Τα δύο “γιατί” του ΚΙΝΑΛ για το C4i

“Η Δικαιοσύνη οφείλει να είναι τυφλή και όχι μονόφθαλμη. Δεν είμαστε διατεθειμένοι να ανεχθούμε κανένα παραθεσμικό σύστημα που πλήττει τη Δικαιοσύνη και τη Δημοκρατία. Οι πολίτες πρέπει να αισθάνονται βέβαιοι ότι το Κράτος Δικαίου λειτουργεί και πως όποιος έχει βάλει «το δάχτυλο στο μέλι θα τιμωρηθεί” τονίζουν πηγές του Κινήματος Αλλαγής σχετικά με την υπόθεση προμήθειας του συστήματος ασφαλείας C4i για του Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004.

“Ζητήσαμε -λένε από την Χαριλάου Τρικούπη- και επιμένουμε να απαντηθούν συγκεκριμένα ερωτήματα σε σχέση με τον επιλεκτικό χειρισμό των δικογραφιών, σημειώνοντας “Η Κυβέρνηση δεν έχει ακόμα απαντήσει. Αντί γι αυτό, με τη χθεσινή θλιβερή ανακοίνωση , διολισθαίνει σε πολύ σοβαρό θεσμικό ατόπημα, βάζοντας , με δική της ευθύνη, στο «κάδρο» τον ΠτΔ”.

Το ΚΙΝΑΛ σημειώνει ότι:

– Το υπ’ αριθ. 1732/2017 βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών, εκδόθηκε στα τέλη Οκτωβρίου 2017. Αντικείμενό του είναι οι τροποποιήσεις της αρχικής συμφωνίας που επέτρεψαν την -τμηματική αρχικά- παράδοση υποσυστημάτων του C4I και τελικά διευκόλυναν τη διεκδίκηση από την αμερικανική εταιρεία SAIC και τον υπεργολάβο της, SIEMENS, της αμοιβής για το σύνολο του πακέτου (το οποίο, σημειωτέον, δεν χρησιμοποιήθηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες λόγω τεχνικών προβλημάτων).

– Με το επίμαχο βούλευμα παραπέμπονται σε δίκη μη πολιτικά πρόσωπα (στελέχη της SIEMENS και της SAIC, καθώς και κρατικοί αξιωματούχοι) για πράξεις που περιλαμβάνουν -μεταξύ άλλων- τη δωροδοκία και τη διακίνηση “βρώμικου χρήματος”

– Η δίκη των μη πολιτικών προσώπων έχει ήδη ξεκινήσει στο αρμόδιο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Αθηνών.

– Το βούλευμα δεν θέτει στο στόχαστρό του την αρχική σύμβαση μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της εταιρείας SAIC (με υπεργολάβο τη SIEMENS) που υπογράφηκε το 2003. Το αντίθετο: Το βούλευμα ρητώς αναφέρει ότι η ζημία των 147 εκ. € προκλήθηκε από την μεταγενέστερη απόφαση των Υπουργών της Κυβέρνησης Κ. Καραμανλή να τροποποιήσουν την αρχική σύμβαση, απαλείφοντας θετικές ρήτρες υπέρ του Δημοσίου που αυτή περιείχε, για να μπορέσουν εν τέλει να παραλάβουν ανεπιφύλακτα το σύστημα C4I παρά την τεχνική του ακαταλληλότητα.

– Η Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής (2010-2011) παρέπεμψε τη διερεύνηση της όλης υποθέσεως στη Δικαιοσύνη, κατά τον λόγο της αρμοδιότητάς της, για την απόδοση ενδεχόμενων ποινικών ευθυνών σε πολιτικά πρόσωπα. Από εκείνο το σημείο και μετά, εφ’ όσον η Δικαιοσύνη ανεύρισκε ενδεχόμενη εμπλοκή πολιτικών προσώπων σε εκκρεμή υπόθεση, θα έπρεπε να αποστείλει “αμελλητί” (άρθρο 86 Συντάγματος) τη δικογραφία στη Βουλή για να αποφασισθεί η κίνηση ή μη ποινικής δίωξης. Κάτι τέτοιο, εν προκειμένω, ουδέποτε συνέβη.

Εν κατακλείδι για το ΚΙΝΑΛ προκύπτουν 2 κρίσιμα ερωτήματα:

– γιατί δεν γνωστοποιήθηκε στη Βουλή η υπόθεση, την ώρα που υπάρχει ευθεία και ρητή αναφορά σε πολιτικά πρόσωπα, όχι σε μαρτυρίες “κουκουλοφόρων” μαρτύρων, αλλά σε επίσημο δικαστικό βούλευμα;

– γιατί από τη μία η Αρχή Καταπολέμησης Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες αρκείται να χρησιμοποιεί ως αφετηρία δημοσιεύματα εφημερίδων ή φληναφήματα ενός καταδίκου και από την άλλη αγνοεί προκλητικά ένα επίσημο βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών;