Τα μικρά διαμαντάκια των μικρογράφων της λογοτεχνίας μας
ΜΕΤΡΟ ΣΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ.
ΤΕΛΟΣ καλό (όλα καλά) για το πιο σύντομο ανέκδοτο των τελευταίων δεκαετιών. ΑΣ ΜΗΝ αντικατασταθεί από το: “3η τετραετία Μητσοτάκης”
“ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΟΣΑ ΚΑΤΗΓΓΕΙΛΕ Η, επίσης μπατσίνα, ΣΥΖΗΓΟΣ, από το 2016 έως το 2024 ο κατηγορούμενος αστυνομικός φρουρός της βουλής των Ελλήνων, την ανάγκαζε με τη χρήση σωματικής βίας να ασελγεί στα παιδιά τους – 2 αγόρια, ηλικίας 14 ετών και 2 ετών και 3 κορίτσια ηλικίας 13 ετών, 9 ετών και 12 ετών – ενώ αυτός παρακολουθούσε ή συμμετείχε σε αυτές”.
“ΕΠΙΣHΣ, ο κατηγορούμενος αστυνομικός φρουρός της βουλής των Ελλήνων, φέρεται να ασελγούσε στις τρεις κόρες του από την ηλικία των 5 ετών και έπειτα, ενώ όσο μεγάλωναν έρχονταν και σε συνουσία μαζί τους. Τέλος, κατηγορείται ότι ανάγκαζε και το γιο του να έρχεται σε σεξουαλική επαφή με τις αδερφές του.”
ΥΠΟΨΙΑΖΕΣΑΙ ότι υποψιάζομαι; Όποια κι όση σωματική και ψυχολογική βία να σου ασκήσει κάποιος είναι αδύνατον να σε αναγκάζει, χρόνια … ολόκληρα, να ασελγείς στα ανήλικα παιδιά σου.
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΚΙΝΕΙΤΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΠΡΟΣ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ. ΤΟ ΧΑΛΕΠΙ μας στα χέρια τζιχαντιστών!
Η ΟΜΑΔΑ Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ καταλαμβάνει την ιστορική πόλη της Αντολής, η οποία βρίσκεται ανάμεσα στους ποταμούς Ευφράτη και Ορόντη και διαρρέεται από τον μικρό ποταμό Κουέικ (αρχαίος Χάλος).
ΤΖΙΧΑΝΤΙΣΤΕΣ γύρω από τον κεντρικό λόφο του Αγίου Συμεών του ερημίτη, του χριστιανού μοναχού του 5ου αιώνα μ.Χ. που μόναζε στην περιοχή εκεί όπου βρισκόταν η αρχαία ακρόπολη. Λίγο θέλω να πάω να πολεμήσω δίπλα στον φίλο – Ρώσο δικτάτορα Άσαντ, τον οποίο και προτιμώ σε σχέση με τους ντζιχαντιστάς που δεν διστάζουν να καταστρέψουν ότι αρχαίο θησαυρό βρούν μπροστά τους.
ΠΛΗΡΗΣ ΗΜΕΡΩΝ, 94 ετών έφυγε χθες ο πεζογράφος και στρατιωτικός ιατρός Ηλίας Χ. Παπαδημητρακόπουλος, ένας σπουδαίος συγγραφέας. Τον είχα γνωρίσει από τον επίσης Πυργιώτη, τον μακαριστό φίλο μου θετρικό συγγραφέα, Μπάμπη Τσικλιρόπουλο, πολύ πριν αρχίσει να αρθρογραφεί στην Ελευθεροτυπία,
ΑΝΗΚΕ ΣΤΗ ΣΧΟΛΗ ΤΩΝ ΜΙΚΡΟΓΡΑΦΩΝ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ ΜΑΣ, μαζί με τους συγκαιρινούς του, τον Γιώργο Ιωάννου και τον Ε. Χ. Γονατά. Ο ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ έγραφε μικρά πεζά που είναι συχνά δύσκολο να τα τοποθετήσεις, ανάμεσα στην ανάμνηση, τη μικρή μυθοπλασία και το δοκίμιο ή, σωστότερα, κινούνται ελεύθερα μέσα σε αυτό το φάσμα, το καθένα με άλλη δόση από τα τρία γένη. Σε αυτά, η ζωή και η τέχνη γίνονται ένα. Και το μικρό αποκτά σημασία μεγάλου.
ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΘΑΥΜΑΣΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ, γλυκός, καλοσυνάτος, γελαστός, φωτεινός. Σαν τα κείμενα του και αυτός, ένα μικρό διαμάντι.
ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ: Οδοντόκρεμα με χλωροφύλλη. Θεσσαλονίκη, Τραμ, 1973. Αναφορές στο έργο του πεζογράφου Νίκου Καχτίτση. Αθήνα, ιδιωτική έκδοση, 1974. Θερμά θαλάσσια λουτρά. Θεσσαλονίκη, Εγνατία, 1980. Επιστολαί προς μνηστήν (με τον Ηλία Πετρόπουλο). Αθήνα, Γράμματα, 1980. Παρακείμενα (δοκίμια). Αθήνα, Κέδρος, 1983. Βουστροφηδόν (δοκίμια). Αθήνα, Ύψιλον, 1987. Ο γενικός αρχειοθέτης. Αθήνα, Κείμενα, 1989. Επί πτίλων αύρας νυχτερινής (πέντε κείμενα για τον Παπαδιαμάντη). Αθήνα, Νεφέλη, 1992. Α/Π Ελένη. Πάτρα, Δήμος Πατρέων, 1994. Ροζαμούνδη. Αθήνα, Νεφέλη, 1995. Τόποι τέσσερεις. Αθήνα, Στιγμή, 1996. Αποκείμενα (δοκίμια). Αθήνα, Νεφέλη, 2000. Τόποι τέσσερεις συν τρεις. Αθήνα, Στιγμή, 2001. Ο οβολός και άλλα διηγήματα. Αθήνα, Νεφέλη, 2004. Ο θησαυρός των Αηδονιών. Αθήνα, Γαβριηλίδης, 2009. Συγκοπή πλατάνου. Αθήνα, Γαβριηλίδης, 2010.
