Tαμείο Ανάκαμψης: 1,8 δισ. σε 41 τυχερούς
Την μερίδα του λέοντος έχουν πάρει για την ώρα σαράντα και μία επιχειρήσεις από τα Ταμείο Ανάκαμψης και μιλάμε για ένα ποσό της τάξεως του 1,8 δισεκατομμύρια ευρώ σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία που κατατέθηκαν στην βουλή και στην Διαρκή Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων, από τον Αναπληρωτή Υπουργό Οικονομικών Θεόδωρο Σκυλακάκη στο πλαίσιο του Σχεδίου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας.
Από την πρώτη μέρα που στην Ευρώπη πήραν την στρατηγική απόφαση -μετά από πολλά πισωγυρίσματα- να δημιουργήσουν αυτό το νέο αναπτυξιακό πυλώνα ως απάντηση στην απώλεια εσόδων για κράτη, επιχειρήσεις, αυτοαπασχολούμενους, μισθωτούς και συνταξιούχους από την υγειονομική κρίση και τα παρατεταμένα κλεισίματα της αγοράς, είχαμε επισημάνει πως το συνολικό πακέτο στήριξης ήταν κατώτερο των περιστάσεων και σε Ευρωπαϊκό επίπεδο και σε εθνικό επίπεδο.
Ένα πακέτο που κατ’ ουσίαν αφήνει έξω τους μικρούς και εκτός τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους, λες και αυτοί δεν πλήρωσαν το μάρμαρο της νέας κρίσης. Από την μια λοιπόν η ατολμία της Ευρώπης να ξεπεράσει τις αγκυλώσεις της και την γραφειοκρατική δυστοκία των Βρυξελλών, και από την άλλη η επικοινωνιακή διάθεση για την διαχείριση του ζητήματος από την πλευρά του Μεγάρου Μαξίμου, έφεραν τις γνωστές χρονικές καθυστερήσεις και την αδυναμία πολλών να ενταχθούν στο πρόγραμμα. Σε ένα φλερτ με μεγάλους ομίλους και την εκπεφρασμένη στρατηγική της αντίληψης η στήριξη σε λίγους και εκλεκτούς, τα πρώτα χρήματα στην χώρα έφτασαν με καθυστέρηση ενάμιση έτους και φυσικά όχι στο βάθους του ποσού που τα γνωστά παπαγαλάκια της αγοράς διατυμπάνιζαν.
Ο χορός των δισεκατομμυρίων που θα έπεφταν στην αγορά και μοχλευμένα με την σειρά τους θα μας έστελναν σε ένα μίνι οικονομικό… παράδεισο, αποδείχθηκαν φρούδες ελπίδες. Για την ώρα από τα στοιχεία για το πρόγραμμα «Ελλάδα 2.0» έχουν υποβληθεί 210 επενδυτικά σχέδια, με ένα προϋπολογισμό από το Ταμείο Ανάκαμψης της τάξης των 3,48 δισεκατομμυρίων ευρώ. Το ποσό αυτό στο βάθος του χρόνου θα περιλαμβάνει και από πλευράς επενδυτών άλλα δυο δισεκατομμύρια ευρώ ως ίδια συμμετοχή και από την πλευρά τραπεζών με την μορφή δανείων προς τους επενδυτές άλλα 2,74 δισεκατομμύρια ευρώ. Τα σχέδια αυτά είναι στην διαδικασία της επεξεργασίας και μιλάμε για τα εκκρεμή 169 που βρίσκονται σε διάφορες φάσεις της διαδικασίας.
Είχαμε εγκαίρως ξεκαθαρίσει από τα τέλη της άνοιξης πως η διαδικασία πάει με αργούς ρυθμούς και παράλληλα είχαμε επισημάνει τις ενστάσεις των Βρυξελών για την κατεύθυνση των χρημάτων, ξεκαθαρίζοντας πως το τοπίο αλλάζει και η επόμενη δόση πάει για το καινούργιο χρόνο προς τριώδιο μεριά και πως τα χρήματα που θα έρχονταν (μιλάμε πάντα για τον κυρίως όγκο) μετατίθενται για το μέλλον και μάλιστα με αστερίσκους. Στο πρωτοσέλιδο της one VOICE με τίτλο: «Οι Βρυξέλες «παγώνουν» το Ταμείο Ανάκαμψης» στις 12 Μαΐου ημέρα Πέμπτη, είχαμε επισημάνει τα μελλούμενα και η κατάθεση τώρα των στοιχείων στην αρμόδια οικονομική επιτροπή της βουλής δικαιώνει το ρεπορτάζ μας. Οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις μένουν εκτός αυτού του σχεδιασμού, καθώς από τις τράπεζες είναι δύσκολο να δανειοδοτηθούν, την αναγκαία ρευστότητα ιδίων κεφαλαίων δεν την διαθέτουν και από την αρχή δεν βρέθηκαν στο μάτι του σχεδιασμού.
Από τα 41 σχέδια που έχουν πάρει την μορφή των συμβάσεων, το 43% αφορά την «πράσινη
μετάβαση» και το υπόλοιπο ποσοστό τους τομείς του «Ψηφιακού Μετασχηματισμού», της
«Καινοτομίας, Έρευνας και Ανάπτυξης» και της «Εξωστρέφειας» . Το επιτόκιο μεσοσταθμικά για τις δανειακές συμβάσεις ανέρχεται στο 1,1% και η διάρκεια της αποπληρωμής τους είναι στα έντεκα χρόνια. Σύμφωνα με τα στοιχεία τα επενδυτικά σχέδια που βρίσκονται υπό εξέταση και αφορούν μεσαίες και μικρές επιχειρήσεις είναι 112 τον αριθμό και αφορούν τομείς όπως ο τουρισμός, το εμπόριο, οι κατασκευές, η ενέργεια, οι μεταφορές σε ένα πακέτο που αγγίζει το ύψος του 1,72 δισεκατομμυρίων ευρώ. Αν δούμε όμως των αριθμό 112 αιτήσεων στο σύνολο των χιλιάδων μεσαίων και μικρών επιχειρήσεων στην χώρα μιλάμε κυριολεκτικά για μια σταγόνα στον ωκεανό. Άλλο τα πραγματικά στοιχεία και η αλήθεια που αυτά κομίζουν και άλλο η επικοινωνιακή τακτική που στο βάθος του χρόνου δεν έχει τίποτα ουσιώδες να προσφέρει.
