Διακοπές;
Διαβάζω σε ρεπορτάζ των τελευταίων ημερών ότι όλο και λιγότερες Έλληνες έχουν πια τη δυνατότητα να φύγουν για διακοπές έστω και για μια εβδομάδα; Πώς να φύγουν δηλαδή; Το κόστος και για τον πιο «απλό» σχεδιασμό είναι εντελώς απαγορευτικό.
Aπλό σχεδιασμό εννοώ να μην υπάρχει περίπτωση μετακίνησης με καράβι, γιατί τα ναύλα ακόμη και σε κοντινούς προορισμούς κοστίζουν ακριβά.
Και με το αυτοκίνητο όμως οι μετακινήσεις δεν είναι καθόλου εύκολες με τα πανάκριβα καύσιμα και τα βάρβαρα διόδια.
Από την άλλη, τα ρεπορτάζ των ημερών στα κανάλια μας έχουν τρελάνει να ρωτούν τους τουρίστες αν έχουν έρθει «στην ωραιότερη χώρα του κόσμου», αν τους αρέσει ο «μουζάκα» και το σουβλάκι και αν αισθάνονται κάπως, που βλέπουν από κοντά τον Παρθενώνα.
Είπε η κυβέρνηση ότι πλάκωσαν πολλοί τουρίστες και τα παπαγαλάκια των καναλιών το ξεκόλιασαν το θέμα.
Η γελοιότητα δεν είναι καθόλου δύσκολη υπόθεση.
Έτσι κι αλλιώς, τα κανάλια δεν παίζουν ειδήσεις, προπαγάνδα κάνουν, λες και απευθύνονται σε κάφρους.
Ένα δύσκολο καλοκαίρι ταξιδεύει με ένα πολύ δύσκολο τρόπο. Ποτέ πριν οι πολίτες αυτής της χώρας δεν γνώρισαν παρόμοια κατάσταση.
Ο Ιούλιος είναι ένας καυτός μήνας. Ζεματάνε οι φόροι από τις νέες δηλώσεις (για τα εισοδήματα του 2013) και καπάκι έρχονται και οι φόροι για τα ακίνητα.
Φόροι χωρίς αναπνοή.
Ένα κράτος παγιδευμένο στην ανικανότητα αυτών, που νομίζουν ότι το κυβερνούν. Έτσι, κάθε τόσο συσκέπτονται εκτάκτως ο Σαμαράς με τον Βενιζέλο και χέστηκε η φοράδα στ’ αλώνι…