βοηθήσουν το ευρωσύστημα να ορθοποδήσει, ενώ ακόμη… συζητούν το περιεχόμενο του περίφημου Ταμείου Ανάκαμψης για τη στήριξη των οικονομιών την επόμενη ημέρα της πανδημίας. Και επειδή όταν οι Ευρωπαίοι συζητούν, συζητούν και ξανασυζητούν το αποτέλεσμα συνήθως είναι… μια τρύπα στο νερό, αντιστοίχως και οι προσδοκίες για το Ταμείο είναι χαμηλές.  

Υπάρχει βέβαια και η ΕΚΤ, που σε λίγες ώρες θα ανακοινώσει τις αποφάσεις της τρέχουσας συνεδρίασης της. Αλλά ποιον και τι να πρωτοσώσει η ΕΚΤ!

Άλλωστε, μόλις προ ημέρων η Κριστίν Λαγκάρντ προειδοποίησε ανοιχτά τους Ευρωπαίους ηγέτες ότι είναι πιθανόν να βρεθούν αντιμέτωποι με μια ύφεση της τάξεως του 15% για τη φετινή χρονιά, όμως για την ώρα η ανησυχία τους δεν μεταφράζεται σε γενναία και δυναμικά μέτρα για τη στήριξη των οικονομιών σε συλλογικό επίπεδο. Η κάθε χώρα κάνει ότι μπορεί μεμονωμένα, με βάση τα δικά της οικονομικά δεδομένα και χαράσσει και τη δική της στρατηγική για την άρση του lockdown.