ΤΧΣ: «Παίζει με τη φωτιά στην Attica Bank
Αναβλητικότητα, που στο τέλος μπορεί να οδηγήσει σε τραγικό αδιέξοδο, διακρίνει τις διαδικασίες γύρω από την εξεύρεση λύσης για την Attica Bank. Πρόκειται για «καυτή πατάτα», με τακτικές που παραπέμπουν σε μετάθεση ευθυνών, είτε γιατί το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας δεν μπορεί να καταλήξει σε απόφαση λόγω διαφωνιών, είτε επειδή επικρέμαται ο φόβος των ποινικών ευθυνών στο μέλλον;
Απάντηση προς το παρόν δεν μπορεί να δοθεί. Παρά το γεγονός ότι, ήδη, έχει κυλήσει περισσότερο από μία εβδομάδα μετά την ανακοίνωση της τράπεζας ότι, αρχίζουν διαπραγματεύσεις με το Ellington Group, που έχει ανακοινωθεί ως προτιμητέος επενδυτής, έκτοτε ουδέν νεότερο!
Αντιθέτως, φαίνεται ότι το ξένο fund θέτει μια σειρά προαπαιτούμενα, που δύσκολα μπορούν να γίνουν δεκτά ακόμη και από τη σημερινή διοίκηση της τράπεζας. Για τον λόγο αυτό και τις τελευταίες ώρες κυκλοφορεί η πληροφορία ότι, ζητήθηκε και από έτερο εκ των διεκδικητών να καταθέσει προτάσεις, με σαφή στόχο την αποτροπή της κατάρρευσης της όλης διαδικασίας. Έτσι εισέρχεται στο «παιχνίδι» και η Bain Capital.
Μπορεί, όμως, μια λύση ανάγκης να αποτρέψει το ναυάγιο της εξεύρεσης στρατηγικού επενδυτή; Η απάντηση δεν είναι απλή, αφού πίσω από τη δυστοκία βρίσκεται το τεράστιο κεφαλαιακό άνοιγμα της Τράπεζας. Το ερώτημα, στην… αργκό, είναι απλό: «Ποιος πληρώνει τον μουντζούρη;». Όπου «μουντζούρης», ας υπολογίζονται μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια, οι «άσπονδοι φίλοι» της διοίκησης της Attica Bank τα ανεβάζουν στο μισό δισ. ευρώ!
Ποιος έχει τα «κότσια» να αναλάβει αυτό το βάρος και με ποιο τίμημα; Η διοίκηση του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας -που θεσμικά θα μπορούσε να παρέμβει- δεν βιάζεται, ενώ η αντιμετώπιση του προβλήματος επείγει. Διότι ναι μεν μπορεί το ΤΧΣ να έχει τη διάθεση να «βάλει» το 68% των κεφαλαίων για την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου και τη σωτηρία της τράπεζας, αλλά τα μέλη της διοίκησής του γνωρίζουν ότι, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά.
Διότι, αν στη συνέχεια προκύψει παρέμβαση της DG Comp (Επιτροπής Ανταγωνισμού της Κομισιόν) για state aid (κρατική βοήθεια) λόγω της διαδικασίας αύξησης κεφαλαίου, ποια κυβέρνηση θα μπορέσει να κρατήσει τον κ. Ξηρουχάκη και τα άλλα μέλη της διοίκησης του Ταμείου στη θέση τους; Και επιπλέον, ποιο θα ήταν το μέλλον της μικρής τράπεζας εκτός από την οριστική διάσπασή της στα δύο, κατά το… πρότυπο των τραπεζών που χάθηκαν οριστικά από τον ελληνικό τραπεζικό χάρτη;
Τότε, τι απομένει; Ένας από τους δύο «επενδυτές» να συμμετάσχει στην αύξηση κεφαλαίου, έστω και με ένα μικρό τίμημα και εν συνεχεία να προχωρήσει η έκδοση ομολόγου για την περίεργη αυτή ιδιωτικοποίηση. Τότε, ως μεγάλοι χαμένοι θα «αναδειχθούν» το ΤΧΣ και το ΤΜΕΔΕ, που θα κληθούν να πληρώσουν και τον προαναφερθέντα… «μουντζούρη».