Τελικά, ποιος είναι το πρόβλημα;

Δεν είναι η επικείμενη (;) έξοδος της Βρετανίας από την Ε.Ε., ούτε η ελληνική κρίση που παραμένει σταθερή αξία. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος για το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, όπως μάθαμε χθες, είναι η Deutsche Bank.

Τα παραπάνω προκύπτουν από έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για το διεθνές τραπεζικό σύστημα, η μεγαλύτερη ιδιωτική τράπεζα της Γερμανίας μετά και την αποτυχία της να περάσει τον τελικό γύρο των Stress Test της FED, αναδεικνύεται στη νούμερο 1 απειλή.

Βέβαια, οι εκτιμήσεις του ΔΝΤ δεν μας βρίσκουν απροετοίμαστους, καθώς τα προβλήματα της γερμανικής τράπεζας είναι γνωστά. “Γίγαντα με πήλινα πόδια” έχει χαρακτηρίσει την τράπεζα και η Μαριλίζ Φασουλοπούλου στο ρεπορτάζ της. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι το τελευταίο τρίμηνο του 2015 παρουσίασε λειτουργικές ζημιές ύψους περίπου 600 εκατ. ευρώ, ενώ μόνο για το προηγούμενο έτος πλήρωσε περίπου 2,5 δισ. δολάρια στις αρμόδιες ελεγκτικές αρχές σε ΗΠΑ και Βρετανία για το σκάνδαλο χειραγώγησης του Libor, και έχει υπολογίσει σε περίπου διπλάσια επίπεδα το σύνολο των νομικών εξόδων.

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, τώρα η Γερμανία θα χρειαστεί να “λουστεί” όσα έκανε στις άλλες χώρες, αφού το Ταμείο ζητάει πια μεταρρυθμίσεις από τη χώρα.

Ενδιαφέρον έχει και η ίδια η φρασεολογία που χρησιμοποιεί το Ταμείο. Η Γερμανία χαρακτηρίζεται ως «πρωταθλήτρια στη συνταγογράφηση μεταρρυθμίσεων» εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ωστόσο «χρειάζεται μεγάλη δόση του ίδιου φαρμάκου σπίτι της» σύμφωνα με ξεχωριστή ανάλυση του ΔΝΤ.

Αντί, λοιπόν, να “κουνάει το δάχτυλο” η μαμά – Γερμανία θα πρέπει άμεσα να φροντίσει τα του οίκου της… Ωστόσο, υπάρχει και το γνωστό αρχαίο ρητό που δεν μας αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας… Αμαρτίες γονέων, παιδεύουσι τέκνα.